۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۰۸
پاسخ به يك شبهه؛
آيا اباعبدالله(ع) حجش را نيمه تمام گذاشت؟!
مدير حوزه علميه يزد به اين شبهه كه امام حسين(ع) حج واجب را نيمه تمام گذاشته و براي حفظ جان خود حج را ترك كرده، بنابراين ما هم امروز مي توانيم با اقتدا به اين تصميم اباعبدالله (ع) براي حفظ جان خود حجي كه مديريت آن در دستان آل سعود يعني يزيد زمان است را ترك كنيم پاسخ داد.
عقیق:حجت الاسلام و المسلمين محمد شمس در جمع كارمندان حوزه علميه استان يزد با اشاره به اينكه اخيراً شبهه اي در شبكه هاي اجتماعي توسط برخي از افراد مطرح شده است كه امام حسين(عليه السّلام) حج واجب را نيمه تمام گذاشته و براي حفظ جان خود حج را ترك كرده، بنابراين ما هم امروز مي توانيم با اقتدا به اين تصميم اباعبدالله الحسين(عليه السّلام) براي حفظ جان خود حجي كه مديريت آن در دستان آل سعود يعني يزيد زمان است را ترك كنيم اظهار داشت: مشهور است كه امام حسين(ع) به عمره تمتع احرام بسته بود، اما زماني كه فهميد مزدوران يزيد مي خواهند حضرت را در حرم امن الهي به شهادت برسانند، ناچار شد حج خود را ناقص و نيمه تمام رها كند و به تعبيري حج را به عمره مفرده تبديل سازد، اما اين سخن بي گمان خطا و اشتباه است.
مدير حوزه علميه استان يزد با بيان اينكه امام حسين(ع) قبل از سفري كه از مكّه به كوفه تشريف ببرند، حج واجب خود را انجام داده و از اوّل نيّت عمره مفرده نموده بودند گفت: امام حسين (عليه السّلام) درمقام انجام دادن اعمال حج نبوده است تا بخواهد براي سفر به كربلا حج خود را كنار بگذارد و نيمه تمام آنرا رها كند ضمن اينكه هيچ كس مجاز نيست عمل حج را نيمه تمام رها كند و اگر كسي احرام ببندد بر او واجب است تا پايان كار اعمال را انجام دهد.
مدير حوزه علميه استان يزد تصريح كرد: واقعيت اين است كه امام حسين(ع) از همان اول به نيت عمره مفرده احرام بسته بود و در فقه اهل بيت(ع) هم مسئله چنين است كه هر مسلماني مي تواند در ماه هاي حج هم، احرام عمره مفرده ببندد و پس از اتمام عمره هم اختيار دارد كه به هر جا خواست برود و يا اگر خواست مي تواند عمره مفرده را به عمره تمتع تبديل كند تا اعمال حج را به جاآورد.
وي گفت: اما اين سؤال به ذهن متبادر مي شود كه امام حسين(ع) در ايام حج تمتع، چرا نيت عمره مفرده كردند؟! به هر حال اين شرايط و اوضاع و احوال سياسي آن زمان بود كه باعث شد امام چنين تصميمي اتخاذ كنند. همان طور كه بيان شد در اين حكم فقهي آمده است كه فردي كه در ماه ذي الحجه نيت عمره مفرده كند بعد از پايان عمره مفرده مي تواند عمره مفرده را به عمره تمتع تبديل كند پس چرا امام حسين(ع) و همراهان دست عمره مفرده را تبديل به عمره تمتع نكردند و رهسپار عراق شدند؟ همان طور كه در مورد تصميم قبلي امام حسين(ع) گفته شد شرايط و اوضاع و احوال سياسي آن زمان بود كه باعث شد امام چنين تصميمي اتخاذ كنند و اين امر آنقدر بديهي است كه نيازي به توضيح بيشتر ندارد.
حجت الاسلام محمد شمس گفت: امام صادق(ع) در حديثي مي فرمايند: امام حسين (ع) در ماه ذي الحجه در حال عمره بود، بعد در روز ترويه(هشتم ذي الحجه) در حالي كه مردم به سوي مني مي رفتند آن حضرت به سوي عراق روانه شد و هيچ اشكالي ندارد؛ كسي كه نمي خواهد حج گزارد، مي تواند در ماه ذي الحجه، عمره به جاي آورد.
وي عنوان كرد: سيدالشهدا(ع) به خاطر ناامني مكه براي حضرتش و اينكه مطلع شد نيروهاي يزيدي درصدد قتل او در مكه هستند چنين تصميمي اتخاذ كردند، در واقع كار امام حسين(ع) هم جنبه حفظ قداست حرم الهي را داشت و هم نمي خواست در ايام حج و در بيت الله الحرام خونش ريخته شود و هم با بيرون شدن از مكه، در روزي كه همه از هر سو به مكه آمده اند و عازم عرفات هستند، نوعي بيدارگري در وجدانها و ايجاد سؤال در ذهنهاست و به اين صورت، خبر خروج اعتراض آميز وي بر ضد حكومت، توسط حاجياني كه از همه مناطق و شهرهاي جهان اسلام آمده بودند و اينكه آن حضرت، در حرم امن الهي هم امنيت و مصونيت ندارد، همه جا پخش مي شد و اين نوعي مبارزه تبليغاتي بر ضد يزيد بود.
مدير حوزه علميه استان يزد گفت: با توجه به دعوت جمع كثيري از مردم كوفه از امام (ع) براي سفر به اين منطقه و پذيرفتن امامت و رهبري مسلمانان ، امام تصميم به اجابت تقاضاي آنان گرفت ولي براي اطمينان از اين دعوت و بررسي صحت و سقم آن پسر عموي خود مسلم بن عقيل را به كوفه فرستاد و او نيز طي پيامي دعوت مردم را تأييد و از امام خواست هرچه زودتر به كوفه برود بنابراين قبل از فرارسيدن موسم حج امام تصميم به خروج از مكه و قصد سفر به عراق داشته است واين مطلب در وصيت امام به برادرش محمد حنفيه هنگام خروج از مدينه نيز ديده مي شود بخشي از وصيت امام (ع) به شرح زير است: من براي تفريج ، تفرج ،استكبار ،فساد و ظلم خارج نميشوم بلكه براي اصلاح امت جدم خارج مي شوم و تصميم دارم امر به معروف ونهي از منكر كنم و سيره جدم رسول الله (ص) و پدرم علي (ع) را احياء كنم.
حجت الاسلام و المسلمين شمس بيان كرد: علت خروج امام (ع) از مكّه در هشتم ذي حجه اين بود كه نامه مسلم درآن ايام به امام رسيد از طرفي در همين زمان عده زيادي براي انجام مناسك حج به مكّه آمده بودند و بهترين زمان براي آغاز اين سفرمهم و سرنوشت ساز هشتم ذي حجه بود تا اطلاع رساني صحيح از اهداف اين سفر صورت گيرد لذا امام روز هفتم ذي حجه با خطبه اي غرا آغاز سفر و هدف مهم آنرا به اطلاع مردم رسانيد و روز هشتم ذي حجه از مكه خارج شد بخشي از خطبه امام (ع) به شرح زير بود: «مرگ براي فرزندان آدم همانند گردن بند بر گردن دختران جوان است ، اشتياق من براي ديدار پدر وجدم و رفتگان خاندان همانند اشتياق يعقوب براي ديدار يوسف است گويا مي بينيم در جائي كه براي كشتنم مقرر شده گرگها بند بند مرا از هم جدا مي كنند وفرار از آن نيست و بر بلاهاي او صابريم و او اجر ما را كامل خواهد كرد پس كسي كه حاضر است ايثار كند وجانش را در اين راه بدهد و با ما بيايد بداند كه من فردا حركت ميكنم ان شاء الله .»
وي در پايان با بيان اينكه براي بيان اهميت قيام امام حسين(ع) نياز به دروغ پردازي نيست بلكه بيان حقيت هميشه با وجدان هاي پاك سازگار تر است و اگر واقعيات قيام عاشورا همانطور كه بوده بيان شود مردم بيشتر تحت تاثير قرار خواهند گرفت، خاطرنشان كرد: از آنچه گذشت روشن مي شود كه امام عليه السلام درمقام انجام دادن اعمال حج نبوده است تا بخواهد براي سفر به كربلا حج خود را كنار بگذارد و نيمه تمام آنرا رها كند ضمن اينكه هيچ كس مجاز نيست عمل حج را نيمه تمام رها كند و اگر كسي احرام ببندد بر او واجب است تا پايان كار اعمال را انجام دهد و تنها در موارد خاصي هست كه مي شود حج را تبديل به عمره كرد.
منبع: حوزه نيوز
211008
مدير حوزه علميه استان يزد با بيان اينكه امام حسين(ع) قبل از سفري كه از مكّه به كوفه تشريف ببرند، حج واجب خود را انجام داده و از اوّل نيّت عمره مفرده نموده بودند گفت: امام حسين (عليه السّلام) درمقام انجام دادن اعمال حج نبوده است تا بخواهد براي سفر به كربلا حج خود را كنار بگذارد و نيمه تمام آنرا رها كند ضمن اينكه هيچ كس مجاز نيست عمل حج را نيمه تمام رها كند و اگر كسي احرام ببندد بر او واجب است تا پايان كار اعمال را انجام دهد.
مدير حوزه علميه استان يزد تصريح كرد: واقعيت اين است كه امام حسين(ع) از همان اول به نيت عمره مفرده احرام بسته بود و در فقه اهل بيت(ع) هم مسئله چنين است كه هر مسلماني مي تواند در ماه هاي حج هم، احرام عمره مفرده ببندد و پس از اتمام عمره هم اختيار دارد كه به هر جا خواست برود و يا اگر خواست مي تواند عمره مفرده را به عمره تمتع تبديل كند تا اعمال حج را به جاآورد.
وي گفت: اما اين سؤال به ذهن متبادر مي شود كه امام حسين(ع) در ايام حج تمتع، چرا نيت عمره مفرده كردند؟! به هر حال اين شرايط و اوضاع و احوال سياسي آن زمان بود كه باعث شد امام چنين تصميمي اتخاذ كنند. همان طور كه بيان شد در اين حكم فقهي آمده است كه فردي كه در ماه ذي الحجه نيت عمره مفرده كند بعد از پايان عمره مفرده مي تواند عمره مفرده را به عمره تمتع تبديل كند پس چرا امام حسين(ع) و همراهان دست عمره مفرده را تبديل به عمره تمتع نكردند و رهسپار عراق شدند؟ همان طور كه در مورد تصميم قبلي امام حسين(ع) گفته شد شرايط و اوضاع و احوال سياسي آن زمان بود كه باعث شد امام چنين تصميمي اتخاذ كنند و اين امر آنقدر بديهي است كه نيازي به توضيح بيشتر ندارد.
حجت الاسلام محمد شمس گفت: امام صادق(ع) در حديثي مي فرمايند: امام حسين (ع) در ماه ذي الحجه در حال عمره بود، بعد در روز ترويه(هشتم ذي الحجه) در حالي كه مردم به سوي مني مي رفتند آن حضرت به سوي عراق روانه شد و هيچ اشكالي ندارد؛ كسي كه نمي خواهد حج گزارد، مي تواند در ماه ذي الحجه، عمره به جاي آورد.
وي عنوان كرد: سيدالشهدا(ع) به خاطر ناامني مكه براي حضرتش و اينكه مطلع شد نيروهاي يزيدي درصدد قتل او در مكه هستند چنين تصميمي اتخاذ كردند، در واقع كار امام حسين(ع) هم جنبه حفظ قداست حرم الهي را داشت و هم نمي خواست در ايام حج و در بيت الله الحرام خونش ريخته شود و هم با بيرون شدن از مكه، در روزي كه همه از هر سو به مكه آمده اند و عازم عرفات هستند، نوعي بيدارگري در وجدانها و ايجاد سؤال در ذهنهاست و به اين صورت، خبر خروج اعتراض آميز وي بر ضد حكومت، توسط حاجياني كه از همه مناطق و شهرهاي جهان اسلام آمده بودند و اينكه آن حضرت، در حرم امن الهي هم امنيت و مصونيت ندارد، همه جا پخش مي شد و اين نوعي مبارزه تبليغاتي بر ضد يزيد بود.
مدير حوزه علميه استان يزد گفت: با توجه به دعوت جمع كثيري از مردم كوفه از امام (ع) براي سفر به اين منطقه و پذيرفتن امامت و رهبري مسلمانان ، امام تصميم به اجابت تقاضاي آنان گرفت ولي براي اطمينان از اين دعوت و بررسي صحت و سقم آن پسر عموي خود مسلم بن عقيل را به كوفه فرستاد و او نيز طي پيامي دعوت مردم را تأييد و از امام خواست هرچه زودتر به كوفه برود بنابراين قبل از فرارسيدن موسم حج امام تصميم به خروج از مكه و قصد سفر به عراق داشته است واين مطلب در وصيت امام به برادرش محمد حنفيه هنگام خروج از مدينه نيز ديده مي شود بخشي از وصيت امام (ع) به شرح زير است: من براي تفريج ، تفرج ،استكبار ،فساد و ظلم خارج نميشوم بلكه براي اصلاح امت جدم خارج مي شوم و تصميم دارم امر به معروف ونهي از منكر كنم و سيره جدم رسول الله (ص) و پدرم علي (ع) را احياء كنم.
حجت الاسلام و المسلمين شمس بيان كرد: علت خروج امام (ع) از مكّه در هشتم ذي حجه اين بود كه نامه مسلم درآن ايام به امام رسيد از طرفي در همين زمان عده زيادي براي انجام مناسك حج به مكّه آمده بودند و بهترين زمان براي آغاز اين سفرمهم و سرنوشت ساز هشتم ذي حجه بود تا اطلاع رساني صحيح از اهداف اين سفر صورت گيرد لذا امام روز هفتم ذي حجه با خطبه اي غرا آغاز سفر و هدف مهم آنرا به اطلاع مردم رسانيد و روز هشتم ذي حجه از مكه خارج شد بخشي از خطبه امام (ع) به شرح زير بود: «مرگ براي فرزندان آدم همانند گردن بند بر گردن دختران جوان است ، اشتياق من براي ديدار پدر وجدم و رفتگان خاندان همانند اشتياق يعقوب براي ديدار يوسف است گويا مي بينيم در جائي كه براي كشتنم مقرر شده گرگها بند بند مرا از هم جدا مي كنند وفرار از آن نيست و بر بلاهاي او صابريم و او اجر ما را كامل خواهد كرد پس كسي كه حاضر است ايثار كند وجانش را در اين راه بدهد و با ما بيايد بداند كه من فردا حركت ميكنم ان شاء الله .»
وي در پايان با بيان اينكه براي بيان اهميت قيام امام حسين(ع) نياز به دروغ پردازي نيست بلكه بيان حقيت هميشه با وجدان هاي پاك سازگار تر است و اگر واقعيات قيام عاشورا همانطور كه بوده بيان شود مردم بيشتر تحت تاثير قرار خواهند گرفت، خاطرنشان كرد: از آنچه گذشت روشن مي شود كه امام عليه السلام درمقام انجام دادن اعمال حج نبوده است تا بخواهد براي سفر به كربلا حج خود را كنار بگذارد و نيمه تمام آنرا رها كند ضمن اينكه هيچ كس مجاز نيست عمل حج را نيمه تمام رها كند و اگر كسي احرام ببندد بر او واجب است تا پايان كار اعمال را انجام دهد و تنها در موارد خاصي هست كه مي شود حج را تبديل به عمره كرد.
منبع: حوزه نيوز
211008
گزارش خطا
