صد بار اگر توبه شکستی، بازآ

عقیق:بحث «توبه» یکی از موارد مورد تأکید قرآن‌کریم است که نزدیک به 100 بار با بیان‌های مختلف و در آیات متعددی به آن اشاره شده است. در احادیث و روایات نیز اشارات فراوانی به بحث توبه و جایگاهِ آن شده و هزاران حدیث در این‌باره از معصومین(ع) به ما رسیده است.
همان‌طورکه این آیۀ شریفه نیز اشاره می‌کند، خداوند مهربان، توبه‌کنندگان را دوست دارد و با نگاه به آیات دیگر، روشن می‌شود که خداوند توبه‌کنندگان را بسیار بسیار زیاد دوست دارد. خداوند متعال در آیۀ 53 سورۀ زمر خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: بگو ای بندگان من که بر خویش اسراف کرده‌اید، از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا خدا همۀ گناهان را می‌آمرزد. اوست آمرزنده و مهربان.
توجه به لحن مهربانِ این آیۀ شریفه نشان می‌دهد که خداوند تا چه حد نسبت به بندگان گنهکارِ خود رئوف و مهربان است و گویا برای این‌که نمی‌خواهد بندگان گنهکارش خجالت بکشند، به‌جای این‌که خودش این جملات را مستقیم خطاب به آنان بیان کند، از رسولش می‌خواهد که از قول او خطاب به گنهکاران، این مسأله را بازگو نماید.
امام‌صادق(ع) می‌فرمایند: «همانا مؤمن گناهی می‌کند و پس از بیست‌سال به یادش می‌آید. پس، از خدا راجع به آن گناه آمرزش می‌خواهد و خداوند او را می‌آمرزد و هرآینه این امر توفیقی از جانب خدا برای اوست که او را مورد لطف و بخششِ خویش قرار دهد. و همانا کافر، گناهی می‌کند و همان ساعت آن را فراموش می‌کند».
حضرت در حدیثی دیگر می‌فرمایند: «خدای عزوجل وقتی بندۀ مؤمن‌اش توبه کند، شاد می‌شود. مانند کسی‌که چیزی گم کرده و گمشده‌اش را پیدا کند و خوشحال شود». بنابراین «توبه»، بهترین راه برای بازگشت به‌سوی خداوند است و اتفاقاً خداوند کسی را که توبه کرده و قصد جبران و البته ترک گناه را دارد، بیشتر از پیش دوست دارد.
برگردیم به آیۀ مورد بحثِ خودمان؛ خداوند در این آیه می‌فرماید که توبه‌کنندگان و پاکیزگان را دوست دارد. چرا توبه‌کنندگان در این‌جا در کنار پاکیزگان قرار گرفته‌اند؟ چون توبه‌کردن به‌منزلۀ شست‌وشوی روح و پاک‌کردن آن و پوشیدن لباس‌های نو و پاکیزه است؛ چنان‌که در روایات نیز به این‌معنا اشاره شده است. شخصِ توبه‌کننده، لباس‌های چرکین، آلوده و بدبوی گناه را از تن روح درمی‌آورد و لباس‌های سپید و پاکیزه و خوشبو به تن می‌کند و باید تلاش کند با دوری از گناه، این‌لباس‌ها دوباره آلوده نشوند.
خداوندِ مهربان در آیۀ 8 سورۀ تحریم می‌فرماید: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، به درگاه خدا توبه کنید، توبه‌ای از روی اخلاص؛ باشد که پروردگارتان گناهان‌تان را ببخشد. در سورۀ نساء آیۀ110 می‌فرماید: «و هرکه کاری ناپسند کند، یا به خود ستم روا دارد، آن‌گاه از خدا آمرزش خواهد، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت» و در آیۀ 25 سورۀ مبارکۀ شوری نیز می‌فرماید: و اوست که توبه را از بندگانش مى‏پذیرد و از گناهان درمى‏گذرد.
بله! «توبه» دری است که هیچ‌گاه بسته نمی‌شود. باب رحمتی است که همواره باز است؛ صبح و ظهر و شام هم ندارد، و «رمضان» بهترین فرصت برای توبه و بازگشت است.
 

منبع:قدس

211008