حجت الاسلام ریاضت: توصیه حاج آقا مجتبی تهرانی به زائران امام حسین(ع)/ چرا حرم اباالفضل اذن دخول ندارد؟ + گزارش تصویری و صوت

*برای این که در مسیر ولایت و هدایت اهل بیت به آن نقطه اوجی که مدنظر اهل بیت عصمت و طهارت است برسیم باید روی قلبمان کار کنیم.

*قلب انسان حرم پروردگار است. با قلب پاک محبت اهل بیت نتیجه می دهد. اما اگر قلب پاک نباشد محبت در مسیر ممکن است دچار چالش می شود. مانند اتفاقی که برای مردم کوفه افتاد.در دلهایشان امام حسین را دوست داشتند اما  قلب خرابی داشتند.

*امشب در شب میلاد حضرت ابوالفضل العباس به عنوان شخصیتی هستیم که تمام کسانی که در مسیر ولایت و محبت اهل بیت به درجات اعلی رسیده اند به او غبطه می خورند. همان طوری که می دانیم ما روی دست شهدای کربلا نداریم و حتی طبق روایات آمده است که شهدای کربلا را با شهدای احد و بدر در رکاب پیامبر قیاس نکنید . شهدای کربلا استثنا هستند. کلام امام حسین در شب عاشورا دلالت بر این معنا دارد. که این کلام عین حقیقت و واقع است و غلو و افراط و زیاده گویی در آن نیست. امام حسین شب عاشورا قسم جلاله می خورد که بهتر از شما نمی شناسم. این نمی شناسم یعنی از اول خلقت نیامده تا قیامت هم نمی آید.

*در بین شهدای کربلا یک شخصیتی است که همه هفتاد و دو تن به ایشان غبطه می خورند. دلیل غبطه آنها به خاطر قصه کربلا نیست. به خاطر عقبه حضرت عباس است،به خاطر آن 34 سال زندگی است. چون ویژگی زندگی ایشان را کسی نداشته است.

*تمام هفتاد و دو تن در طول زندگی خود یک ویژگی هایی داشتند که به کربلا رسیدند و توانستند شهید کربلا بشوند. ویژگی مشترک بین همه شهدای کربلا این بود که به مقام عبودیت رسیده بودند و عبد خدا بودند.

* همه آنها مرد بودند و در مردانگی و عبادت حرف اول را می زدند.حضرت ابوالفضل العباس در عبودیت حرف اول را می زند. لذا همه شهدای کربلا که در عبودیت گوی سبقت را از همه ربودند به حضرت عباس غبطه می خورند.

*عبودیت می تواند قلب من را آباد کند. اولین صفت حضرت عباس بندگی است و اولین ویژگی بندگی اطاعت است. حضرت عباس غیرتمند تر از امیرالمؤمنین نیست و بدون اجازه حضرت امیرالمؤمنین دست به شمشیر نمی زند. حضرت عباس ثانی حیدر است. یعنی اگر امیرالمؤمنین به خاطر دین و اطاعت پیامبر صبر کرد حضرت عباس هم به خاطر دین اگر در کوچه بود صبر می کرد.

*اگر شما خدا را یاری کردید خدا شما را یاری می کند. رابطه با خدا دو طرفه است.اگر شما به خاطر اجرای امر خدا خودت را در دل مشکلات بگذاری می بینی که خدا مشکلات را برای شما حل می کند و راه را برایتان باز می کند. این ها تا زمانی که عملیاتی نشود زندگی ما تغییر نمی کند. خدا چیزی را تغییر نمی دهد مگر این که خودتان بخواهید.زندگی ما حسینی است و محب امام حسین هستیم و مطمئن باشید که لنگ نمی مانید. به شرط آنکه زندگی حسینی فقط لفظ نباشد.

*اگر عمل صالح داشته باشیم و مؤمن هم باشیم حیات طیبه نصیب ما می شود.

*همه حرم ها اذن دخول دارد چه ائمه معصوم و چه امامزاده ها به خاطر این که حالتی از آن ها را پیدا کنید. ولی تنها حرمی که همه را با همه شکل و رنگی راه می دهند و اذن دخول ندارد حرم حضرت عباس است.چون می خواهد به تو رنگ بدهد و نگاه نمی کند که ببیند که چه رنگی هستی.

*حاج آقا مجتبی تهرانی می فرمودند که وقتی به کربلا رفتی اول به حرم حضرت عباس برو و بالای سر ایشان دعای مکارم الاخلاق را بخوان. چون حضرت عباس استاد ادب است از ایشان بخواه که ادب را به تو بدهد که به زیارت امام حسین بروید. از ایشان بخواه و از طریق ایشان وارد حرم امام حسین شوید.