عضو شوراي عالي حوزه گفت: زائران كربلا بايد در مسير كاظمين به زيارت قبر اين دو برادر يعني سيدمرتضي و سيد رضي بروند؛ زيرا اين دو بزرگوار حق بسيار بزرگي بر گردن همه ما شيعيان دارند.
عقیق:آيتالله رضا استادي در پيش نشست همايش سيد مرتضي علم الهدي در دارالحديث گفت: سيدمرتضي از خانداني داراي شرافت و بزرگي پاي به عرصه وجود نهادند و اين مساله يكي از امتيازات خاص ايشان است.
وي افزود: پدر و مادر ايشان از اشراف شيعيان هستند و نسبت ايشان با حضرت موسي بن جعفر(ع) كمتر از پانصد سال است.
وي گفت: علم دوستي از مهمترين خصايل ايشان بود و تعمقات بسياري در علوم مختلف داشتند و همگان ايشان را به عنوان مبتكر و موسس ميشناسند. كتبي كه ايشان مينوشت با استفاده از دستاوردهاي شخصي ايشان بود مثل كتاب هشتصد صفحهاي ايشان كه از كسي برداشت نكرده بود.
عضو شوراي عالي حوزه بيان كرد: ايشان در بين علماي شيعه و سني داراي مقبوليت بسياري بود و همه علماي آن زمان و حتي پس از ايشان بر جامعيت ايشان تاكيد داشتند.
وي گفت: اين جامعيت علمي به اين معني بود كه ايشان نه تنها در يك شاخه بلكه در شاخههاي مختلف علمي سرآمد بود و همگان نيز به اين مساله اذعان داشتند.
وي خاطرنشان كرد: ايشان سنتهاي بسيار نيكويي را در حوزههاي علميه ما بنا نهادند كه يكي از اين سنن، سنت آزادي در كلام است؛ آزادي در كلام را نميتوان با هنجارشكني يكسان در نظر گرفت، ولي ايشان با شجاعت با بسياري از مطالب معروف آن زمان كه بين مردم و علما متداول بود مخالف كرده و نظريه جديدي عرضه ميكردند.
وي اظهار كرد: از جمله شرايط خاصي كه در زمان ايشان حاكميت داشت، احاطه عرصه حديث در زمان ايشان بود، در آن زمان اين گونه مرسوم شده بود كه فعاليت هاي تفسيري با حديث تطبيق داده ميشد و بزرگاني چون شيخ كليني و سيد مرتضي اين شكل از كار را در نظر گرفته بودند؛ البته نگاه ايشان به احاديث كاملا اجتهادي بود و هر حديثي را نقل نميكردند.
اين استاد حوزه گفت: يكي از ابعاد بسيار مهم شخصيت علمي سيدمرتضي توسعه حوزههاي علميه بود كه اين امر با شاگردان بسياري كه نزد ايشان پرورش يافتند و همه آنها جزو مفاخر شيعه هستند، محقق شد.
وي اظهاركرد: از ديگر وجوه مهم شخصيتي سيدمرتضي، معنويت گرايي خاص ايشان بود به حدي كه اين روحيه معنوي باعث شد كه ايشان با توجه به رشد خاص علمي و حتي مادي، عاليترين درجات معنوي را درك كرده بود.
استادي اظهار كرد: سيد مرتضي در زمينه معنوي و عرفاني بيش از 40 زمينه خاص معنوي داشت و اين مسايل از سوي علماي برجسته شيعه و سني تصديق شده است.
وي گفت: يكي از خدمات بزرگ ايشان به قرآن، خدمت در زمينه توسعه علوم قرآني و نشان دادن اعجازات قرآني است؛ زيرا اين مطالب در آن زمان بسيار عجيب است، زيرا علوم قرآني هنوز تا اين حد پيشرفت نكرده بود.
وي اظهار كرد: بحث تحريف و عدم تحريف قران جزو مباحث ايشان نيست، ولي تخصص ايشان در زمينههاي مختلف قرآني بود كه باعث شد كه نگاه حوزه شيعه به قرآن از همان ابتدا با قرآن آميخته باشد.
استادي بيان كرد: شيخ طوسي سيدمرتضي را با پسوند صلوات الله مي‌خواندند و علماي شهير آن زمان و هم عصران ايشان همگي با عظمت از ايشان نقل ميكردند؛ ابن حجر در كتاب لسان الميزان سيدمرتضي را اولين كسي دانست كه خانه خود را وقف تعليم و تعلم مناظره و ... دانسته اند.
وي گفت: ايشان شخصيتي فاخر داشت و در عصر خود در عرصههاي مختلف رياست داشت ولي مهمترين چيزي كه نزد ايشان اهميت داشت مساله علم و علميت و معنويت بود.
وي با اشاره به تمجيدهاي شيخ بهايي در كتاب كشكول از سيدمرتضي گفت: ايشان شخصيتي داشت كه حتي استاد او شيخ مفيد نيز وقتي به جلسه درس او وارد ميشد سخنان او را قطع نميكرد؛ زيرا از تدريس ايشان لذت ميبرد.
وي خاطرنشان كرد: سيد علماي امت، افضل امت و جامع از صفاتي بود كه علماي اين عصر به ايشان داده بودند و همگان از ايشان به نيكي ياد ميكردند و ايشان بود كه به شيعه عظمت و عزت خاصي در آن زمان بخشيد.
وي گفت: ايشان به همراه شيخ طوسي به دنبال پاسخگويي به مشكلات و شبهات شرعي مردم بود و در اين مسير علماي بسياري را تربيت كرد و بالاترين درجات علمي رساند تا اين مشكل از بلاد اسلامي و شيعي رخت بربندد.
استادي خاطرنشان كرد: زائران كربلا بايد در مسير كاظمين به زيارت قبر اين دو برادر يعني سيدمرتضي و سيد رضي بروند؛ زيرا اين دو بزرگوار حق بسيار بزرگي بر گردن همه ما شيعيان دارند.
منبع:حج
211008
وي افزود: پدر و مادر ايشان از اشراف شيعيان هستند و نسبت ايشان با حضرت موسي بن جعفر(ع) كمتر از پانصد سال است.
وي گفت: علم دوستي از مهمترين خصايل ايشان بود و تعمقات بسياري در علوم مختلف داشتند و همگان ايشان را به عنوان مبتكر و موسس ميشناسند. كتبي كه ايشان مينوشت با استفاده از دستاوردهاي شخصي ايشان بود مثل كتاب هشتصد صفحهاي ايشان كه از كسي برداشت نكرده بود.
عضو شوراي عالي حوزه بيان كرد: ايشان در بين علماي شيعه و سني داراي مقبوليت بسياري بود و همه علماي آن زمان و حتي پس از ايشان بر جامعيت ايشان تاكيد داشتند.
وي گفت: اين جامعيت علمي به اين معني بود كه ايشان نه تنها در يك شاخه بلكه در شاخههاي مختلف علمي سرآمد بود و همگان نيز به اين مساله اذعان داشتند.
وي خاطرنشان كرد: ايشان سنتهاي بسيار نيكويي را در حوزههاي علميه ما بنا نهادند كه يكي از اين سنن، سنت آزادي در كلام است؛ آزادي در كلام را نميتوان با هنجارشكني يكسان در نظر گرفت، ولي ايشان با شجاعت با بسياري از مطالب معروف آن زمان كه بين مردم و علما متداول بود مخالف كرده و نظريه جديدي عرضه ميكردند.
وي اظهار كرد: از جمله شرايط خاصي كه در زمان ايشان حاكميت داشت، احاطه عرصه حديث در زمان ايشان بود، در آن زمان اين گونه مرسوم شده بود كه فعاليت هاي تفسيري با حديث تطبيق داده ميشد و بزرگاني چون شيخ كليني و سيد مرتضي اين شكل از كار را در نظر گرفته بودند؛ البته نگاه ايشان به احاديث كاملا اجتهادي بود و هر حديثي را نقل نميكردند.
اين استاد حوزه گفت: يكي از ابعاد بسيار مهم شخصيت علمي سيدمرتضي توسعه حوزههاي علميه بود كه اين امر با شاگردان بسياري كه نزد ايشان پرورش يافتند و همه آنها جزو مفاخر شيعه هستند، محقق شد.
وي اظهاركرد: از ديگر وجوه مهم شخصيتي سيدمرتضي، معنويت گرايي خاص ايشان بود به حدي كه اين روحيه معنوي باعث شد كه ايشان با توجه به رشد خاص علمي و حتي مادي، عاليترين درجات معنوي را درك كرده بود.
استادي اظهار كرد: سيد مرتضي در زمينه معنوي و عرفاني بيش از 40 زمينه خاص معنوي داشت و اين مسايل از سوي علماي برجسته شيعه و سني تصديق شده است.
وي گفت: يكي از خدمات بزرگ ايشان به قرآن، خدمت در زمينه توسعه علوم قرآني و نشان دادن اعجازات قرآني است؛ زيرا اين مطالب در آن زمان بسيار عجيب است، زيرا علوم قرآني هنوز تا اين حد پيشرفت نكرده بود.
وي اظهار كرد: بحث تحريف و عدم تحريف قران جزو مباحث ايشان نيست، ولي تخصص ايشان در زمينههاي مختلف قرآني بود كه باعث شد كه نگاه حوزه شيعه به قرآن از همان ابتدا با قرآن آميخته باشد.
استادي بيان كرد: شيخ طوسي سيدمرتضي را با پسوند صلوات الله مي‌خواندند و علماي شهير آن زمان و هم عصران ايشان همگي با عظمت از ايشان نقل ميكردند؛ ابن حجر در كتاب لسان الميزان سيدمرتضي را اولين كسي دانست كه خانه خود را وقف تعليم و تعلم مناظره و ... دانسته اند.
وي گفت: ايشان شخصيتي فاخر داشت و در عصر خود در عرصههاي مختلف رياست داشت ولي مهمترين چيزي كه نزد ايشان اهميت داشت مساله علم و علميت و معنويت بود.
وي با اشاره به تمجيدهاي شيخ بهايي در كتاب كشكول از سيدمرتضي گفت: ايشان شخصيتي داشت كه حتي استاد او شيخ مفيد نيز وقتي به جلسه درس او وارد ميشد سخنان او را قطع نميكرد؛ زيرا از تدريس ايشان لذت ميبرد.
وي خاطرنشان كرد: سيد علماي امت، افضل امت و جامع از صفاتي بود كه علماي اين عصر به ايشان داده بودند و همگان از ايشان به نيكي ياد ميكردند و ايشان بود كه به شيعه عظمت و عزت خاصي در آن زمان بخشيد.
وي گفت: ايشان به همراه شيخ طوسي به دنبال پاسخگويي به مشكلات و شبهات شرعي مردم بود و در اين مسير علماي بسياري را تربيت كرد و بالاترين درجات علمي رساند تا اين مشكل از بلاد اسلامي و شيعي رخت بربندد.
استادي خاطرنشان كرد: زائران كربلا بايد در مسير كاظمين به زيارت قبر اين دو برادر يعني سيدمرتضي و سيد رضي بروند؛ زيرا اين دو بزرگوار حق بسيار بزرگي بر گردن همه ما شيعيان دارند.
منبع:حج
211008
