داوود صرمی که از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی عليهم السلام بوده می گوید که امام هادی عليه السلام فرمودند:
«يا داوود! انّ الحرام لا ينمي، و ان نمي لا يبارک له فيه، و ما انفقه لم يوجر عليه، و ما خَلَّفَهُ کان زاده الي النار.»
«ای داوود! حرام رشد و فزونی ندارد و اگر هم داشته باشد برکت ندارد و آن چه از حرام انفاق می شود پاداش ندارد و آن چه از حرام پس از انسان باقی می ماند، زاد و توشه آتش جهنم او خواهد بود.» (الکافی، ج۵، ص۱۲۵)
***
سه نکته:
برکت در حلال کم است نه حرام زیاد
راغب اصفهانی در مفردات در تعريف برکت می نویسد که برکت ثبوت خير الهی در شيء است. (المفردات، ص۴۴) مال حرام اگر باعث فراوانی و افزايش شود، برکت نخواهد داشت و هرگز خير الهی در آن نخواهد بود. سعادت و خوشبختی در برکتِ مال است و در مال حرام حتی اگر زياد باشد، برکتی نيست.
گناهش برای تو، بهره اش برای ورّاث!
یادمان
باشد مطابق فرمایش امام هادی (ع) صدقه و انفاق و سایر خیرات مالی زمانی از
ارزش و اعتبار برخوردارند و پاداش داده می شوند که از مال حلال باشند.
وگرنه اگر کسی مالش را از راه حرام بدست بیاورد و خمس و زکات و صدقه اش را
هم بدهد باز اجری ندارد! اما آن مال حرامی که از انسان به ارث می رسد نیز
بهره اش را ورثه می برند و وزرو و وبال و گناهش برای اوست!
عاقبت عجیب حرام خوران!
حضرت
رسول (ص) فرمود: شبى كه مرا به معراج بردند به قومى گذشتم که سفره اى جلوى
آنها گسترده شده و در آن گوشت هاى پاك و پاكیزه بود و در طرف دیگر گوشت
هاى كثیف و گندیده قرار داشت. ولى آن ها گوشت هاى پاك را رها كرده و از
گوشت هاى گندیده مى خورند. گفتم: اى جبرئیل اینها چه كسانى هستند؟
عرض كرد: كسانى هستند كه در دنیا غذاى حلال را رها كرده و حرام مى خورند!
منبع:تراز
