یکی از فضیلت های اخلاقی که نقش بسزایی در سازندگی انسان دارد، صداقت در گفتار، رفتار و پندار است؛ چنانچه پیشرفت و تعالی بشر، در گرو پای بندی آنان، به راستی در کردار و گفتارشان است.
عقیق: از آن جا که انسان ها بر اثر نیازمندی های فراوان روحی و جسمی ناگزیرند، به صورت اجتماعی زندگی کنند، آنچه بقای چنین حیاتی را تضمین می کند، درستکاری و راستی میان افراد جامعه است. بنابراین، اگر همه کارهای انسان بر صدق و راستی بنا نهاده شود و از هرگونه ناراستی پیراسته باشد، زمینه های نیک بختی و گران قدری او فراهم می آید، چنان که گشوده شدن دریچه های کمال و بهروزی به روی جامعه بشری، تنها با استوار کردن پایه صداقت فراهم می شود و در این راستا مومنان در بندگی خداوند گام می نهند؛ به همین جهت، خداوند متعال می فرماید: وَالَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِکَ هُمْ الْمُتَّقُونَ؛کسی که حقیقت و صداقت را با خود آورد و کسی که حقیقت و صداقت را باور کرد، آنان پرهیزکاران [واقعی] هستند.(سوره زمر: آیه 33)اما باید دانست دارا بودن این صفت آثار فراوانی به همراه دارد چنانچه امام صادق(ع) در این باره می فرمایند: إِنَّ الصّادِقَ أَوَّلُ مَن يُصَدِّقُهُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ يَعلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ و َتُصَدِّقُهُ نَفسُهُ تَعلَمُ أَنَّهُ صادِقٌ؛ راستگو را نخستين كسى كه تصديق مى كند، خداى عزوجل است كه مى داند او راستگوست و نيز نفس او تصديقش مى كند كه مى داند راستگوست، و رسول اكرم حضرت محمد(ص) بیان می دارند: يا عَلىُّ اصدِق و َإِن ضَرَّكَ فِى العاجِلِ فَإِنَّهُ يَنفَعُكَ فِى الآجِلِ وَ لا تَكذِب و َإِن يَنفَعكَ فِى العاجِلِ فَإِنَّهُ يَضُرُّكَ فِى الآجِلِ؛ اى على راست بگو اگر چه در حال حاضر به ضرر تو باشد ولى در آينده به نفع توست و دروغ نگو اگر چه در حال حاضر به نفع تو باشد ولى در آينده به ضرر توست، و نیز از امام صادق(ع) نقل شده است که ایشان بیان داشته اند: مَن صَدُقَ لِسانُهُ زَكى عَمَلُهُ؛هر كس راستگو باشد عملش پاكيزه مى شود و رشد مى كند.
همچنین پیامبر(ص) می فرمایند: به هر كس، راستگويى در گفتار، انصاف در رفتار، نيكى به والدين و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخير مى افتد، روزيش زياد مى گردد، از عقلش بهره مند مى شود و هنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقين مى گردد.
علاوه بر این امام على(ع) فرموده اند: مَنْ تَحَرَّى الصِّدْقَ خَفَّتْ عَلَيهِ المُؤُنُ؛ هر كس صداقت و راستگويى پيشه كند، بار زندگى براى او سبك مى شود، و در جایی دیگر این امام همام می فرمایند: اِذا اَحَبَّ اللّهُ عَبْدا اَلْهَمَهُ الصِّدْقَ؛ هرگاه خداوند بندهاى را دوست بدارد، راستگويى را به او الهام مىنمايد.
پی نوشت ها:
1-کلینی. كافى، ج2: 104-105.
2-دیلمی. اعلام الدين: 265.
3-حرانی. تحف العقول: 91.
4-آمدی. غررالحكم، ج 3: 161.
5-مهریزی. ميراث حديث شيعه، ج2: 17.
6-پور فلاحتی. راستی و راستگویی: 85.
منبع:قدس
211008
