۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۲ : ۰۳
عقیق:بر
اساس آيات قرآن كريم و روايات مهصومين(ع) يكي از دعائم ايمانْ صبر است، مقصود از
صبر تنها صبر بر مصيبت نيست؛ بلكه به معناي قدرت مقاومت در مقابل عوامل مزاحم است.
گاهي اين عامل مزاحم تمايلات شيطانيِ خود انسان است وگاه عاملي بيروني است.
انساني به امنيت وآسايش حقيقي ميرسد كه در
سايه صبر يك زير ساخت مستحكم ساخته، و با توكل بر پروردگار به صبر در همه امور
رسيده، انسان صابر به امنيت ميرسد ودر سايه امنيت سعي در استوار ساختن همه
ستونهاي ايمان ميكند از اين روست كه پيامبر اكرم (ص) صبررا سر ايمان ميداند.
پيامبر اكرم (ص) فرمودند: «الصبر من الايمان
بمنزله الراس من الجسد». صبر نسبت به ايمان چون سر نسبت به تن است كه سر نشانه تعقل
است و انسان تنها در سايه صبر فرصت تفكر مييابد.
همچنين امام علي (ع) در حديثي زيبا فرمودند:
«قَالَ عَلِيٌّ ع: خَمْسٌ لَوْ رَحَلْتُمْ فِيهِنَّ مَا قَدَرْتُمْ عَلَى
مِثْلِهِنَّ لَا يَخَافُ عَبْدٌ إِلَّا ذَنْبَهُ وَ لَا يَرْجُوَ إِلَّا رَبَّهُ
عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا يَسْتَحْيِي الْجَاهِلُ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ
أَنْ يَتَعَلَّمَ وَ لَا يَسْتَحْيِي أَحَدُكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ
أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ وَ الصَّبْرُ مِنَ الْإِيمَانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ
مِنَ الْجَسَدِ وَ لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا صَبْرَ لَهُ.» (خصال، ص: ۳۱۵)
حضرت على (ع) فرمود: پنج موعظه است كه اگر در
طلب آن از ديار خود كوچ كنيد، مانند آنها را نمييابيد: بنده به غير از گناه خودش
از چيزي نترسد به غير از پروردگار خويش اميد نداشته باشد، اگر مسئلهاي از او پرسيدند
و نادان به آن بود، از اينكه آن را فرا بگيرد شرم نكند، چيزى را كه از او ميپرسند
و نميداند، بدون خجالت و شرم بگويد نميدانم، صبر براى ايمان مانند سر است براى
بدن و كسى كه صبر ندارد، ايمان ندارد.
نكتهاي كه اين حديث براي همه مومنين به ويژه
براي مسافران خانه خدا دارد اين است «كساني
كه از اين فضيلت اخلاقي محروماند، در برابر مشكلات دچار شتابزدگي ميشوند، كه خود
در تاثيرِ بيشتر آن سختي بر توان آنان و عدم امكان حل آن معضل، نقش اساسي خواهد
داشت».
منبع:حج
211008