*شان والای همه رسولان برجسته خداوند این است که امام شده اند، امامت تکمیل نبوت است، برای علی جبرئیل نباید بیاید، چرا؟ چون وقتی پیغمبر هست ایشان باید جبرئیل را معرفی کنند جبرئیل کجاست، جبرئیل خادم این آستان است، آن نوری که ملائکه را به سجده انداخت کفو علی (ع) بود.

*می گویند جبرئیل وحی آورده است، علی (ع) خود وحی است، انس بن مالک می گوید: سنت پیامبر این بود که بعد از نماز رو به مردم برمی گشت، وقتی پیغمبر در محراب قرار گرفت انگار قرص ماه شده بود، ما فهمیدیم حال پیامبر حال خاص و خوشی است، صبر کردیم که وقتی حالشان مساعد شد از آن سوال های سخت بپرسیم، پیامبر فرمود: تمام انبیاء می شوند من، و تمام صدیقین از علی هستند، و تمامی شهدا به عموی ما حمزه نسبت دارند  و تمام صالحان از دخترم زهرا(س) و فرزندان او حسن و حسین هستند.

*در این هنگام عباس بن عبدالمطلب برخواست شتابان سوی رسول الله آمد و پرسید یا رسول الله مگر من ، شما و حسن، حسین از یک ریشه نیستیم؟ پیامبر از او سوال کرد منظورت از این حرف چیست؟ عباس گفت: چون شما از همه اسم بردید غیر از من، پیامبر گفت: این موضوعی که من می گویم اصلا مربوط به نسب های خانوادگی نیست، خداوند زمانی ما را آفرید که زمینی آفریده نشده بود، بهشتی و جهنمی نبود، شما ها بعدا آمدید، آن زمان تنها تسبیح کننده خداوند ما بودیم در حالی که هیچ تسبیح کننده دیگری نبود.