۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۸ : ۲۳
در حرم امام حسين (ع) مطرح شد؛
چگونه بيت معروف به زبان شاعر آئيني آمد؟
استاد هاشم شكوهي كه ديماه سال 94 دار فاني را وداع گفت، شاعر شعري است كه تك بيت آن در ميان مردم بسيار مشهور است. امروز در حرم امام حسين عليه‌السلام، سخنران بعثه مقام معظم رهبري با يادي از او به اين شعر و آن بيت معروفش اشاره كرد.
عقیق:حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمدحسين حائري‌زاده در حرم سيدالشهدا
عليه‌السلام با يادي از مرحوم شكوهي گفت: روزي اين شاعر اهل‌بيت
عليهم‌السلام را در مشهد ديدم. به من گفت كه براي يكي از شعرهايش، 40
شبانه‌روز ذكري گفته و بعد از آن، سروده‌اي را به محضر امام حسين
عليه‌السلام تقديم كرده است.
اما آن ذكر چيست؟
مرحوم غلامرضا شكوهي مي‌گويد كه مدام زبانش به اين ذكر در حركت بوده است:
يا مقلب القلوب، يا منورالقلوب
پس از 40 شبانه‌روز، شعري در وصف سيدالشهدا عليه‌السلام و كربلاي آن حضرت به زبان شاعر جاري مي‌شود كه متن كامل شعر اين است:
منظر دل‌هاي ماست كرب‌وبلاي حسين
مرغ دل ما زند پر به هواي حسين
يك نگه كربلاش به بُوَد از صد بهشت
جنّت اهل دل است صحن و سراي حسين
ديدن باغ بهشت مژده به زاهد دهيد
زاهد و حور و قصور ما و لقاي حسين
تربت پاكش بُوَد داروي هر دردمند
دارُ شفاي خداست كرب‌وبلاي حسين
مُلك سليمان بود در نظرش بي‌بها
آن‌كه گدايي كند پيش گداي حسين
هركه رود كربلا بوسه به خاكش زند
بشنود از قدسيان بانگ نواي حسين
چون به عزاخانه‌اش پا نهي آهسته نه
بال ملائك بود فرش عزاي حسين
خنده‌كنان مي‌رود روز جزا در بهشت
هركه به دنيا كند گريه براي حسين
غم نخورد بعد از اين بهر سراي دگر
آن‌كه «شكوهي» شود نوحه‌سراي حسين
منبع:حج
اما آن ذكر چيست؟
مرحوم غلامرضا شكوهي مي‌گويد كه مدام زبانش به اين ذكر در حركت بوده است:
يا مقلب القلوب، يا منورالقلوب
پس از 40 شبانه‌روز، شعري در وصف سيدالشهدا عليه‌السلام و كربلاي آن حضرت به زبان شاعر جاري مي‌شود كه متن كامل شعر اين است:
منظر دل‌هاي ماست كرب‌وبلاي حسين
مرغ دل ما زند پر به هواي حسين
يك نگه كربلاش به بُوَد از صد بهشت
جنّت اهل دل است صحن و سراي حسين
ديدن باغ بهشت مژده به زاهد دهيد
زاهد و حور و قصور ما و لقاي حسين
تربت پاكش بُوَد داروي هر دردمند
دارُ شفاي خداست كرب‌وبلاي حسين
مُلك سليمان بود در نظرش بي‌بها
آن‌كه گدايي كند پيش گداي حسين
هركه رود كربلا بوسه به خاكش زند
بشنود از قدسيان بانگ نواي حسين
چون به عزاخانه‌اش پا نهي آهسته نه
بال ملائك بود فرش عزاي حسين
خنده‌كنان مي‌رود روز جزا در بهشت
هركه به دنيا كند گريه براي حسين
غم نخورد بعد از اين بهر سراي دگر
آن‌كه «شكوهي» شود نوحه‌سراي حسين
منبع:حج
گزارش خطا
