عقیق: پديدار شدن انساني همچون فاطمه(س) در عالم
وجود و پاي گذاردن او بر فرش زمين پديده بسيار عظيم و حادثهاي فوقالعاده بزرگ است
که علاوه بر شايستگي تام پدر و مادر و صلاحيتهاي آنان نياز به مقدمات و رعايت آداب
و قوانين خاصي دارد.
پيامبر مکرم اسلام(ص) براي پديدار نمودن نور
فاطمه(س) يک اربعين روزهداري و عبادت و تهجّد و ذکر و فکر دارند و خديجه در گوشه تنهائي
نيز به عبادت مشغول است تا در پايان اين چهل شبانه روز رياضت و خودسازي با خوراکي بهشتي
نطفه فاطمه زهرا(س) منعقد گردد.
روزي پيامبر اکرم(ص) با علي(ع) و عدهاي از
اصحاب از جمله عمار ياسر، حمزه و عباس در ابطح نشسته بودند. جبرئيل بهصورت اصلي خود
نازل شد و گفت:«اي محمد(ص) خداوند به شما سلام رسانده ميفرمايد: بايد چهل روز از خديجه
کنارهگيري کني.» بدينجهت آن حضرت ديگر بهخانه نرفت، روزها روزه بود و شبها تا صبح
به عبادت ميپرداخت. پيامبر(ص) براي رفع دلتنگي همسر وفادارش عمار را به خانه فرستاد
و به او فرمود: «به خديجه (س) بگو: اين که تو را ترک کردم از روي بيمهري نيست، بلکه
به دستور پروردگار است، گويا امر مهمي در کار است. نگران مباش که شما در نيکي برتري
داري و زن شايستهاي هستي، خداوند تعالي روزي چند بار به تو بر ملائکه افتخار ميکند،
هر شب در خانه را ببند و در بستر خود بياساي. من تا پايان مدت تعيين شده از سوي خداوند
حکيم در خانه فاطمه بنتاسد خواهم بود.» حضرت خديجه(س) روزها از فراق شوي مهربان خويش
ميگريست. از اينکه تا مدتي سيماي مبارکش را زيارت نميکرد بسيار اندوهگين بود. جبرئيل
پس از چهل روز بر رسول خدا(ص) نازل شد و عرض کرد: «اي محمد(ص) خدا به تو سلام ميرساند
و ميفرمايد: امشب خود را براي هديه و کرامت من مهيا ساز.» پس از آن ميکائيل طبقي را
که دستمالي از حرير بهشتي روي آن کشيده شده بود پيش روي آن حضرت گذاشت و عرض کرد:«پروردگارت
فرمود: امشب با اين خوراک افطار کن.»
حضرت علي(ع) در اينباره فرمود: پيامبر(ص)
هر شب هنگام افطار به من ميفرمود: «در را بگشا تا هر کس ميل دارد با پيامبر افطار
کند.» اما آن شب فرمود: «در خانه بنشين و نگذار کسي وارد شود زيرا اين خوراک بر غير
من حرام است.» پيامبر(ص) پارچه حرير را از روي طبق غذا برداشت. در آن طبق يک خوشه خرما،
يک خوشه انگور، و جامي از آب بهشت بود. رسول خدا(ص) از آن خوراک ميل کرد تا سير شد
سپس آب بهشتي را نوشيد تا سيراب گشت. پس از آن جبرئيل با کوزه بهشتي آب بر دست مبارک
آن حضرت ريخت و ميکائيل دست ايشان را شست و اسرافيل دست حضرتش را با دستمال خشک کرد
بعد از آن بقيه طعام دوباره به آسمان برگشت چون رسول اکرم(ص) براي نماز آماده شد جبرئيل
عرض کرد: «در اين هنگام لازم نيست نماز مستحبي به جاي آري، همين الان به خانه خديجه
برو و در کنار او باش، زيرا حقتعالي اراده کرده است در اين شب از نسل تو ذريه پاکيزهاي
خلق کند.» از اينرو پيامبر(ص) روانه خانه خديجه شد حضرت خديجه(س) ماجراي چهل روز هجران
و وصال دوبارهاش را چنين بازگو کرده است:
«من با تنهايي انس گرفته بودم، هنگام شب درها
را ميبستم و پردهها را ميکشيدم و نماز ميگزاردم، سپس چراغ را خاموش کرده به بستر
ميرفتم. شب چهلم، در بين خواب و بيداري متوجه شدم که کسي در ميزند سئوال کردم: چه
کسي در خانه مرا ميزند، در حاليکه جز وجود مقدس پيامبر(ص) کسي حق ندارد کوبه در را
به صدا در آورد. ناگاه از پشت در صداي دلنوازي شنيدم که فرمود: منم محمد(ص) در را باز
کن. چون آن صداي روحبخش را شنيدم با اشتياق بسيار از جا برخواستم و در را گشودم. پيامبر(ص)
وارد شد و اين بار بر خلاف عادت ديرينهاش هنگام خواب آب طلبيده و تجديد وضو ميکرد
و دو رکعت خوانده و سپس وارد بستر ميشد، يک راست به بستر آمد طولي نکشيد که من نور
حضرت زهرا(س) را درون خود يافتم.»(1)
پی نوشت ها:
1_(جلوههاي رفتاري حضرت زهرا «عليها السلام»
/ عذرا انصاري/ ص 135،132)
211008
