۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۶ : ۱۸
عقیق: مراسم شب دوم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام مومنی، مناجات خوانی و قرائت دعای کمیل توسط حاج منصور ارضی و مداحی حاج حسین سازور در مسجد ارک برگزار شد.
گزیده از سخنان حاج منصور ارضی را بخوانید:
"اللَّهُمَّ بِرَحْمَتِکَ فِی الصَّالِحِینَ فَأَدْخِلْنَا" این عبارت نشان میدهد به قدرتی که در رحمت هست یک عده ای با آرامش در کنار صالحین خدا قرار میگیرند. این نشان میدهد که همیشه صالحین با آن بندهی خدا هستند. این معنی همان "مع" است که شما همیشه در زیارت عاشورا میخوانید "عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ". این که رحمت را بعضیها بیان داشتند اباعبدالله علیه السلام است، این که قسم به رحمت خدا آگاهی کامل بنده است، معرفت بنده است، "اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ" یعنی این کسی که این کلام را میگوید همهی کل شی را در رحمت خدا میبیند و کسی را خارج نمیبیند. کلام امیر المومنین علیه السلام است. اما چرا در ماه رمضان اعلام "فَأَدْخِلْنَا" میکنی؟ و در مرحله دوم "وَ فِی عِلِّیِّینَ فَارْفَعْنَا"؟ این را باید اشاره کنیم.
همه عبادات و عزاداریهای ما برای این است که بتوانیم یک قدم به حضرت نزدیکتر شویم
در خطبه 188 نهج البلاغه که دیشب شروع کردیم، امیرالمومنین علیه السلام میفرماید که چه بسیار نعمت هایی که خداوند ویژهی شما امت پیغمبر صلوات الله علیه و آله قرار داد و شما را مشمول رحمت خاص خود کرد. دیگر بالاتر از این؟ ولی شما با معصیت معایب خود را آشکار کردید. به جایی رسیدی که عیبهای خودت را آشکار کردی اما خدا شما را در رحمت خاص خود قرار داد. شما همین نعمت شهدا را حساب کنید و نه بیشتر، چند هزار شهید پای این انقلاب ما خونشان را ریختند؟ ما قاتل را لعن میکنیم "وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ" و به همه شهدا این بیان را داریم مانند همین بیان را نسبت به اباعبدالله علیه السلام داریم. یک نعمت ویژه است اما امیرالمومنین علیه السلام میفرمایند چه بسیار نعمت هایی که خداوند ویژهی شما قرارداد، شما را مشمول رحمت خاص خود کرد اما شما به گناهتان مشغول بودید. ولی باز او پوشاند چون در رحمت هستید، خود پیغمبر صلوات الله علیه رحمت است، امتش هم مورد رحمت قرار میگیرند. شما خودتان را در معرض آتش قرار دادید اما او به شما مهلت داد. حالا یک یک نعمتها و رحمتها را خودت بشمار. از وجودت، از زندگیت و یا از فضایی که ساخته شده برایت. همین گناهانی که در خیابان میبینید، بی عفتیها، بی عصمتیها، بی حجابیها و روزه خواریها، چقدر درون خودت میروی که خدایا من بدم ولی ممنونتم که من را در این رحمت خاص قرار دادی و ولایت امیرالمومنین علیه السلام را شامل حالم کردی. واقعا نمیتوان امیرالمومنین علیه السلام را وصف کرد فقط ما میتوانیم بگوییم که من علی علیه السلام را دوست دارم و دنباله رو آقا هستم. همه عبادات و عزاداریهای ما در ماه رمضان و محرم و صفر برای این است که بتوانیم یک قدم به حضرت نزدیکتر شویم.
اگر همهی عالم ساقی شوند، ما از دست اباالفضل علیه السلام آب میخواهیم
"اللَّهُمَّ بِرَحْمَتِکَ فِی الصَّالِحِینَ فَأَدْخِلْنَا وَ فِی عِلِّیِّینَ فَارْفَعْنَا" مقام علیین خیلی بالاست. ما میخوانیم شاید به آن هم نرسیم اما آرزویش که اشکال ندارد. حتی آرزوهای ما در ماه رمضان شکلش فرق میکند. دیگر چه میخواهی؟ از آن دست عباس علیه السلام "وَ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ مِنْ عَیْنٍ سَلْسَبِیلٍ فَاسْقِنَا" اگر همهی عالم ساقی شوند، ما از دست اباالفضل علیه السلام میخواهیم. او کسی است که تشنگان کربلا را سیراب کرد، اگر هم تشنه بمانند از بزرگ و کوچک تا طفل شش ماهه حاضرند از تشنگی بمیرند اما از دستی غیر از دست عباس علیه السلام آب نگیرند. بعد عاشورا هم اگر دستور امام سجاد علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها نبود هیچ کدام آب نمیخوردند. مقامی که ما داریم آرزو میکنیم این است که از همان ظرفی که برای طفلان حرم آب میآورد سیراب شویم "وَ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ مِنْ عَیْنٍ سَلْسَبِیلٍ فَاسْقِنَا".
یک عده ای واقعا نمیخواهند وارد این شهر رمضان بشوند
اما ما کی هستیم؟ آقا میفرمایند: چه بسیار نعمت هایی که خداوند ویژه شما قرار داد، مانند ولایت، محبت اباعبدالله علیه السلام، نزول پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و آله در این عالم و از همه زیباتر نزول امام رضا علیه السلام که در روز ششم این ماه به نیشابور میآیند و همه با او بیعت میکنند. اینها کم نعمتی نیست "بِرَحْمَتِکَ الَّتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ" اینجاست که میبینیم عالِم وارسته و مراجع تقلید و ولی فقیه این دل سوختههایی که در این عالم هستند که گل سرسبدشان مقام معظم رهبری هستند، همه چیز را زیبا میبینند اما من و تو ظرفمان کوچک است زود صدایمان در میآید. تااعلام میکنند بانوان میخواهند به ورزشگاهها بروند بهم میریزی و آن کسی هم که اعلام میکند در نفهمی و تاریکی کامل به سر میبرد. او اصلا نمیخواهد با ماه رمضان آشتی کند. یک عده ای واقعا نمیخواهند وارد این شهر رمضان بشوند، دنبال کمربندی هستند. از مسیر دیگری میروند و اصلا نمیفهمند در این شهر رمضان چه خبر است.
در این یک ماه سعی کن با اعمالت امام زمانت علیه السلام را خوشحال کنی
مولا میفرمایند: خود را در معرض آتش قرار دادی اما او به شما مهلت داد. "وَ تَعَرَّضْتُمْ لِأَخْذِهِ فَأَمْهَلَکُمْ". ببینید اینکه مهلت به ما داده تا وارد ماه مبارک رمضان شویم اگر استفاده نکنیم همه در معرض آتش قرار میگیریم. زود خودت را میرسانی به امام حسین علیه السلام همه هم راهش را بلدید تا میگوییم الی الله، دلها را روانه میکنید کربلا. در دعای شبهای ماه مبارک بعد از این که مقامهای بهشتیان و مقربین به اباعبدالله علیه السلام و مقربین به خدا را بیان میکنی، میگویی: "وَ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ فَاکْتُبْ لَنَا" ، "وَ مَعَ الشَّیَاطِینِ فَلَا تَجْعَلْنَا" یک عده ای هم در این دنیا و هم در آن دنیا مع الشیاطین هستند. تو که همیشه سر به خاک میگذاری و میگویی "عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ"، ولی در اینجا بیان میشود بعضیها مع الشیاطین هستند. بعضیها شیطانند از شب اول هم مسجد میآیند اما هم خودشان را گمراه میکنند و هم دیگران را. برای چیست که میگوید روزه دار سعی کند اول زبانش را حفظ کند و بعد چشمش و گوش و قلبش را؟ چون گناهان زبان خیلی خطرناک است. دقت کنید که ما با حرکات زشت فقط شیطان را خوشحال میکنیم، در این یک ماه سعی کن با اعمالت امام زمانت علیه السلام را خوشحال کنی.
همهی ما باید یک تکانی بخوریم
برای برپایی این چنین مراسمی چندین نفر شبانه روزی زحمت کشیدند تا این محفل آمده شود و ما در خانهی خدا بیاییم اما باز میآییم و بدون توجه و تغییر میرویم و حتی در سحر هم که برای توبه آمدی برای ساعاتی به انقطاع از دنیا نمیرسیم. اگر در درونت حتی کم، انقطاع از دنیا نباشد، دشمن از دستگاه امام حسین علیه السلام تو را جدا میکند. بعضیها از بس آلوده شده اند نمیخواهند دیگر صدای خدا را بشنوند. ضیافت الله صاحب دارد و صاحب آن خود خداست و در این ماه ما را صدا میزند اما ما جوابی نمیدهیم. پس فضایی که امیرالمومنین علیه السلام برای ما قرار داده را باید بفهمیم. چند نفر از این ماه رمضان آدم بیرون میروند؟ وقتی کسی خودش نمیخواهد به من مداح و واعظ ربطی ندارد. از قبل ورود به مسجد، به نیت توبه و تغییر بیایید. از امام زمان علیه السلام کمک بخواهید و دعا کنید اعمال بد ما را بپوشاند. مردی آمد وارد مسجد شود، شیخ رجبعلی فریادی زد که وارد نشو، شخص همان پشت در مسجد ملتمس شد به اباعبدالله علیه السلام شیخ سرش را پایین انداخت، مرد جلو آمد و سلام کرد، شیخ به او گفت چه کار کردی آن آتشی که تو را در برگرفته بود از بین رفت؟ گفت فقط یک سلام به امام حسین علیه السلام دادم و گفتم آقا آبرویم را بخر. رحمت الله واسعه است حسین علیه السلام. سریعا خدا "مبدل السیئات بالحسنات" کرد طرف یک مرتبه دلش عوض شد. تا لحظه ای قبل کسی دیگر در دلش بود تا متوسل شد اباعبدالله علیه السلام در دلش نشست. همهی ما باید یک تکانی بخوریم.
اشعار خوانده شده توسط حاج منصور ارضی در شب دوم ماه مبارک رمضان
اشعار خوانده شده توسط حاج منصور ارضی در میان جلسه
به مقامات بیشتر نرسید
نیمه شب آن که پشت در نرسید
بُرد آنکس که زودتر آمد
باخت آنکس که زودتر نرسید
کل یک هفته غصه خواهدخورد
هرکه وقت کمیل سر نرسید
چیزی ازبندگی نفهمیده است
هرکه بر گریه سحر نرسید
نان شُبهه به من اثر کرد و
بردلم ازتو یک اثر نرسید
همه اش خرج مال دنیا شد
زحمتم سوخت و به ثمرنرسید
آنقدر معصیت زمینم زد
که به من فیض بال و پر نرسید
نظرم خیره شد به این و آن
و زآقا به من نظر نرسید
تلخ شد کام من ز غیبت ها
گر به شیرینی شِکر نرسید
بی لیاقت شدم ضرر کردم
درد دین هم به این جگر نرسید
بهتر آنکه به روی دار رود
سر به خاک نجف اگر نرسید
منم و آرزوی کرببلا
به گدا رزق یک سفر نرسید
با اسیران دور سر نیزه
بوی آقا رسید سر نرسید
............................................................................................
از نخل گذر کرد ولیکن پرش افتاد
دل شوره و رشکی به دل مضطرش افتاد
آن تیر که زد حرمله خیر ندیده
در چشم ترش رفته و در پشت سرش افتاد
از چهار طرف تیر به هر جای تنش خورد
آن قدر که دیدند همه پیکرش افتاد
گفتند ابوالفضل زمین گیر شد و بعد
دل شوره سختی به تن خواهرش افتاد
با ناله صدا زد عمو جان کمکم کن
یک مرتبه یک دخترکی معجرش افتاد
بالای سرش ام البنین نیست چه بهتر
چون فاطمه آنجا عوض مادرش افتاد