حضرت باقر (ع) فرمودند: «عربى از بنى تميم نزد پيغمبر (ص) آمد عرض كرد: به من سفارشى كن، پس از جمله سفارش هايش به او اين بود كه با مردم دوستى كن تا مردم تو را دوست بدارند.»
حضرت صادق (ع) می فرمایند: «خوشرفتارى و مدارا كردن با مردم يك سوم خردمندى است.»
و نیز فرموده اند: «رسول خدا (ص) فرمودند: «سه چيز است كه دوستى انسانى را با برادر مسلمانش صفا دهد: هميشه با خوشروئى با او برخورد كند، هر گاه در مجلسى بر او بنشيند برايش جا باز كند و به آن نامى كه بيشتر آن را دوست دارد او را بخواند (و صدا كند).»
حذيفة بن منصور گويد: شنيدم از حضرت صادق عليه السلام كه مىفرمودند: «هر كه دست آزارش را از سر مردم بردارد فقط يك دست از آنها باز داشته ولى (در مقابل) دست هاى بسيارى از آزار او خوددارى كنند.»
علاوه بر این، امام صادق (ع) فرمودند: «حضرت مجتبى عليه السلام فرموده اند: خويش نزديك آن كس است كه مودت و دوستى او را نزديك كرده باشد اگر چه خويشاونديش دور باشد، و بيگانه و دور كسى است كه دوستى او را دور كرده است (و از نظر دوستى بيگانه باشد) اگر چه خويشاونديش نزديك باشد، و چيزى نزديكتر از دست به پيكر انسان نيست، و همين دست خيانت كند و بريده مىشود و اثر آن محو گردد.»
محمد بن مسلم گويد: حضرت باقر عليه السلام فرمودند: «با هر كه آميزش دارى اگر توانى دست عطايت را به سر آنها كشى و به آنها خيرى برسانى بكن.»
ابى الربيع شامى گويد: وارد شدم بر حضرت صادق عليه السلام ديدم كه اطاق پر از جمعيت است از خراسانى و شامى و ساير بلاد و من جايى كه بنشينم نيافتم، و حضرت صادق عليه السلام تكيه كرده بود پس روى دو پا نشستند و فرمودند: «اى شيعه آل محمد (ص) آگاه باشيد كه از ما نيست آن كس كه هنگام خشم نتواند خوددارى كند، و (از ما نيست) كسى كه با همنشين خود خوشرفتارى نكند، و با هم خوى خود خوش خلقى نكند، و با رفيق خود رفاقت نكند، و با همسايه خود خوش همسايگى نكند، و با هم خوراك خود مراعات خوراك نكند، اى شيعه آل محمد تا بتوانيد از خدا بپرهيزيد و لا حول و لا قوة الا بالله.»
حضرت صادق (ع) در تفسير گفتار خداى عز و جل (كه در باره يوسف عليه السلام فرمايد:) «ما تو را از نيكوكاران دانيم» (سوره يوسف آيه 36) فرمودند: «براى واردين جا باز مي كرد، و به نيازمندان وام مي داد، و به ناتوانان كمك مي كرد.»
و نيز فرمودند امام باقر عليه السلام مي فرمودند: «ياران خود را بزرگ شماريد و احترامشان كنيد و برخى از شما بر برخى ديگر هجوم نبريد، و بهم زيان نزنيد و بر هم حسد نورزيد و از بخل بپرهيزيد تا از بندگان با اخلاص [و شايسته] خدا باشيد.»
برخى از راويان از يكى دو امام باقر و صادق عليهما السلام حديث كردهاند كه فرموده اند: «ترشروئى به مردم دشمنى به بار آرد.»
پی نوشت:
أصول الكافي، ترجمه مصطفوى، ج 4، صفحه 451
منبع:قدس
