حجت الاسلام صدیقی در جلسه درس اخلاق مدرسه امام خمینی(ره)
حجت الاسلام صدیقی گفت: برخی تصور می کنند صرف کتابت یا رویت این کتاب آسمانی کفایت می کند این در حالی است که به تعبیر قرآن، خداوند متعال، خود قاری قرآن می باشد؛ لذا در جایی که پرودگار متعال به قرائت قرآن می پردازد چگونه می توان از این عمل مهم غافل ماند!
عقیق:حجت الاسلام و المسلمین کاظم صدیقی تولیت مدرسه علمیه امام خمینی (ره) و استاد اخلاق و تفسیر حوزه علمیه تهران در حسینیه بنی فاطمه تهران با قرائت روایتی از امام باقر (ع) گفت: کسی که سوره واقعه را هر شب قبل از خواب بخواند روز قیامت، چهره اش چون بدر خواهد درخشید.وی ادامه داد: این بیان نورانی از امام معصوم (ع) و سایر ائمه علیهم الاسلام، حکایت از اسرار قرآن دارد که البته پیشوایان دینی در حد فهم بشر به بیان آن پرداخته اند؛ وگرنه اسرار قرآن بسیار بیشتر می باشد. استاد اخلاق حوزه با تأکید بر اینکه آیات قرآن، گنجینه ای است سراسر حکمت، خاطرنشان کرد: اگر به بیان امام باقر (ع) در مورد سوره واقعه عمل کنیم در روز قیامت سربلند خواهیم بود و از این معانی در کلام الله مجید فراوان است.
خداوند نیز قاری قرآن است
بنیانگذار حوزه علمیه امام خمینی (ره) با اشاره به اینکه نباید از قرائت قرآن غافل بود اظهار داشت: برخی تصور می کنند صرف کتابت یا روئت این کتاب آسمانی کفایت می کند این در حالی است که به تعبیر قرآن، خداوند متعال، خود قاری قرآن می باشد. وی ادامه داد: در جایی که پرودگار متعال به قرائت قرآن می پردازد چگونه می توان از این عمل مهم غافل ماند!
حجت الاسلام و المسلمین صدیقی قرآن را شفای دردها و روزنه امید بشریت خواند و تصریح کرد: مؤمن باید رنگ خدایی بگیرد: «« صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ» (سوره شریفه بقره، آیه مبارکه 138)؛ و یکی از مهمترین روش ها برای تحقق چنین رویداد مبارکی، قرائت قرآن می باشد.
وقتی سید بحرالعلوم، سر از پا نمی شناسد
وی در ادامه با اشاره به اینکه اهل بیت علیهم السلام، بر قرائت قرآن مداومت داشتند به بیان حکایتی درس آموز پرداخت: سید بحرالعلوم همواره با رعایت مقدمات و اذن دخول، وارد حرم مبارک امیرالمومنین علی (ع) میشدند، اما روزی در آستانه درب که رسیدند، درحالی که شعر میخواندند به سوی حرم دویدند. مردم که از این ماجرا بسیار متعجب شده بودند از ایشان علت را جویا شدند که سید فرمودند: در هنگام ورود، امام زمان (عج) را دیدم که با صوتی دلنشین قرآن می خواندند؛ لذا بی اختیار به سوی ایشان روان شدم.
استاد اخلاق و تفسیر حوزه تهران با تأکید بر اینکه باید همچون ائمه بر قرائت قرآن کریم مداومت داشت گفت: حضرت فاطمه زهرا (س) فرموده اند: از دنیای شما سه چیز را در دل دارم: قرائت قرآن، جمال نورانی حضرت محمد (ص) و انفاق در راه خدا. وی افزود: رابطه اهل بیت با قرآن، رابطه ای عاشقانه بود.
قرآن مانند اهل بیت، کریم می باشد
حجت الاسلام و المسلمین صدیقی یکی از صفات قرآن را کریم خواند و بیان کرد: کریم به کسی می گویند که دست خالی از درگاهش و منزلش برنمی گردی، چنان که کسی دست خالی از آستان امام حسن مجتبی (ع) برنخواهد گشت. وی تصریح نمود: قرآن نیز چنین است و اگر کسی به آستانش پناه جوید و حقش را ادا کند بی مزد و استجابت خواسته اش برنخواهد گشت.
متولی مدرسه علمیه امام خمینی (ره) آثار انس با قرآن را فراوان خواند و گفت: از جمله اینکه انسان، ادب، احترام، تفکر و آداب اجتماعی را از این کتاب خواهد آموخت؛ همچنان که دانش آموز در دبستان (و به تعبیر درست تر، ادبستان) این ارزش ها و هنجارهای قشنگ را می آموزد.
حکایت بی سوادی که حافظ قرآن شد!
وی در ادامه یکی از آثار قرآن را معجزه نامید و خاطرنشان کرد: مرحوم کربلایی کاظم ساروقی، فرد بی سوادی بود که به دلیل تداوم بر کسب مال حلال، حافظ قرآن شد. مراجع برای برای بررسی صحت و سقم این ماجرا، او را امتحان کردند از جمله اینکه به او گفتند دعای کمیل را بخواند، گفت نمی توانم. گفتند چطور نمی توانی در حالی که حافظ قرآن هستی؟ در این بین وقتی رسید به آیات قرآنی دعای کمیل، شروع کردن به خواندن. پرسیدند چطور چنین چیزی ممکن می باشد که گفت: من بلد نیستم خط را بخوانم ولی این بیان، نور داشت و به دلیل نورانیتش بود که توانستم بخوانم.
استاد اخلاق حوزه با تأکید بر اینکه اصل قرآن در کتابی است که هرکسی به کنه و درک آن پی نخواهد برد گفت: طبق آیات «لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ» (سوره شریفه واقعه، آیه مبارکه 76) و « إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا» (سوره شریفه احزاب، آیه مبارکه 33) تنها اهل بیت علیهم السلام هستند که می توانند به کنه و درک حقیق قرآن دست یابند. وی افزود: حتی انبیاء و بانوی پرهیزگاری چون ام سلمه با آن همه درجات و احترام بسیاری که نزد اهل بیت داشت نمی توانند به چنین مقامی برسند.
منبع:شبستان
