انسان ها دارای طبیعت ها و افکار و ادراکات گوناگون هستند و مخالفت با افکار آنان دشمنی را در دل ایجاد می کند و برای رسیدن به محبت آنان چاره ای جز موافقت و مدارا با آنان در مواردی که گناه نیست نمی باشد
عقیق: در تعالیم اسلامی،مدارا به عنوان یک فضیلت والای اخلاقی كه داراي اثري به سزا در حوزهي اخلاق فردي و اجتماعي مطرح شده است چنانچه ثمرات این گونه از رفتار به وضوح در کلام پیشوایان دین ذکر گردیده و از این رو حضرت محمد (ص) بیان داشته اند: إنَّ اللّه يُحِبُّ الرِّفقَ وَ يُعينُ عَلَيهِ؛ خداوند مدارا را دوست دارد و انسان را بر انجام آن يارى مى كند؛ و نیز امام على (ع) می فرمایند: دَارِ النَّاسَ تَأْمَنْ غَوَائِلَهُمْ وَ تَسْلَمْ مِنْ مَكَايِدِهِم؛ با مردم مدارا كن، تا از گزندهايشان در امان باشى و از نيرنگهايشان سالم بمانى.همچنین رسول اكرم (ص) در باب ثمرات مدارا کردن با مردم بیان داشته اند: اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّيادَةَ وَ البَرَكَةَ وَ مَن يُحرَمِ الرِّفقُ يُحرَمِ الخَيرَ؛ در مدارا، فزونى و بركت است، و هر كس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است؛ و نیز می فرمایند: هر كس از مدارا بى بهره باشد، از همه خوبىها بى بهره مانده است.
علاوه بر این از پيامبر (ص) رواین شده است که ایشان بیان داشته اند: رَاْسُ الْعَقْلِ بَعْدَ الاْيمانِ بِاللّهِ مُداراةُ النّاسِ فى غَيْرِ تَرْكِ حَقٍّ؛ كمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا كردن با مردم است به شرط آن كه حق، ترك نشود؛ و در جایی دیگر فرموده اند: أَعقَلُ النّاسِ أَشَدُّهُم مُداراةً لِلنّاسِ؛ عاقل ترين مردم كسى است كه بيشتر با مردم مدارا كند.
پی نوشت ها:
1-شیخ صدوق، من لايحضره الفقيه ج4: 395.
2-ابن شعبه، تحف العقول:42، 49.
3-کلینی، كافى، ج 2: 120-119.
4-آمدی، غرر الحکم و درر الکلم: 445.
منبع:قدس
211008
