همانطور که ویژه ایام سوگ و عزای مذهبی با توقف برنامه‌های عادی، تولیدات نمایشی ویژه این ایام در دستور کار قرار می‌گیرد، در روزگار بهجت و سرور مذهبی نیز باید شاهد تولید نمایشی متناسب با حال و هوای آن روزهای جامعه باشیم.
عقیق:سیدعلی موسویان، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گویی گفت: مناسبت‌های مذهبی تنها محدود و معطوف به رویدادهای غمباری همچون سالروز شهادت و وفات بزرگان دین نیست، بلکه قطعاً در طول سال با رویدادهای خوشایند دینی و مذهبی نیز برخورد داریم که باید برای آنها برنامه‌ریزی فرهنگی داشته باشیم.
وی ادامه داد: جامعه اسلامی همان گونه و به همان اندازه که متأثر از رویدادهای سوگواره مذهبی است، از رویدادهای خوشایند و فرح‌بخش دینی نیز تأثیر می‌گیرد و اتفاقاً در این عصر و زمان که قاطبه مردم کشور را نسل جوان به خود اختصاص می‌دهند، باید برنامه‌ریزی عملی صورت گیرد تا این نسل با سرور و بهجت اهل بیت(ع) بیشتر آشنا شوند.
نویسنده و بازیگر نمایش رضوی «پلاک ۸» تصریح کرد: هنرهای نمایشی که سرشار از آئین و اتفاقاتی است که نمود عینی دارد از دیرباز در تکریم و تعظیم رویدادهای مذهبی و دینی کاربرد داشته و دارند، اما با بررسی اجمالی آن به روشنی می‌توان دریافت که بیشترین این کاربرد از هنرهای نمایشی در جهت تعزیت و سوگ مذهبی بوده است تا جنبه‌های خوشایند و فرح‌بخش دینی که باید نسبت به رفع این نقیصه از سوی مدیران فرهنگی اقدامی عاجل صورت گیرد.
موسویان در ادامه گفت: ما همان طور که در سال با دو ماه عزا همچون محرم و صفر روبرو هستیم و یا ایامی سراسر اندوه چون فاطمیه را تجربه می‌کنیم، در عین حال دو ماه سراسر شادی و فرح همچون رجب و شعبان را نیز در اختیار داریم، اما آیا به راستی برای استفاده از دقایق و روزگار این دو ماه به احسن وجه فکری صورت گرفته است؟
کارگردان نمایش ارزشی «سبز، سفید، سرخ» افزود: یکی از دلایل اصلی این غفلت در استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی این دو ماه و سایر ایامی که می‌توان در آنها با تولید برنامه‌های متنوع شادی و نشاط را به جامعه مسلمین هدیه کرد، این است که چون در این ایام ما منع شرعی از نظر پخش و یا اجرای برنامه‌های گوناگون نداریم، بنابراین این ایام را با همان برنامه‌های روتین و معمولی که برای ایام سال برنامه‌ریزی شده‌اند به سرانجام می‌رسانیم؛ در حالی که همانطور که در ایام سوگواری و عزا با قطع و متوقف کردن برنامه‌های عادی فرهنگی، برنامه‌های مناسبتی را جایگزین می‌کنیم، در ایام فرح و سرور نیز باید به فکر جایگزین کردن برنامه‌هایی مناسب به جای برنامه‌های عادی بود.
وی با ابراز تأسف از اینکه تاکنون چنین رویکردی را در سطوح گوناگون فرهنگی و هنری شاهد نبوده‌ایم، تأکید کرد: هنر نمایش و فعالیت‌های تئاتری ابزاری مناسب برای تولید و اجرا و در نتیجه پُر کردن اوقات مردم و مخاطبان در این ایام سرور و بهجت با برنامه‌هایی شاد و متنوع است.
کارگردان نمایش «من پانزده سال گریه نکردم» در پایان گفت: البته در تولید این برنامه‌های نمایشی باید این موضوع را نیز در نظر گرفت که دقت شود محتوای آنها نیز برگرفته و وامدار از رویدادهای دینی و مذهبی و نوعاً تاریخی باشند؛ قطعاً در فرازهایی از زندگی ائمه اطهار(ع) با مقاطع خوشایند و مبارکی مواجه هستیم که آنها می‌توانند دستمایه تولید یک اثر نمایشی قرار گیرند، همچنان که شادی و نشاط را نیز در میان مخاطبان به ارمغان آورند.
منبع:ایکنا
وی ادامه داد: جامعه اسلامی همان گونه و به همان اندازه که متأثر از رویدادهای سوگواره مذهبی است، از رویدادهای خوشایند و فرح‌بخش دینی نیز تأثیر می‌گیرد و اتفاقاً در این عصر و زمان که قاطبه مردم کشور را نسل جوان به خود اختصاص می‌دهند، باید برنامه‌ریزی عملی صورت گیرد تا این نسل با سرور و بهجت اهل بیت(ع) بیشتر آشنا شوند.
نویسنده و بازیگر نمایش رضوی «پلاک ۸» تصریح کرد: هنرهای نمایشی که سرشار از آئین و اتفاقاتی است که نمود عینی دارد از دیرباز در تکریم و تعظیم رویدادهای مذهبی و دینی کاربرد داشته و دارند، اما با بررسی اجمالی آن به روشنی می‌توان دریافت که بیشترین این کاربرد از هنرهای نمایشی در جهت تعزیت و سوگ مذهبی بوده است تا جنبه‌های خوشایند و فرح‌بخش دینی که باید نسبت به رفع این نقیصه از سوی مدیران فرهنگی اقدامی عاجل صورت گیرد.
موسویان در ادامه گفت: ما همان طور که در سال با دو ماه عزا همچون محرم و صفر روبرو هستیم و یا ایامی سراسر اندوه چون فاطمیه را تجربه می‌کنیم، در عین حال دو ماه سراسر شادی و فرح همچون رجب و شعبان را نیز در اختیار داریم، اما آیا به راستی برای استفاده از دقایق و روزگار این دو ماه به احسن وجه فکری صورت گرفته است؟
کارگردان نمایش ارزشی «سبز، سفید، سرخ» افزود: یکی از دلایل اصلی این غفلت در استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی این دو ماه و سایر ایامی که می‌توان در آنها با تولید برنامه‌های متنوع شادی و نشاط را به جامعه مسلمین هدیه کرد، این است که چون در این ایام ما منع شرعی از نظر پخش و یا اجرای برنامه‌های گوناگون نداریم، بنابراین این ایام را با همان برنامه‌های روتین و معمولی که برای ایام سال برنامه‌ریزی شده‌اند به سرانجام می‌رسانیم؛ در حالی که همانطور که در ایام سوگواری و عزا با قطع و متوقف کردن برنامه‌های عادی فرهنگی، برنامه‌های مناسبتی را جایگزین می‌کنیم، در ایام فرح و سرور نیز باید به فکر جایگزین کردن برنامه‌هایی مناسب به جای برنامه‌های عادی بود.
وی با ابراز تأسف از اینکه تاکنون چنین رویکردی را در سطوح گوناگون فرهنگی و هنری شاهد نبوده‌ایم، تأکید کرد: هنر نمایش و فعالیت‌های تئاتری ابزاری مناسب برای تولید و اجرا و در نتیجه پُر کردن اوقات مردم و مخاطبان در این ایام سرور و بهجت با برنامه‌هایی شاد و متنوع است.
کارگردان نمایش «من پانزده سال گریه نکردم» در پایان گفت: البته در تولید این برنامه‌های نمایشی باید این موضوع را نیز در نظر گرفت که دقت شود محتوای آنها نیز برگرفته و وامدار از رویدادهای دینی و مذهبی و نوعاً تاریخی باشند؛ قطعاً در فرازهایی از زندگی ائمه اطهار(ع) با مقاطع خوشایند و مبارکی مواجه هستیم که آنها می‌توانند دستمایه تولید یک اثر نمایشی قرار گیرند، همچنان که شادی و نشاط را نیز در میان مخاطبان به ارمغان آورند.
منبع:ایکنا
