اين تصاوير از محل زندگي حضرت مهدي(عج) دوازدهمين امام شيعيان است كه در هفته گذشته به ثبت رسيده است.
عقیق:براساس تاريخ و روايات، امام مهدي (ع) از هنگام ولادت در اختفا به سر مي‌برد و بنا به مصالحي تولد و زندگي او آشكار نبود و بعد ازشهادت پدر گراميشان، غيبت صغراي آن حضرت، آغاز شد. امام مهدي (ع) بعد از نماز گزاردن بر پيكر پاك پدر و تدفين آن حضرت، وارد منزل شد و ديگر كسي آن حضرت را در اجتماع و در ميان مردم نديد.
خانه پدر بزرگوار آن حضرت در سامرا، دو قسمت داشت؛ يك سمت براي مردان و قسمت ديگر براي زنان، يك سرداب هم زير اتاق‌ها قرار داشت. كه در روز‌هاي گرم، اهل خانه در آن سرداب زندگي مي‌كردند.
اين سرداب، امروز در ضلع شمال غربي صحن‌هاي عسكريين عليهم‌السلام و در پانزده‌متري بقعه و حرم مطهر قرار دارد. اين صحن، به طول شصت و عرض بيست متر و داراي ايوان و شبستان است. روي سرداب، مسجدي وجود دارد كه به مسجد صاحب مشهور است. بر فراز سرداب، گنبدي كاشي‌كاري قرار دارد. بر مدخل ورودي سرداب، دري نصب شده كه به «باب الغيبة» معروف است و پشت آن، اتاق كوچكي به طول ۲ متر و عرض ۵/۱ متر وجود دارد كه به محل غيبت امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف مشهور است.
چاهي معروف به «چاه غيبت» نيز در گوشه همين اتاق وجود دارد؛ ولي در متون معتبر شيعي، به چاه غيبت يا محل غيبت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اشاره نشده است و بزرگان شيعه نيز به انكار آن پرداخته‌اند.
علت اين نامگذاري اين است كه چون عده‌اي از زائران در داخل سرداب، از حوضي كه محل وضوي امام هادي و عسكري عليهم‌السلام بوده به عنوان تبرك خاك بر مي‌داشتند كم كم به چاه غيبت معروف شد.
داستان غيبت حضرت مهدي (ع) در سرداب «سامرا» و زندگي كردن آن حضرت در اين مكان، دروغ و بهتاني بيش نيست و هيچ يك از بزرگان شيعه، چنين باوري ندارند.
آن حضرت بنا به روايات در ميان مردم زندگي مي‌كند و در موسم حج حاضر مي‌شود، ولي مردم او را نمي‌شناسند.
مسلمانان هم اكنون اين خانه و اين سرداب را محترم مي‌دارند؛ زيرا امامانشان در اين خانه زندگي مي‌كردند، و در همين خانه، امام هادي (ع)، امام عسكري (ع) و نيز امام مهدي (ع) خداوند سبحان را عبادت مي‌كردند.
اين يك امر معقول و طبيعي است كه به دليل علاقه مندي به پيشوا و رهبر ديني، آنچه متعلق به او است محترم داشته شود، در ميان تمامي اديان و مذاهب چنين است و شيعه از اين عشق و احترام به مكان‌هاي مقدس و مشاهد مشرفه دفاع مي‌كند و آن را از مصاديق «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ» مي‌داند.
سرداب به معني زيرزمين است، كه در زيرِ زمين ساخته مي‌شود، تا در شدت گرماي تابستان، به آن پناه برند، اكثر خانه‌هاي مناطق گرمسيري عراق، از قديم و نديم داراي سرداب مي‌باشد، تا در تابستان مورد استفاده قرار گيرد، خانه امام حسن عسكري (ع) در شهر سامرا نيز داراي سرداب بود، مدتي امام هادي (ع) و امام حسن عسكري (ع) در اين سرداب زندگي كردند، و حضرت مهدي (ع) نيز در اين سرداب زندگي نموده است، بنابراين، اين سرداب به خاطر زندگي اين بزرگواران، مبارك و پر ميمنت شده است.
عكس: محمد دهقاني
/a/IMG_33641%20(1).jpg)
/a/IMG_33641%20(3).jpg)
/a/IMG_33641%20(6).jpg)
/a/IMG_33641%20(2).jpg)
خانه پدر بزرگوار آن حضرت در سامرا، دو قسمت داشت؛ يك سمت براي مردان و قسمت ديگر براي زنان، يك سرداب هم زير اتاق‌ها قرار داشت. كه در روز‌هاي گرم، اهل خانه در آن سرداب زندگي مي‌كردند.
اين سرداب، امروز در ضلع شمال غربي صحن‌هاي عسكريين عليهم‌السلام و در پانزده‌متري بقعه و حرم مطهر قرار دارد. اين صحن، به طول شصت و عرض بيست متر و داراي ايوان و شبستان است. روي سرداب، مسجدي وجود دارد كه به مسجد صاحب مشهور است. بر فراز سرداب، گنبدي كاشي‌كاري قرار دارد. بر مدخل ورودي سرداب، دري نصب شده كه به «باب الغيبة» معروف است و پشت آن، اتاق كوچكي به طول ۲ متر و عرض ۵/۱ متر وجود دارد كه به محل غيبت امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف مشهور است.
چاهي معروف به «چاه غيبت» نيز در گوشه همين اتاق وجود دارد؛ ولي در متون معتبر شيعي، به چاه غيبت يا محل غيبت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اشاره نشده است و بزرگان شيعه نيز به انكار آن پرداخته‌اند.
علت اين نامگذاري اين است كه چون عده‌اي از زائران در داخل سرداب، از حوضي كه محل وضوي امام هادي و عسكري عليهم‌السلام بوده به عنوان تبرك خاك بر مي‌داشتند كم كم به چاه غيبت معروف شد.
داستان غيبت حضرت مهدي (ع) در سرداب «سامرا» و زندگي كردن آن حضرت در اين مكان، دروغ و بهتاني بيش نيست و هيچ يك از بزرگان شيعه، چنين باوري ندارند.
آن حضرت بنا به روايات در ميان مردم زندگي مي‌كند و در موسم حج حاضر مي‌شود، ولي مردم او را نمي‌شناسند.
مسلمانان هم اكنون اين خانه و اين سرداب را محترم مي‌دارند؛ زيرا امامانشان در اين خانه زندگي مي‌كردند، و در همين خانه، امام هادي (ع)، امام عسكري (ع) و نيز امام مهدي (ع) خداوند سبحان را عبادت مي‌كردند.
اين يك امر معقول و طبيعي است كه به دليل علاقه مندي به پيشوا و رهبر ديني، آنچه متعلق به او است محترم داشته شود، در ميان تمامي اديان و مذاهب چنين است و شيعه از اين عشق و احترام به مكان‌هاي مقدس و مشاهد مشرفه دفاع مي‌كند و آن را از مصاديق «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ» مي‌داند.
سرداب به معني زيرزمين است، كه در زيرِ زمين ساخته مي‌شود، تا در شدت گرماي تابستان، به آن پناه برند، اكثر خانه‌هاي مناطق گرمسيري عراق، از قديم و نديم داراي سرداب مي‌باشد، تا در تابستان مورد استفاده قرار گيرد، خانه امام حسن عسكري (ع) در شهر سامرا نيز داراي سرداب بود، مدتي امام هادي (ع) و امام حسن عسكري (ع) در اين سرداب زندگي كردند، و حضرت مهدي (ع) نيز در اين سرداب زندگي نموده است، بنابراين، اين سرداب به خاطر زندگي اين بزرگواران، مبارك و پر ميمنت شده است.
عكس: محمد دهقاني
غیر قابل انتشار: ۶
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱۰
لطفا تصحیح بفرمایید
هركجا هستي بيا تاج سر مايي
باشهيداني من نمي دانم
با رفيقاني من نمي دانم
با عزيزاني من نمي دانم
هركجا هستي بيا تاج سر مايي