عقیق: اولین سالی که روز عاشورا دسته عزاداری به راه افتاد در دولت آل بویه بود. ابن‌اثیر در تاریخ«الکامل»خود ذیل حوادث سال 352 قمری،یعنی پس از فتح بغداد به دست امیران شیعه آل‌بویه،می‌نویسد:«در دهم محرم این سال،معزالدوله دیلمی به مردم دستور داد که برای حسین علی(ع)،دکان‌هایشان را ببندند و بازارها را تعطیل کنند و خریدو فروش نکنند ونوحه بخوانند و جامه‌های خشن و سیاه بپوشند و زنان موی پریشان و روی سیاه کرده و جامه چاک‌زده، نوحه بخوانند و در شهر بگردند و سیلی به صورت بزنند ومردم چنین کردند و به سبب زیادی شیعیان و نیز بدان سبب که خلیفه با ایشان بود،کسی قدرت نداشت که مانع شود.»طبق تاریخ مکتوب اولین دسته را هم زنان تشکیل دادند که در روز عاشورا از محله‌ی کرخ بغداد بیرون آمدند. در همان دوره که دوره‌ی حکومت آل بویه بود، رؤسای شیعه، شیخ مفید، شیخ طوسی و سید مرتضی، این قضیه را سنت کردند. حتی در برخی نقل‌ها هست که علم‌ها را در منزل سید مرتضی نگه‌داری می‌کردند. این اولین دسته عزاداری تاریخ است.اولین سالی که در مرز خلافت عباسی و در سطحی گسترده برای شهید کربلا عزاداری شد.
کدخبرنگار: 212006
