مشوق به ریختن خون امام حسین(ع) که بود؟

عقیق: خداوند رحمن در آیه مبارکه سوره یس ۶۰ الی ۶۳ بر عهد نخستین انسان با خداوند جلیل و نقش ابلیس تاکید می کند. بطوریکه در طول تاریخ خلقت آدمی، شکست شدن و انعقاد دوباره این عهد قابل مشاهده است.

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ، وَأَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ، وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ، هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ. ای فرزندان آدم! مگر با شما عهد نکرده بودم شیطان را مپرستید، زیرا وی دشمن آشکار شماست و اینکه مرا بپرستید، این است راه راست و او گروهی انبوه از میان شما را سخت گمراه کرد، آیا تعقل نمی کردید؟ این است جهنمی که به شما وعده داده می شد.

امام هادی(ع) روزی ابلیس را دید و از او پرسید که چه کسی هستی؟ ابلیس گفت:
من قابیل و کشنده فرزند آدم به نام هابیل هستم. من با نوح پیامبر در کشتی سوار شدم (برای تباهی آنها و هلاکت اهل کشتی) و من کشنده شتر صالح پیامبرم. من موجب به آتش انداختن ابراهیم هستم. من نقشه قتل یحیی را کشیدم. من سبب قتل زکریا با ارّه شدم. من روان کننده لشکر فرعون به رود نیل شدم که آنها غرق شوند. من جادوگران را راضی نمودم که با موسی درگیر شوند و آنها را راهنمایی نمودم، من سازنده گوساله سامری بودم. من مردم را در جنگ حنین برای کشتن پیامبر اکرم جمع کردم. من حسادت را در دل امت در روز سقیفه انداختم (تا غصب خلافت حضرت علی(ع) بشود) من محمل عایشه را در جنگ جمل با علی(ع) بستم. من در لشکر معاویه در جنگ صفین، کارساز بودم من در روز عاشورا، در کربلا لشکر یزید را تشویق می‌کردم در ریختن خون حسین بن علی(ع) و اصحابش. من امام اهل نفاق هستم. من نابود کننده اقوام اولین بودم و گمراه کننده اقوام آخرین هستم. من از آتش، نه از خاک خلق شده‌ام. من مورد خشم خداوند تا آخر خلقت هستم.
سپس امام هادی(ع) فرمود:
«تو را به خدا قسم! اعمالی که موجب تقرّب به خدا می‌شود، بیان کن.»
 

ابلیس گفت:

در دنیا با قناعت زندگی کن و برای نجات در آخرت، به محبت علی بن ابی‌طالب(ع) تمسک بنما و به دشمنی با دشمنان آن حضرت زندگی کن. به درستی که خدا را در هفت آسمان عبادت کرده و در هفت زمین معصیت نمودم و در این عمر طولانی یافتم که هر فرشته مقربی و هر پیامبر مرسلی با محبت علی بن ابی‌طالب(ع) به خداوند جهان تقرب می‌جوید.

پی نوشت ها:

(کتاب طوالع الانوار، ص۱۶۶)

منبع:فرهنگ

211008