قدس انلاین: هنگامي كه حضرت رضا عليه‌السلام از مدينه به سوي خراسان حركت نمودند، در مسير راه با ورود به هر شهر و روستايي مردم با استقبال و احساسات پاك و هيجانات مذهبي ويژه‌اي به آن حضرت نشان می دادند و در این بین حوادثی منحصربه فرد رخ می داد.
عقیق:حضرت رضا (عليه‌السلام) در مسیر حرکت به سوی خراسان پس از نیشابور با همراهان بيرون آمده و به سوي مرو حركت كردند. در مسير راه به روستايي كه «ده سرخ» نام داشت رسيدند. شخصي عرض كرد: «اي پسر رسول خدا، وقت ظهر فرارسيده است. امام رضا (عليه‌السلام) همان لحظه از مركب پياده شد، براي وضو آب طلبيد، گفتند: همراه ما و در اينجا آب نيست. آن حضرت با دست مبارك خود خاك نقطه‌اي از زمين را کنار زده، ناگاه از همانجا چشمه‌ي آبي پيدا شد. پس حضرت و همراهان از آب آن وضو گرفتند و اثر آن چشمه تا امروز باقي است.
حضرت رضا (عليه‌السلام) و همراهان، پس از نماز از آنجا به سوي مرو حركت كردند تا به سناباد نزديك نوغان رسيدند. در آنجا كوهي بود كه از سنگ آن مي‌تراشيدند و ديگ درست مي‌كردند، حضرت رضا (عليه‌السلام) به آن كوه تكيه نموده و چنين دعا کردند: «اَللهُم اَنفَع به وَ بارك فيما يَجعَل فيه وَ فيما ينحت مِنه؛ خدايا؛ به اين كوه نفع ببخش و به آنچه در (ظروف) آن مي‌نهند و از آن ميتراشند، بركت ده.» آنگاه به سنگ تراش ها فرمودند: چند ديگ براي آن حضرت درست كنند، آنها ديگ هايي تراشيدند، پس امام فرمودند: «غذاي مرا با اين ديگ ها فراهم كنيد».
از آن روز مردم توجه بيشتر به درست كردن ديگ ها و ظروف ديگر از سنگ آن كوه پيدا كردند و به بركت دعاي حضرت رضا (عليه‌السلام) بركت و سود بسيار نصيب آنها شد.
در بخش دیگری از این سفر آن حضرت مکان دفن خویش را به یارانشان نشان می دهند و می فرمایند: قبر من در این مکان قرار مي‌گيرد و بزودي خداوند اين مكان را محل رفت و آمد شيعيان و دوستانم می نماید. سوگند به خدا هيچ كس از آنها مرا زيارت نكند و سلام بر من ننمايد مگر اينكه در پرتو شفاعت ما خاندان رسالت، مشمول آمرزش و رحمت خدا قرار مي‌گيرد.
پی نوشت ها:
1- عيون اخبار الرضا، ج 2: 133، 136-137.
*محمدی اشتهاردي، نگاهي بر زندگي امام رضا (ع): 93-94.
منبع:قدس
211008
حضرت رضا (عليه‌السلام) و همراهان، پس از نماز از آنجا به سوي مرو حركت كردند تا به سناباد نزديك نوغان رسيدند. در آنجا كوهي بود كه از سنگ آن مي‌تراشيدند و ديگ درست مي‌كردند، حضرت رضا (عليه‌السلام) به آن كوه تكيه نموده و چنين دعا کردند: «اَللهُم اَنفَع به وَ بارك فيما يَجعَل فيه وَ فيما ينحت مِنه؛ خدايا؛ به اين كوه نفع ببخش و به آنچه در (ظروف) آن مي‌نهند و از آن ميتراشند، بركت ده.» آنگاه به سنگ تراش ها فرمودند: چند ديگ براي آن حضرت درست كنند، آنها ديگ هايي تراشيدند، پس امام فرمودند: «غذاي مرا با اين ديگ ها فراهم كنيد».
از آن روز مردم توجه بيشتر به درست كردن ديگ ها و ظروف ديگر از سنگ آن كوه پيدا كردند و به بركت دعاي حضرت رضا (عليه‌السلام) بركت و سود بسيار نصيب آنها شد.
در بخش دیگری از این سفر آن حضرت مکان دفن خویش را به یارانشان نشان می دهند و می فرمایند: قبر من در این مکان قرار مي‌گيرد و بزودي خداوند اين مكان را محل رفت و آمد شيعيان و دوستانم می نماید. سوگند به خدا هيچ كس از آنها مرا زيارت نكند و سلام بر من ننمايد مگر اينكه در پرتو شفاعت ما خاندان رسالت، مشمول آمرزش و رحمت خدا قرار مي‌گيرد.
پی نوشت ها:
1- عيون اخبار الرضا، ج 2: 133، 136-137.
*محمدی اشتهاردي، نگاهي بر زندگي امام رضا (ع): 93-94.
منبع:قدس
211008
