شرح كلمه قصار؛
عفو از خطاكار، پسنديده است در صورتى كه براى دين و جامعه خطر نداشته باشد وگرنه ترحم بر پلنگ تيزدندان و ستم بر ديگران است.
عقیق:حضرت امیرالمومنین علی(ع) در نهج البلاغه می فرمایند: هرگاه قدرت يافتى بر دشمن خود عفو كن و از تقصير او بگذر و قرار بده عفو او را شكرانه آنكه بر او تسلط يافتى.متن حديث :
اذا قدرت على عدوك فاجعل العفو عنه شكرا للقدرة عليه .(1)
و همچنین:
قال الله تعالى: و ان تعفوا اقرب للتقوى (2)
يعنى حق تعالى فرمود كه عفو و بخشيدن شما نزديكتر است به پرهيزكارى.
و روايت شده كه عفو و گذشت زياد نمى كند مگر عزت را؛ پس گذشت كنيد تا خداوند شما را عزيز گرداند.(3)
و حكما گفته اند كه گناه هرچقدر بزرگتر است، فضيلت عفوكننده بيشتر است.
ونيز اميرالمؤمنين(ع) فرموده: اولى الناس بالعفو اقدرهم على العقوبة .(4)
يعنى سزاوارترين مردمان به عفو آن كسی است كه قدرتش بر عقوبت كردن بيشتر باشد.
بدى را بدى سهل باشد جزا اگر مردى أحسن إلى من أسا(5)
پی نوشت ها:
1- نهج البلاغه ص 1092.
2- سوربه بقره آيه 237.
3- كافى 2/108.
4- نهج البلاغه ص 1112.
5- لازم است يادآور شويم كه عفو از خطاكار، پسنديده است در صورتى كه براى دين و جامعه خطر نداشته باشد وگرنه ترحم بر پلنگ تيزدندان و ستم بر ديگران است.
منبع:جام
211008
