۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۰ : ۰۰
بازگشایی مساجدهند به روی زنان مسلمان
عقیق: شورای « قوانین مربوط به احوال شخصیه مسلمانان در هند» اعلام کرد که از این به بعد با ورود زنان مسلمان این کشور به مساجد جهت برگزاری نماز مخالفتی وجود نخواهد داشت.بر اساس گزارش پایگاه مصری نیوز، « عبدالرحیم قریشی» معاون دبیر کل شبکه اسلامی هندی و سخنگوی پایگاه « ummid» در راستای شرکت در کنفرانس ملی شورای تاکید کرد که هیات امنای مساجد ملزم به فراهم نمودن تمام مقدمات لازم برای برپایی نماز زنان در مساجد هستند.
وی با اشاره به دلایل محرومیت زن مسلمان هند از تردد به مسجد گفت: با وجود آن که در تمام مساجد جهان ورود زنان همچون مردان مساله ای مورد قبول است اما در هند به دلیل پیروی اکثریت آنان از صوفی گری ، مخالفت شدیدی با ورود زن به مسجد وجود دارد و این قانون در مساجد شمال و غرب کشور نسبت به جنوب شدت بیشتری دارد.
برخی از زنان فعال هندی که با برپایی نماز زن مسلمان در مسجد موافق هستند و از آن دفاع می کنند برای تاکید بر عقیده خود به زمان رسول اکرم (ص) اشاره کردند که زنان در مسجد نماز می خواندند .
از دیدگاه فعالان مسلمان، بازگشایی مساجد برای زنان نه تنها احساس برابری را در آنان تقویت می کند بلکه مسجد را راهی برای افزایش فرهنگ زنان و ایجاد بیداری در میان آنان نسبت به مسایل اجتماعی و غیره می دانند.
« زهره شکیب» فعال مسلمان هندی بیان کرد : اسلام برابری را به زن و مرد داد اما متاسفانه به دلیل برخوردهای منفی برخی از گروه ها و افراد این برابری زیر سوال رفته و فعالیت هایی برای تحقق بخشیدن به آن، صورت نگرفته است.
کشور هندوستان دارای فرهنگ غنی و تمدن دیرینه است اما همچون سایر ملل قدیمی ، تا قبل از اسلام با زن به شدت و خشونت برخورد می کرد و به وی به دیده حقارت می نگریستند ؛ در ان زمان زن به عنوان برده و شوهر یا پدر مالک وی تلقی می شد و بعد از مرگ همسرش زیباترین لباس ها و زیورالات را به وی پوشانده و او را همچون عروس می آراستند سپس همراه با جسد شوهرش به آتش می سپاردند، این قانون که نسل به نسل در هند اجرا می شد با ورود اسلام به این کشور باطل شد و برای آن مجازات سختی تعیین گردید.
هندی ها زنان خود را از تمام حقوق ساده از جمله حق مالکیت، ارث و قوانین ازدواج محروم کرده بودند و دختران را به ازدواج هر مردی که خود دوست داشتند در می آوردند ، بدون این که رضایت وی را بخواهند ، به این ترتیب مرد مالک زن می شد و زن حق نداشت تا زمانی که زنده است از ملکیت شوهر خارج گردد.
هندی ها تا قبل از اسلام زن را موجودی پر از گناه و دلیلی برای انحطاط اخلاقی و روحی می دانستند که به هیچ وجه دارای شخصیت مستقل یک انسان کامل نیست.
منبع:شفقنا
گزارش خطا
