بهشت در انحصار هیچ قوم و نژادى نیست

وَقَالُواْ لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلّا مَنْ كَانَ هُوداً أَوْ نَصَرَى‏ تِلْكَ أَمَانِیُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَنَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَدِقِینَ‏

 بَلَى‏ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا َ هُمْ یَحْزَنُونَ‏

  و گفتند هرگز كسى به بهشت داخل نشود مگر آنكه یهودى یا نصرانى باشد. این آرزوهاى آنهاست. بگو اگر راست مى‏ گویید دلیل خود را بیاورید.

 بله هر كس روى خود را تسلیم خداوند كند، در حالیكه نیكوكارست، پس پاداش او نزد پرودگار اوست و نه ترسى بر آنهاست و نه غمگین خواهند شد.

 یكى دیگر از شیوه‏ هاى اهل كتاب براى تضیف روحیه مسلمانان این بود كه مى‏ گفتند بهشت در انحصار ماست، پس اگر مى‏ خواهید به بهشت بروید باید به دین یهود یا مسیحیت باز گردید.

 قرآن در پاسخ آنها مى فرماید: این حرفِ شما، خیال و آرزویى بیش نیست و دلیل و برهانى بر آن ندارید، زیرا بهشت در انحصار هیچ قوم و نژادى نمى‏ باشد و میزان و معیارى دارد كه هر كس دارا باشد به بهشت وارد مى‏ شود.

 كلید ورود به بهشت، تسلیم بودن در برابر خداست كه انسان تنها به سوى او روى آورد و در راه او بدنبال كار نیك برود. بنابراین تبعیض در احكام الهى كه هر دستورى موافق میل و خواسته‏ ام بود بپذیرم و هر چه مخالف بود پشت سراندازم با تسلیم محض بودن سازگار نیست.

 اصولاً انحصارطلبى و نژادپرستى، با تسلیم بودن در برابر دستورات الهى نمى ‏سازد و آنها كه حقانیت اسلام را فهمیدند ولى بخاطر تعصب حاضر نشدند ایمان بیاورند به بهشت نمى ‏روند گرچه اهل كتاب باشند.

 این آیه در پایان مى ‏فرماید: كسى كه تسلیم محض خدا باشد از هیچ كس و هیچ چیز نمى‏ هراسد و همیشه خدا را با خود احساس مى‏ كند و خود را در پناه او مى‏ یابد.

 اكنون درس هایى را كه از این آیات آموخته‏ ایم مرور مى ‏كنیم:

 * بعضى انتظارات و توقعات نابجایى كه انسان از اولیاء دین دارد، زمینه ساز كفر است، زیرا آنها تحت تأثیر این درخواست‏ هاى نابجا قرار نمى ‏گیرند و انجام نمى‏دهند، در نتیجه شخص در ایمان خود سسست و متزلزل مى‏ شود.

  * عفو و ملاطفت، مقدم بر خشونت و برخورد با كفّار و مشركان است و این عفو نشانه ضعف نیست بلكه زمین ه‏اى براى جذب و اصلاح آنان است.

 *  به مردم خدمت كنیم كه اگر آنها هم متوجه نشوند یا تشكر نكنند، خداوند بیناست و آن كار نیك در نزد او محفوظ است تا در قیامت، پاداش آنرا عطا نماید.

  * گمان نكنیم كه بهشت در انحصار قوم یا نژاد خاصى است و بر این خیال باشیم كه ما چون مسلمانیم پس بهشت مخصوص ماست زیرا ایمان و عمل صالح معیار بهشت است نه عنوانِ مسلمانى.

  * آرامش واقعى در دنیا و آخرت، در سایه ایمان، اخلاص و كار نیك است. كسى كه تسلیم خدا باشد و به او توكل كند، از غیر او، هر كس و هر چه كه باشد هراسى ندارد و همواره خود را در پناه او مى‏ بیند.