نظر امام رضا (ع) درباره سلاح انبیاء

عقیق:دعا کردن و حاجت خواستن از پروردگار عالم یک عبادت بزرگ است و در آیات قرآن و روایات معصومین (ع) به آن تاکید شده است.
دعا مغز عبادت است و اگر کسی دعا نکند خداوند به او اعتنا نمی کند و اسلحه انبیاء دعا بود و سلاح مومن هم دعا است و مشکلات مهم انسان با دعا حل می شود و بلاها با دعا از انسان دور می گردد در دعا کردن شناختن خدا و پی بردن به بی نیازی او و نیازمندی بنده وجود دارد و درباره اهمیت و کیفیت و شرایط قبول و نتایج آن روایاتی وارد شده که برخی از آنها نقل می شود.
از پیامبر (ص) نقل شده است که فرمودند: "دعا مغز عبادت است و هیچکس با دعا هلاک نمی شود."
از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: "امیرالمومنین (ع) فرموده اند: دوست ترین عمل ها به سوی خدای عزوجل در زمین دعا است و برترین عبادت عفت است. سپس فرمودند: امیرالمومنین (ع)مردی بود که بسیار دعا می کرد."
امام کاظم (ع) فرموده اند: "همانا دعا آنچه را که مقدر شده و نشده بر می گرداند، راوی گوید: عرض کردم: آنچه را مقدر شده فهمیدم آنچه مقدر نشده چیست؟ فرمودند: تا اینکه تقدیری بر آن نشود."
از امام رضا (ع) نقل شده که آن حضرت (ع) به یارانشان می فرمودند: "بر شما باد اسلحه پیامبران؛ عرض کردند: اسلحه انبیاء چیست؟ فرمودند: دعا است."
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: "دعا، قضا را بعد از آنکه حتمی شده، حتمی شدنی بر می گرداند پس زیاد دعا کن زیرا آن کلید هر رحمت است و برآورده شدن هر حاجت است، به آنچه نزد خدا است رسیده نمی شود مگر با دعا و دری نیست که کوبیدن آن زیاد شود مگر برای کوبنده باز می شود."
همچنین، پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "دو مرد به بهشت داخل می شوند که هر دو به یک اندازه عمل می کرده اند. یکی از آن دو دیگری را بالای خود می بیند، گوید: ای پروردگار من به چه سبب به او عطا کردی و به من عطا نفرمودی در حالی که عمل ما یکی بود؟ خداوند تعالی می فرماید: او از من سوال کرد و تو سوال نکردی."
ایشان درباره دعا فرموده اند: "دعا لشکری است از لشکرهای خدا مجهز است قضا را بر می گرداند بعد از آنکه حتم شده است."
امام باقر (ع) فرموده اند: "هیچ چیزی در پیشگاه خداوند دوست تر از این نیست که از او سوال شود."
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: "همانا خداوند تعالی حاجت تو را و آنچه را که می خواهی می داند و لکن دوست دارد حاجت ها به او عرضه شود."

پی نوشت ها:
1- اصول کافی، ج 4
2- بحارالانوار، ج 93
3- مکارم الاخلاق

منبع:قدس

211008