در آخرین اظهار نظر ریاست سازمان محیط زیست در پست اینستاگرامی خود به این موضوع اشاره نموده است. وی منشأ آن را کشورهای سوریه و عربستان عنوان نمود و گفته بود بر اساس نقشه های آنلاین بین المللی از عراق می باشد.

ابتکار  جنگ در این مناطق را بی تأثیر در افزایش این بحران ندانسته و  عنوان کرده بود: " عراق اکنون بیش از هشت میلیون هکتار و عربستان حدود یازده میلیون هکتار کانون گرد و غبار دارد، و ایران کمتر از سه میلیون هکتار. در این مورد دولت یازدهم، هم در سطح داخلی و هم بین المللی تلاش کرده که از جمله نتایج آن صدور قطعنامه مقابله با گرد و غبار در مجمع عمومی ملل متحد و تکلیف دبیر کل برای تهیه گزارش از وضعیت جهان و نیز قطعنامه وزیران محیط زیست جهان در ماه گذشته برای تنظیم اقدامات و ایجاد ساز و کار مالی برای مقابله با این پدیده شده و مجددا تاکید می کنم که هر دوی این موارد مشخصا با پیگیری های ایران صورت گرفته است...."

در هر حال آنچه مسلم است این روزها با وجود پیگیری هایی که دولت از آن خبر می دهد نتیجه جدی گرفته نشده و تحمل چنین شرایطی برای هموطنان دشوار گردیده است.

 

 

 

1. منظور از رساندن غبار غلیظ و بخار غلیظ به گلو در هنگام روزه این است که؛ اگر انسان در جایی باشد که گرد و غبار غلیظی ایجاد شود (مثل جایی که مشغول خالی کردن خاک از کامیون هستند)، و از آن غبار استنشاق کند طوری که به حلق او برسد، روزه‌اش باطل است.[1] ضمن این‌که ملاک تشخیص در زیادی غلظت غبار، عُرف است و در صورت شک در مقدار آن، روزه باطل نمی‌شود.

 

2. بخار غلیظ، روزه را باطل نمى‌کند، مگر این‌که در دهان به صورت آب در آید و آن‌را فرو دهد.[2] البته برخی از مراجع تقلید می‌گویند: بنابر احتیاط واجب، روزه‌دار بخار غلیظ را به حلق نرساند [3]

 

در نهایت می توان به این نتیجه رسید که رساندن با رسیدن گرد و غبار از جنبه عمدی یا سهوی بودن قابل تشخیص می باشد.