عقیق: علم و دانش انسانهای معمولی و غیر معصوم، اکتسابی است که بر اثر تعلّم و رفتن به مکتب، مدرسه، دانشگاه و یا حوزه به دست می آید؛ ولی علم انبیا، امامان و اولیای الهی برگرفته از علم الهی و به اصطلاح «علم لدنّی» است.

فاطمه ى زهرا(س) در ميان امت اسلامى تنها زنى است كه داراى مقام ارجدار عصمت مى باشد و بدين وسيله علوم و آگاهيش به عالم غيب، كه از علوم الهى سرچشمه مى گيرد، بستگى دارد و پايان و حدودى بر آن متصور نيست و تمام مسائل جهان را در كليه ى دورانها مى دانست و آنها را مو به مو خبر مى داد:

«قال رسول اللَّه (ص): ان اللَّه جعل عليا و زوجته و ابناه حجج على خلقه و هم ابواب العلم فى امتى من اهتدى بهم هدى الى صراط مستقيم؛ پيامبر خدا(ص) فرمودند: خداوند متعال على و همسر و فرزندانش را حجت مردم قرار داده و آنان درهاى علم و آگاهى در ميان امت من هستند، هر كس به آنان تمسك نمايد، به راه راست هدايت يافته است.»(1)

در اين حديث فاطمه ى زهرا(س) مانند اميرالمومنين(ع) ساير حضرات معصومين دروازه ى علم و عامل هدايت مردم شناخته شده اند. بنابراين آن حضرت علاوه بر اينكه حجت خدا در ميان امت اسلامى بوده، نقش آموزشى و پرورشيش نيز از اين حديث استفاده مى گردد. (من اهتدى بهم).

«قال النبى لها: اى شى خير للمراه؟ قالت: ان لاترى رجلا و لايراها رجل، فضمها اليه و قال: ذريه بعضها من بعض ؛ پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به فاطمه عليهاالسلام گفتند: براى زن چه چيز خوب است؟ آن حضرت فرمودند: زن مردى را نبيند و مرد نيز زن را نبيند، رسول گرامى اسلام چون اين جواب صحيح را شنيد، دخترش را در آغوش گرفته و فرمود: ذريه اى است كه بعضى از بعضى ديگر بهتر.»(2)

اين حديث نيز علم و آگاهى فاطمه(س) را در بردارد، كه باعث تعجب و تحسين رسول خدا قرار گرفته است.

در حديث ديگرى از امام صادق(ع) چنين رسيده است:

«ان فاطمة(س) مكثت بعد رسول الله صلى الله عليه و آله خمسة وسبعين يوما، وكان دخلها حزن شديد على ابيها وكان ياتيها جبرئيل فيحسن عزاءها على ابيها ويطيب نفسها ويخبرها عن ابيها ومكانه ويخبرها بما يكون بعدها فى ذريتها وكان على يكتب ذلك؛ فاطمه(س) پس از رحلت رسول خدا، هفتاد و پنج روز زندگى كرد و [در اين ايام] بسيار محزون بود . در طول اين مدت جبرئيل به حضورش مى رسيد، او را در عزاى پدر تسليت مى گفت و دلش را از غصه ها پاك مى ساخت و او را از پدرش و جايگاه عظيم او آگاه مى كرد، حتى اخبار آينده را در مورد فرزندانش به اطلاع او مى رساند و اميرالمؤمنين عليه السلام آنها را مى نوشت .»(3)

چنانچه از اين حديث بر مى آيد،حضرت فاطمه(س) با جبرئيل ارتباط مستقيم و مداوم داشت و اخبارى از دنيا و آينده و عالم برزخ را از او دريافت مى كرد . بدين وسيله ميزان علم، اطلاع و آگاهيش، محدود به زمان و مكان خود نبوده است، بلكه علم او بسيار گسترده بود و از علم الهى سرچشمه مى گرفت .

پی نوشت ها:

1_(عوامل، ج 11، ص 78.)

2_(بحارالانوار، ج 43، ص 84.)

3_(اصول كافى، محمد بن يعقوب كلينى، ج 1، ص 458)

211008