يكي از قيام هايي كه شيعيان در مقابل ظلم و ستم حكومت عباسي انجام دادند قيام حسين بن علي بن حسن المجتبي (ع) است كه در سال ۱۶۹هجري در منطقه فخ در زمان خلافت هادي عباسي اتفاق افتاد.
عقیق: يكي از مكان‌هاي تاريخي و مقدس در شهر مكه كه زائران ايراني به زيارت آنجا مي‌روند منطقه فخ و مزار تخريب شده «مقام شهداي مظلوم فخ» است كه امروز هم قبور و بارگاه تخريب شده آنان نشان از مظلوميتشان دارد. گفته شده ابدان شهداي فخ پس از شهادتشان رها شده و سرها از بدن جدا گشت و بسيارى از علويان در اين قيام به شهادت رسيدند.
دلايل و زمينه‌هاي پيدايش قيام فخ:
عباسيان به اسم علويون حكومت را در سال ۱۳۲ هـ. ق از آن خود كردند اما دوران آنان در اذيت و آزار نسبت به اهل بيت سياه‌تر و وحشتناك‌تر از امويان بود. «موسي الهادي عباسي» چهارمين خليفه عباسي كه معاصر شهيد فخ بود، ابتداي سال ۱۶۹هـ. ق، به حكومت رسيد و يكسال و سه ماه حكومت كرد و فردي شرابخوار و قمار باز بود و ظلم و ستم زيادي نسبت به اهل بيت و يارانشان روا داشت. «موسي الهادي» در ابتداي حكومت خود دستور داده بود حقوق و مزاياي علويان را قطع كنند و در ميان شيعيان رعب و وحشت ايجاد كنند و با پيدا كردن افراد منسوب به خاندان حضرت علي (ع) و فرستادن آنها به بغداد جايزه بگيرند.
او پس از به قدرت رسيدن، «اسحاق بن عيسي» را كه تا اندازه‌اي با شيعيان ملايم بود از زمامداري مدينه عزل كرد و به جايش دشمن معروف اهل بيت عليه السلام «عمر بن عبدالعزيز بن عبدالله بن عبدالله بن عمربن خطاب» را منصوب كرد. عمر بن عبد العزيز فرماندار جديد مدينه دستور داده بود هر روز شيعيان بايد به دارالاماره بيايند و به شكل تحقيرآميزي خود را معرفي كنند. اين سختگيري‌ها عاقبت باعث شد تا جمعي از شيعيان به رهبري حسين بن علي در سال ۱۶۹ هـ. ق، به اذن امام معصوم (ع) قيام كنند. با اين قيام، حاكم ظالم مدينه فرار كردو مدينه بعد از ۴ روز به تصرف شيعيان در آمد و علويان با شعار «اَحد اَحد» وارد مسجد شدند.
صاحب فخ مي‌فرمايد: ما اقدام به قيام نكرديم تا اينكه با امام موسي بن جعفرعليه السلام مشورت كرديم و او به ما دستور قيام داد.
قيام با شعار"المرتضى من آل محمد(ص)"
آنان در سيزدهم ذى قعده قيامشان را با شعار "المرتضى من آل محمد(ص)" آغاز كردند و با نيروهاى عمر بن عبدالعزيز عمرى درگير شده و آنان به شكست و عقب نشينى وادار كردند و سرانجام عمر بن عبدالعزيز عمرى، از چنگ آنان گريخت و در نتيجه، شهر مدينه در اختيار علويان قرار گرفت و حسين بن على با در اختيار گرفتن صندوق خانه بيت المال و تقسيم آن ميان مبارزان و مستمندان، به رتق و فتق امور پرداخت و خود را براى هجوم به مكه معظمه آماده نمود. علويان، پس از يازده روز درنگ در مدينه، در 24 ذى قعده، عازم مكه معظمه شدند.
سران عباسى كه براى اداى فريضه حج آمده بودند، از اداى فريضه دست شسته و راهى ميدان كارزار شدند جنگ در منطقه فخّ ، نزديك مكّه بين دو گروه درگرفت و تمام ياران حسين بن على(شهيد فخ) در هشتم ذى حجه سال 169 هجرى به شهادت رسيدند.
ابدان آنها رها شده و سرها از بدن جدا گشت و بسيارى از علويان در اين قيام به شهادت رسيدند.
پيش گويي ائمه معصومين از واقعه شهادت اصحاب فخ
قبل از وقوع اين حادثه رواياتي در مورد مقام و منزلت حسين بن علي صاحب و شهيد فخ وارد شده است كه به عنوان نمونه امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند: پيامبر (ص) با جمعي از اصحاب از منطقه فخ عبور مي‌كردند كه ازمركب پياده شده و نماز خواندند. در ركعت دوم ناگهان گريستند به طوري كه اصحاب نيز به گريه افتادند. بعد از نماز حضرت فرمودند: جبريل بر من نازل شد و فرمود: مردي از فرزندان تو در اين مكان، به شهادت مي‌رسد و شهداي همراه او اجر دو شهيد را خواهند داشت.
حضرت علي عليه السلام فرمودند: شهداي فخ از بهترين اهل زمين‌اند.
نصر بن قروش كاروان دار حج امام صادق (ع) مي‌گويد: امام در راه به من فرمودند هرگاه به فخ رسيديم خبرم كن. گفتم مگر نمي‌دانيد كجاست؟ فرمودند: چرا ولي شايد خوابم ببرد. به فخ كه رسيديم حضرت وضو گرفتند و نماز خواندند و سپس فرمودند: مردي از اهل بيت من با گروهي به شهادت مي‌رسند كه ارواح آنان زود‌تر از بدن‌هايشان به بهشت مي‌رسد.
امام كاظم عليه السلام هم در ديداري با حسين بن علي با ذكر انالله و انا اليه راجعون خبر شهادت او را به وي مي‌دهند.
امام جواد عليه السلام نيز مي‌فرمايند:« لم يكن لنا بعد الطف مصرع اعظم من فخ».
مقام فعلي شهداي فخ در مكه
امروزه مزار شهداي فخ همانند ساير قبور مورد بي توجهي قرار گرفته است كه اين محل امروز به حي الشهداء معروف و در شارع الشهدا كنار جاده مدينه ،شش كيلومتري حرم و حدود 500 متر بالاتر از مسجد تنعيم قرار دارد -بدن مطهر بخشي از شهداي فخ در ديواره محصوري كه مقابل آن تابلوي «مقبره عبدالله بن عمر رقم۲» ثبت شده است مدفون مي‌‌باشد و تعدادي ديگر در ديواره محصور مقابل آن در دامنه كوه قرار دارند.
در ادامه جديدترين تصاوير از مكان و مقام مقدس اين شهداي مظلوم و سادات را مشاهده مي‌كنيد:
/a/IMG_5097.%20(1).jpg)
/a/IMG_5097.%20(2).jpg)
/a/IMG_5097.%20(3).jpg)
211008
دلايل و زمينه‌هاي پيدايش قيام فخ:
عباسيان به اسم علويون حكومت را در سال ۱۳۲ هـ. ق از آن خود كردند اما دوران آنان در اذيت و آزار نسبت به اهل بيت سياه‌تر و وحشتناك‌تر از امويان بود. «موسي الهادي عباسي» چهارمين خليفه عباسي كه معاصر شهيد فخ بود، ابتداي سال ۱۶۹هـ. ق، به حكومت رسيد و يكسال و سه ماه حكومت كرد و فردي شرابخوار و قمار باز بود و ظلم و ستم زيادي نسبت به اهل بيت و يارانشان روا داشت. «موسي الهادي» در ابتداي حكومت خود دستور داده بود حقوق و مزاياي علويان را قطع كنند و در ميان شيعيان رعب و وحشت ايجاد كنند و با پيدا كردن افراد منسوب به خاندان حضرت علي (ع) و فرستادن آنها به بغداد جايزه بگيرند.
او پس از به قدرت رسيدن، «اسحاق بن عيسي» را كه تا اندازه‌اي با شيعيان ملايم بود از زمامداري مدينه عزل كرد و به جايش دشمن معروف اهل بيت عليه السلام «عمر بن عبدالعزيز بن عبدالله بن عبدالله بن عمربن خطاب» را منصوب كرد. عمر بن عبد العزيز فرماندار جديد مدينه دستور داده بود هر روز شيعيان بايد به دارالاماره بيايند و به شكل تحقيرآميزي خود را معرفي كنند. اين سختگيري‌ها عاقبت باعث شد تا جمعي از شيعيان به رهبري حسين بن علي در سال ۱۶۹ هـ. ق، به اذن امام معصوم (ع) قيام كنند. با اين قيام، حاكم ظالم مدينه فرار كردو مدينه بعد از ۴ روز به تصرف شيعيان در آمد و علويان با شعار «اَحد اَحد» وارد مسجد شدند.
صاحب فخ مي‌فرمايد: ما اقدام به قيام نكرديم تا اينكه با امام موسي بن جعفرعليه السلام مشورت كرديم و او به ما دستور قيام داد.
قيام با شعار"المرتضى من آل محمد(ص)"
آنان در سيزدهم ذى قعده قيامشان را با شعار "المرتضى من آل محمد(ص)" آغاز كردند و با نيروهاى عمر بن عبدالعزيز عمرى درگير شده و آنان به شكست و عقب نشينى وادار كردند و سرانجام عمر بن عبدالعزيز عمرى، از چنگ آنان گريخت و در نتيجه، شهر مدينه در اختيار علويان قرار گرفت و حسين بن على با در اختيار گرفتن صندوق خانه بيت المال و تقسيم آن ميان مبارزان و مستمندان، به رتق و فتق امور پرداخت و خود را براى هجوم به مكه معظمه آماده نمود. علويان، پس از يازده روز درنگ در مدينه، در 24 ذى قعده، عازم مكه معظمه شدند.
سران عباسى كه براى اداى فريضه حج آمده بودند، از اداى فريضه دست شسته و راهى ميدان كارزار شدند جنگ در منطقه فخّ ، نزديك مكّه بين دو گروه درگرفت و تمام ياران حسين بن على(شهيد فخ) در هشتم ذى حجه سال 169 هجرى به شهادت رسيدند.
ابدان آنها رها شده و سرها از بدن جدا گشت و بسيارى از علويان در اين قيام به شهادت رسيدند.
پيش گويي ائمه معصومين از واقعه شهادت اصحاب فخ
قبل از وقوع اين حادثه رواياتي در مورد مقام و منزلت حسين بن علي صاحب و شهيد فخ وارد شده است كه به عنوان نمونه امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند: پيامبر (ص) با جمعي از اصحاب از منطقه فخ عبور مي‌كردند كه ازمركب پياده شده و نماز خواندند. در ركعت دوم ناگهان گريستند به طوري كه اصحاب نيز به گريه افتادند. بعد از نماز حضرت فرمودند: جبريل بر من نازل شد و فرمود: مردي از فرزندان تو در اين مكان، به شهادت مي‌رسد و شهداي همراه او اجر دو شهيد را خواهند داشت.
حضرت علي عليه السلام فرمودند: شهداي فخ از بهترين اهل زمين‌اند.
نصر بن قروش كاروان دار حج امام صادق (ع) مي‌گويد: امام در راه به من فرمودند هرگاه به فخ رسيديم خبرم كن. گفتم مگر نمي‌دانيد كجاست؟ فرمودند: چرا ولي شايد خوابم ببرد. به فخ كه رسيديم حضرت وضو گرفتند و نماز خواندند و سپس فرمودند: مردي از اهل بيت من با گروهي به شهادت مي‌رسند كه ارواح آنان زود‌تر از بدن‌هايشان به بهشت مي‌رسد.
امام كاظم عليه السلام هم در ديداري با حسين بن علي با ذكر انالله و انا اليه راجعون خبر شهادت او را به وي مي‌دهند.
امام جواد عليه السلام نيز مي‌فرمايند:« لم يكن لنا بعد الطف مصرع اعظم من فخ».
مقام فعلي شهداي فخ در مكه
امروزه مزار شهداي فخ همانند ساير قبور مورد بي توجهي قرار گرفته است كه اين محل امروز به حي الشهداء معروف و در شارع الشهدا كنار جاده مدينه ،شش كيلومتري حرم و حدود 500 متر بالاتر از مسجد تنعيم قرار دارد -بدن مطهر بخشي از شهداي فخ در ديواره محصوري كه مقابل آن تابلوي «مقبره عبدالله بن عمر رقم۲» ثبت شده است مدفون مي‌‌باشد و تعدادي ديگر در ديواره محصور مقابل آن در دامنه كوه قرار دارند.
در ادامه جديدترين تصاوير از مكان و مقام مقدس اين شهداي مظلوم و سادات را مشاهده مي‌كنيد:
211008
