گاهی شنیده می‏‌شود که بعضی می‏گویند «هدف امام حسین(ع) کشته شدن بود». بعد هم آن عباراتی را که از امام حسین(علیه‏ السلام) نقل شده که فرمودند در خواب دیدم که پیغمبر به من فرمود: «فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یَرَاکَ قَتِیلاً» و امثال این حرف‏ها را به عنوان شاهد مطرح می‏کنند که هدف حضرت، کشته شدن بوده است.

جواب ما این است که اصلاً و ابداً این‏طور نبوده است! کسانی که این حرف را می‏‌زنند، نتوانسته‏ اند بین دو چیز فرق بگذارند؛ یکی «هدف‏گیری» حضرت از این اقدام و دوم «علم» به این‏که نتیجه این اقدام چه می‏‌شود. لذا این حرف‏ها به خاطر بی‏‌سوادی است. امام حسین(علیه‏ السلام) می‏‌دانست که کشته می‏‌شود و با این حال به کوفه آمد. با این‏که این را می‏‌دانست، آمد؛ چون وظیفه‏‌اش بود که بیاید. امّا هدفش کشته شدن نبود. هدف حضرت، نهی از منکر بود و در عین حال نیز می‏‌دانست که در مسیرِ انجام این تکلیف الهی، کشته می‌‏شود. پس هدف حضرت کشته شدن نبوده است.

امام حسین(علیه‏ السلام) قطع داشتند که کشته می‏‌شوند، امّا هدفشان این نبود که کشته شوند؛ هدف حضرت نهی از منکر بود. مثلاً اگر جنابعالی وظیفه داشتی که جایی بروی و نهی از منکر کنی، در صورتی که بدانی وقتی آنجا می‏‌روی یک جفت کشیده هم به صورتت می‏‌زنند، اگر بروی و کشیده بخوری، آیا هدف تو کشیده خوردن است؟ آیا هدف امام «کشته شدن بود» یا «نهی از منکر» بود؟ هدف حضرت همان نهی از منکر بود؛ اِنّما الکلام، ایشان علم داشت که در راه انجام این تکلیف الهی کشته می‏‌شود.

پی نوشت:

سلوک عاشورایی/ منزل دوم/ امر به معروف و نهی از منکر/صفحه 158-159
جلسه 1948؛ دوشنبه، پنجم فروردین 1381، دهم محرم 1423.

منبع:تسنیم