سیزدهمین همایش«ستارگان محراب» با هدف بزرگداشت مرحوم آیت الله علوی تهرانی، امام جماعت مسجد حضرت امیر(ع) برگزار می شود.
عقیق:سیزدهمین همایش «ستارگان محراب» با محوریت بزرگداشت مقام شامخ مرحوم آیت الله علوی تهرانی، امام جماعت مسجد حضرت امیر(ع)، دهه سوم آبان ماه برگزار می شود. این نشست در ادامه سلسله نشست های بزرگداشت مفاخر ائمه جماعات تهران در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار می شود.
تاکنون مراسم بزرگداشت برای آیت الله برهان، آیت الله شیخ محمد حسین زاهد، آیت الله مهدوی کنی، آیت الله خوانساری، آیت الله خوشوقت، آیت الله شیخ مرتضی زاهد، آیت الله شاه آبادی، آیت الله حدیدی، آیت الله فیروز آبادی و آیت الله ایروانی و آیت الله انواری و ملاعلی کنی برگزار شده که همگی با استقبال خوبی مواجه شده اند.
زندگی نامه مرحوم آیت الله علوی تهرانی
مرحوم حضرت آیت الله حاج سیدمحمدرضا علوی تهرانی درروزسه شنبه ٦ ذی القعده سال ١٣٤٧ هجری قمری برابر با اسفند ماه ١٣٠٥ هجری شمسی درخاندانی روحانی از اهل فضیلت وتقوی دیده به جهان گشود. پدرایشان نامش را محمدرضا ولقبش را شمس الدین نهادند.
آباء و اجداد ایشان تا ٥ قرن پیش، همگی ازعلماء و همات دین و روحانیین نامدار عصر خویش بودند. والد بزرگوارش مرحوم آیت الله سید محمد باقر علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله سید علی علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله حاج سید آقا بزرگ علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله العظمی سید حیدر علوی تهرانی بوده است. والده ایشان، زنی تحصیل کرده و دانش سرا دیده ومعلمه قرآن بود که در خانواده ای متدین تربیت شده بود. وی از ٥ سالگی تحصیلات رایج آن روزگار را شروع نموده وسپس با تغییرشیوه تحصیلی موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته حقوق از دانشگاه تهران می شوند.
همزمان با تحصیلات روز، مقطع سطح دروس دینی را نزد علمای بزرگ تهران طی می نمایند. ایشان در تهران در محضر اساتید نامداری چون حضرات آیات عظام شاه آبادی، شعرانی، محمد تقی آملی، احمد آشتیانی، مهدی آشتیانی، سید کاظم عصار و فاضل تونی به تحصیل مشغول بودند و دروس ادبیات، منطق، اصول، فقه، هیأت، فلسفه وعرفان را نزد آن بزرگان فرا گرفتند.
سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی خود، به شهر مقدس قم مشرف شدند. در آنجا نیز از درس اساتید و مراجع عالیقدر زمان همچون آیات عظام بروجردی، حجت، امام خمینی(ره)، محقق داماد، گلپایگانی و علامه طباطبایی بهره مند شده و به تکمیل مبانی فقه واصول وفلسفه و تفسیر وعرفان پرداختند. ایشان به لحا ظ سعی و تلاش علمی که داشتند به درجه اجتهاد نایل آمدند و از آیات عظام امام خمینی، خویی، حکیم، کاشف العطاء و اصطهبانانی اجازاتی دراجتهاد اخذ نمودند. درسال ١٣٤٥ هجری شمسی با ارتحال والد بزرگوارشان به تهران عزیمت نموده و به ترویج معارف الهی و نیز تدریس سطح و خارج علوم حوزوی واقامه جماعت در مسجد سپهسالار قدیم واقع در بازارچه مروی پرداختند.
درسال ١٣٥١ به امر مراجع زمان، به مسجد حضرت امیر(ع)، واقع در خیابان کارگر شمالی، مقابل پمپ بنزین آمدند و به تبلیغ وتدریس و اقامه جماعت پرداختند. در همان سال نیز در مجاورت مسجد، مکتب حضرت امیر(ع) را بنا نهادند.
معظم له درحدود ٢٤ سال به فعالیت درمسجد حضرت امیر(ع) و متعاقب آن در حسینیه پرداختند و همواره در نشر معارف اهل بیت همت گماردند. سرانجام در روز چهارشنبه ٢٣ آبان ماه ١٣٧٥ هجری شمسی برابر با اول ماه رجب دعوت حق را لبیک گفته و به سرای باقی شتا فتند. ایشان در طول مدت بیماری خویش و در حدود ٢٠ روز قبل از آن. وقتی از بیمارستان به منزل منتقل شدند فرمودند که دوست خوبی از من دعوت کرده است تا من بروم. به ایشان اصرار شد که چه کسی از شما دعوت کرده است؟ اما چیزی نفرمودند بعد از چندین مرتبه اصرار فرمودند که مهمان حضرت امام محمد باقر(ع) هستم.
همان طورکه فرمودند در روز ماه اول رجب مصادف با ولادت حضرت امام محمد باقر(ع) به سرای باقی شتافتند. پیکر پاک ایشان پس از تشییع از حسینیه تا مسجد به حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) منتقل شد و در آن مکان مقدس و در جوار ضریح آن بزرگوار به خاک سپرده شد.
سیره اخلاقی و معنوی
سیره معنوی مرحوم آیت الله علوی تهرانی سیره اهل علم و تقوی بود. اما آنچه در سیره ایشان بسیار جلوه می کرد، ارادت خاص ایشان به ساحت مقدس اهل بیت (ع) بود. همواره در برگزاری مجالس عزاداری اهل بیت چه در مسجد و چه در بیت خویش تمامی سعی و همت خود را بکار می گرفتند تا پرثمر باشد و می فرمودند مجلس هم باید مجلس قال باشد وهم حال. یعنی هم از معارف اهل بیت گفته شود وهم عزاداری وذکر مصیبت ایشان انجام شود که البته این امر در جلسات ایشان همواره مورد توجه بود. در جلسات هفتگی صبحهای جمعه که از یادگارهای ایشان است و هر هفته برقرار است زودتر از همه حاضر می شدند و در تجهیز و آماده سازی آن کمک می کردند.
عصر عاشورا و بعد از اتمام مجلس عزاداری در حسینیه پیشاپیش دسته عزاداران حسینی با پای برهنه به سمت مسجد حرکت می کردند و در مصیبت حضرت سیدالشهداء (ع) اشک می ریختند و عزاداری می کردند. معظم له تأکید بسیاری بر برگزاری هرچه با شکوهتر اعیاد خصوصا عید غدیر و نیمه شعبان داشتند و آن دو را هویت و اعتقاد شیعه می دانستند. جلساتی که اکنون در حسینیه برگزار می شود با نیت پاک و خالص ایشان پایه گذاری شده است.
شایان ذکر است، با برگزاری این همایش‌ها در مساجد محل فعالیت بزرگان و علما، تلاش می شود "هویت مسجدی" بزرگان، زنده باقی بماند و در آن محله یاد و خاطره عالم بزرگ و امام جماعت مسجد محل گرامی داشته شود و همایش سیزدهم برای بزرگداشت مرحوم آیت الله علوی تهرانی اختصاص یافته است.
منبع:مهر
211008
تاکنون مراسم بزرگداشت برای آیت الله برهان، آیت الله شیخ محمد حسین زاهد، آیت الله مهدوی کنی، آیت الله خوانساری، آیت الله خوشوقت، آیت الله شیخ مرتضی زاهد، آیت الله شاه آبادی، آیت الله حدیدی، آیت الله فیروز آبادی و آیت الله ایروانی و آیت الله انواری و ملاعلی کنی برگزار شده که همگی با استقبال خوبی مواجه شده اند.
زندگی نامه مرحوم آیت الله علوی تهرانی
مرحوم حضرت آیت الله حاج سیدمحمدرضا علوی تهرانی درروزسه شنبه ٦ ذی القعده سال ١٣٤٧ هجری قمری برابر با اسفند ماه ١٣٠٥ هجری شمسی درخاندانی روحانی از اهل فضیلت وتقوی دیده به جهان گشود. پدرایشان نامش را محمدرضا ولقبش را شمس الدین نهادند.
آباء و اجداد ایشان تا ٥ قرن پیش، همگی ازعلماء و همات دین و روحانیین نامدار عصر خویش بودند. والد بزرگوارش مرحوم آیت الله سید محمد باقر علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله سید علی علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله حاج سید آقا بزرگ علوی تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله العظمی سید حیدر علوی تهرانی بوده است. والده ایشان، زنی تحصیل کرده و دانش سرا دیده ومعلمه قرآن بود که در خانواده ای متدین تربیت شده بود. وی از ٥ سالگی تحصیلات رایج آن روزگار را شروع نموده وسپس با تغییرشیوه تحصیلی موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته حقوق از دانشگاه تهران می شوند.
همزمان با تحصیلات روز، مقطع سطح دروس دینی را نزد علمای بزرگ تهران طی می نمایند. ایشان در تهران در محضر اساتید نامداری چون حضرات آیات عظام شاه آبادی، شعرانی، محمد تقی آملی، احمد آشتیانی، مهدی آشتیانی، سید کاظم عصار و فاضل تونی به تحصیل مشغول بودند و دروس ادبیات، منطق، اصول، فقه، هیأت، فلسفه وعرفان را نزد آن بزرگان فرا گرفتند.
سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی خود، به شهر مقدس قم مشرف شدند. در آنجا نیز از درس اساتید و مراجع عالیقدر زمان همچون آیات عظام بروجردی، حجت، امام خمینی(ره)، محقق داماد، گلپایگانی و علامه طباطبایی بهره مند شده و به تکمیل مبانی فقه واصول وفلسفه و تفسیر وعرفان پرداختند. ایشان به لحا ظ سعی و تلاش علمی که داشتند به درجه اجتهاد نایل آمدند و از آیات عظام امام خمینی، خویی، حکیم، کاشف العطاء و اصطهبانانی اجازاتی دراجتهاد اخذ نمودند. درسال ١٣٤٥ هجری شمسی با ارتحال والد بزرگوارشان به تهران عزیمت نموده و به ترویج معارف الهی و نیز تدریس سطح و خارج علوم حوزوی واقامه جماعت در مسجد سپهسالار قدیم واقع در بازارچه مروی پرداختند.
درسال ١٣٥١ به امر مراجع زمان، به مسجد حضرت امیر(ع)، واقع در خیابان کارگر شمالی، مقابل پمپ بنزین آمدند و به تبلیغ وتدریس و اقامه جماعت پرداختند. در همان سال نیز در مجاورت مسجد، مکتب حضرت امیر(ع) را بنا نهادند.
معظم له درحدود ٢٤ سال به فعالیت درمسجد حضرت امیر(ع) و متعاقب آن در حسینیه پرداختند و همواره در نشر معارف اهل بیت همت گماردند. سرانجام در روز چهارشنبه ٢٣ آبان ماه ١٣٧٥ هجری شمسی برابر با اول ماه رجب دعوت حق را لبیک گفته و به سرای باقی شتا فتند. ایشان در طول مدت بیماری خویش و در حدود ٢٠ روز قبل از آن. وقتی از بیمارستان به منزل منتقل شدند فرمودند که دوست خوبی از من دعوت کرده است تا من بروم. به ایشان اصرار شد که چه کسی از شما دعوت کرده است؟ اما چیزی نفرمودند بعد از چندین مرتبه اصرار فرمودند که مهمان حضرت امام محمد باقر(ع) هستم.
همان طورکه فرمودند در روز ماه اول رجب مصادف با ولادت حضرت امام محمد باقر(ع) به سرای باقی شتافتند. پیکر پاک ایشان پس از تشییع از حسینیه تا مسجد به حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) منتقل شد و در آن مکان مقدس و در جوار ضریح آن بزرگوار به خاک سپرده شد.
سیره اخلاقی و معنوی
سیره معنوی مرحوم آیت الله علوی تهرانی سیره اهل علم و تقوی بود. اما آنچه در سیره ایشان بسیار جلوه می کرد، ارادت خاص ایشان به ساحت مقدس اهل بیت (ع) بود. همواره در برگزاری مجالس عزاداری اهل بیت چه در مسجد و چه در بیت خویش تمامی سعی و همت خود را بکار می گرفتند تا پرثمر باشد و می فرمودند مجلس هم باید مجلس قال باشد وهم حال. یعنی هم از معارف اهل بیت گفته شود وهم عزاداری وذکر مصیبت ایشان انجام شود که البته این امر در جلسات ایشان همواره مورد توجه بود. در جلسات هفتگی صبحهای جمعه که از یادگارهای ایشان است و هر هفته برقرار است زودتر از همه حاضر می شدند و در تجهیز و آماده سازی آن کمک می کردند.
عصر عاشورا و بعد از اتمام مجلس عزاداری در حسینیه پیشاپیش دسته عزاداران حسینی با پای برهنه به سمت مسجد حرکت می کردند و در مصیبت حضرت سیدالشهداء (ع) اشک می ریختند و عزاداری می کردند. معظم له تأکید بسیاری بر برگزاری هرچه با شکوهتر اعیاد خصوصا عید غدیر و نیمه شعبان داشتند و آن دو را هویت و اعتقاد شیعه می دانستند. جلساتی که اکنون در حسینیه برگزار می شود با نیت پاک و خالص ایشان پایه گذاری شده است.
شایان ذکر است، با برگزاری این همایش‌ها در مساجد محل فعالیت بزرگان و علما، تلاش می شود "هویت مسجدی" بزرگان، زنده باقی بماند و در آن محله یاد و خاطره عالم بزرگ و امام جماعت مسجد محل گرامی داشته شود و همایش سیزدهم برای بزرگداشت مرحوم آیت الله علوی تهرانی اختصاص یافته است.
منبع:مهر
211008
