عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۵۳۷۰۶
تاریخ انتشار : ۰۱ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۵:۳۶
استغفار سرمایه بزرگ انسان است به شرط آن که قدرش را بداند
در استغفار کوتاهى نکن و بکوش در استغفارت صادق بوده و بپرهیز که استغفار را تبدیل به استهزاء ننمایى .
عقیق:بعد از اینکه عاقل فهمید این روزها  نزد خدا چه ارزشى دارد، باید به خود رحم کرده و نگذارد  این سرمایه بزرگ براى جبران حالتهاى سابق و کوتاهی ها و تقصیرات گذشته ، از دستش برود، زیرا مى تواند در یک روز، گذشته و آینده خود را اصلاح کند  و باید مانند دوستى دلسوز به خود بگوید : چرا در این اندرز و نصیحت الهى تأمل نمى کنى ! اندرزى که اگر به آن عمل کنى، تو را از آتش جهنم و شکنجه دردناك رها و از تاریکی ها به نور مى برد. . پس در استغفار کوتاهى نکن و بکوش در استغفارت صادق بوده و بپرهیز که استغفار را تبدیل به استهزاء ننمایى . براى دعاى تو وعده اجابت داده است . بنابراین به خواندن الفاظ و کلمات دعا بسنده نکرده و حال دعا را نیز در خود به وجود آور، زیرا گاهى انسان فقط الفاظ دعا را مى خواند و خیال مى کند واقعا دعا کرده است.

به گزارش سرویس قرآن و معارف، عارف واصل و مرد بزرگ الهی، آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در مکتوب "مراقبات" به بخش دیگری از ریزه کاری های نیایش و مراقبت از خلوت دل به ویژه در ماه مبارک رجب می پردازد. آنچه در ادامه می آید در راستای این بحث است.

 

بعد از اینکه عاقل فهمید این روزها  نزد خدا چه ارزشى دارد، باید به خود رحم کرده و نگذارد  این سرمایه بزرگ براى جبران حالتهاى سابق و کوتاهی ها و تقصیرات گذشته ، از دستش برود، زیرا مى تواند در یک روز، گذشته و آینده خود را اصلاح کند  و باید مانند دوستى دلسوز به خود بگوید : چرا در این اندرز و نصیحت الهى تأمل نمى کنى ! اندرزى که اگر به آن عمل کنى، تو را از آتش جهنم و شکنجه دردناك رها و از تاریکی ها به نور مى برد. متوجه باش خداى بزرگ تو را به مجلس رحمت و امان و بخشش پادشان و سلطان و عطاى خلعتها و هدایا و اسناد فضل و امتیاز فرا خوانده و تو را در مجلس دوستان خود حاضر کرده و تو را براى رفاقت دوستان صمیمى و برگزیدگان خود برگزیده و در وعده هاى خود تصریح کرده که با استغفار تو را مى بخشد . پس در استغفار کوتاهى نکن و بکوش در استغفارت صادق بوده و بپرهیز که استغفار را تبدیل به استهزاء ننمایى . براى دعاى تو وعده اجابت داده است . بنابراین به خواندن الفاظ و کلمات دعا بسنده نکرده و حال دعا را نیز در خود به وجود آور، زیرا گاهى انسان فقط الفاظ دعا را مى خواند و خیال مى کند واقعا دعا کرده است .

مهم است که خدا را چگونه شناخته ای

مهمترین چیز در دعا شناخت خدایى که به درگاه او دعا مى کنیم و امیدوارى به اجابت اوست . اغلب مردم در شناخت خداوند دچار تنزیه صرف مى شوند که ملازم با انکار خداوند است. عده اى نیز خیال مى کنند خداوند چیز توخالى است که بر همه چیز احاطه داشته و در بالاى ستارگان قرار دارد و به همین جهت خدایى را که در مکان بالایى قرار دارد مى خوانند یا گمان مى کنند که خود و عالم بى نیاز و قائم به نفس هستند . خلاصه این که مهمترین چیز در دعا کامل نمودن شرایط آن است و کمال شرایط به این است که خداوند متعال را به طور اجمال و به گونه اى شناخته که در خور دعاکننده باشد و این شرط را حتما باید دارا باشد  و هنگام دعا او را حاضر ببیند بلکه دعاى خود را هم که بر زبانش جارى شده است از ناحیه خدا بداند؛ به او خوش گمان بوده و به اجابت او در صورتی که مضمون دعا به صلاح باشد امیدوار باشد .

اشک لازم است حتی به اندازه سر سوزن

در اول دعاى خود تعدادى از اسامى جمالیه خدا یا آنچه با دعایش مناسب است را بگوید؛ مدح و ثناى الهى را بجا آورده و سپس هفت بار "یا ارحم الراحمین " گفته و به گناهان و عیوب خود و سزاوار نبودنش براى اذن در دعا و اجابت آن اقرار کند . سپس بر محمد و آل محمد صلى الله علیه و آله و سلم  صلوات بفرستد؛ به آنها متوسل شده و خداوند را در اجابت دعا به حق آنان قسم بدهد  و نیز مطلوب خود را جداگانه نگفته و آن را شرط یا قید یا صفتى براى صلوات آنان قرار دهد . بهتر است مثلا بگوید : بر آنها صلوات بفرست صلواتى که گناهان مرا بخاطر آن ببخشى. سپس دعایش را با صلوات و با گفتن "ما شاء الله لا قوه الا بالله" به پایان برساند . نیز هنگام دعا گریه کند گرچه اشک او به اندازه سر سوزنى باشد و حتما تمام این مطالب را چهار بار تکرار کندزیرا خدا گداى لجوج را دوست داردو براى دعا شرایط دیگرى نیز هست که در جاى خود گفته شده است.

سالک باید به وعده های حق مؤمن باشد

خلاصه سالک باید اعتقاد به راستى وعده هاى خداى متعال را در خود تقویت نماید و در مورد این وعده ها و بزرگى این سعادت فکر کند  و متوجه این باشد که این روز و این مقام محال است که دو بار در سال به وجود بیاید و هیچ اطمینان و گمانى نیست که در سال آینده، چنین روزى را درك کرده و بتواند تقصیرات خود در این روز را جبران نماید  و هنگامى که این توجه را در خود به وجود آورد، نخواهد گذاشت این روز بدون بهره از دست برود . بخصوص که شدت احتیاج خود را به مانند آن در بامداد فردا مى بیند هنگامى که در پیشگاه پادشاه جبار براى حساب حاضر شود . روزى که بزرگتر از آن ، نیست . و اگر توانست باید دعاى استفتاح را با شرایط آن بجا بیاورد و اگر نتوانست حتما دعاى تنها را بخواند و امام حسین علیه السلام را زیارت کند.

اول "یا مذل کل جبار" را بخواند

بهتر است چهار رکعت نماز و دعاى پس از آن را که امیرالمومنین خواند، بخواند . دعایى که اول آن چنین است : "یا مذل کل جبار!" و سپس حاجات خود را بخواهد  و در طول روز به یاد داشته باشد که این روز از امورى است که مخصوص به این امت بوده و بخاطر این اختصاص و کسى که به خاطر او این اختصاص بوجود آمده است ، خداى را شکر نماید و بر محمد صلى الله علیه و آله و سلم  و آل او بسیار صلوات فرستاده و دعاى زیادى به آنها بکند. و روز خود را با آنچه روزهاى شریف را با آن به پایان مى رساند و بارها گفته شد، به پایان برساند.


منبع:شبستان


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین