عقیق: حجت‌الاسلام مرتضی ادیب یزدی کارشناس دین در مورد مناظرات امام رضا (ع) اظهار داشت: مناظرات معروف و گسترده امام رضا(ع) در مرو به اوج خود رسیده است و مناظرات امام چند ویژگی داشت.
وی افزود: نخست اینکه مناظرات امام رضا(ع) اثبات می‌کند که این امام همام عالم آل محمد(ص) است و این مناظرات امام رضا(ع) را به عنوان عالم آل محمد نزد آحاد امت اسلامی به اثبات رساند.
ادیب یزدی ادامه داد: امام صادق (ع) به موسی بن جعفر (ع) فرمود که خداوند عالم آل محمد (ص) در صلب شما قرار داده است. این لقب، لقب عجیبی بود به جهتی که اهل‌بیت(ع) همه عالمند اما اینکه تعیین آن به نام امام رضا(ع) شد.
وی گفت: در مناظرات امام رضا(ع) مشخص شده است که امام رضا(ع) چه احاطه‌ای خارق‌العاده‌ای نسبت به کیفیت انبیای سلف، صغری و کبرای بحث دارد. و در حد کمال به برهان و استد‌لال مسلط است.
ادیب‌یزدی افزود: دانش امام رضا(ع) به حدی بود که قوی‌ترین علما در برابر ایشان زانوی تلمذ، ادب و تسلیم به زمین زدند. نکته دوم آستانه صبر است که امام در عین حال هرگونه سخنی را از طرف مقابل، با حوصله تمام گوش فرا می‌دادند و مانند اجداد بزرگوارشان کلمات طرف مناظره را کاملاً تقریر و تحریر می‌فرمودند و بسیار جدی، قاطع ، با حوصله و مستدل مطالب را پاسخ می‌گفتند.
وی ادامه داد: این نوع برخورد امام رضا (ع) در مناظرات این‌چنینی باعث شکوفایی حوزه‌های علمیه اسلامی شد و موجب این شد که بسیاری از علما همین روش را در میدان مناظره استفاده کنند.
ادیب یزدی بابیان اینکه با توجه به مناظره امام رضا (ع) بسیاری از این استعدادها فرو خورده شکفت و منتقدان جرأت صحبت کردن پیدا کردند، گفت: وقتی مطالب دانشمندان دیگر عیان شد جامعه علمی آن روز پی به این نکته بردند که آن دانشمندان چیز خاصی برای گفتن ندارند و نمی‌توانند از اسلام عزیز ایرادی بگیرند.
وی افزود: این سنت حسنه‌ای بود که بنیانگذار آن امام صادق (ع) و احیاگر و نتیجه رساننده‌اش وجود مبارک امام رضا (ع) بود که البته در محافل علمی اینگونه سخنرانی و برخورد بسیار مؤثر است و نشان‌دهنده آزادی اندیشه و طیران فکر انسان‌هاست که نمی‌توان جلوی آن را گرفت.
این خطیب مذهبی ادامه داد: ایجادکننده اصلی این مناظرات مأمون عباسی بود مأمون با هوش‌ترین خلیفه بنی‌عباس است و او با نقشه‌های ماهرانه‌ای قصد داشت از وجود مبارک امام رضا (ع) استفاده ابزاری کند و اسباب حکومت خویش را تحکیم ببخشد.
این کارشناس دین ادامه داد: مأمون در روزهای نخست جزو طرفداران امام رضا(ع) بود و خودش با بسیاری از مناظره‌کننده‌ها بحث می‌کرد تا به عنوان یک شیعه متعصب و علاقمندان امیر مؤمنان و خاندان اهل بیت(ع) و تفکر شیعی شناخته شود.
وی گفت: امام رضا(ع) هرگز لحظه‌ای تحت تأثیر شیطنت‌ها و فریب‌های مأمون قرار نگرفت و از روز نخست نیت‌های شوم او را می‌دانست و لحظه‌ای برای استحکام پایه‌های غاصب بنی عباس گامی برنداشت.
این کارشناس علوم دینی ادامه داد: با وجود اینکه مامون قضاوت‌های عجولانه نسبت به حضرت داشتند و به حضرت جسارت می‌کردند ولی امام رضا (ع) با هوش سرشار و خارق‌العاده فریب مأمون را نخوردند.
وی گفت: مأمون با ترتیب دادن این مناظرات در درجه نخست می‌خواست به عباسیان ثابت کند که در انتخابش نسبت به امام رضا (ع) به عنوان ولیعهد برای دستگاه حکومتی خودش اشتباه نکرده است. و بعد در فرصت مناسب امام را از میان بردارد همچنین امید داشت که از علمای آن دوره بتوانند امام رضا (ع) را شکست دهند که هیچ یک از منویات مأمون بدسگال به ثمر نرسید.
ادیب یزدی با اشاره به اینکه مناظره، صراط مستقیم را به مردم نشان داد، گفت: امیدواریم که این سنت رضوی در محافل علمی ما نیز جایگاه‌اش را پیدا کند و مناظره‌های علمی برمبنای تحقیقات و حقایق، جای ادعاهای بی‌ثمر را بگیرد و ما بتوانیم به راحتی انتقاد طرف مقابلمان را بپذیریم و بشنویم و با آسودگی خیال به آن پاسخ دهیم تا زمینه رشد و شکوفایی جامعه فراهم شود و جامعه ما فرد و دانشمند سؤال کننده را محکوم نکند و جواب لایق آن را بیابید.
منبع: خبرگزاری فارس
کد خبرنگار 211007
