عقیق: طیب حاج رضایی فرزند حسین علی، متولد 1280 بود. وی شغلش
کار در میدان تره بار و خرید و فروش میوه و تره بار بود و از جمله میدان داران
مشهور سال های 1320 تا 1342 بود. وی در سال های جوانی از افراد خوش سابقه نبود به
نحوی که در درگیری های مختلفی شرکت داشت و به همین سبب در سال 1316 به اتهام
درگیری و زد و خورد با پاسبان های شهربانی به دو سال زندان محکوم می شود و همچنین
در سال 1319 نیز به اتهام نزاع تحت تعقیب قرار می گیرد و در سال 1322 نیز به پنج
سال حبس با اعمال شاقه محکوم می گردد و در سال 1323 نیز بنا به تصویب هیات وزیران
به بندرعباس تبعید می شود.
دسته ی سینه زنی حسین
بن علی (ع) که طیب به راه می انداخت یکی از مشهورترین دستجات سینه زنی بود که در
حوالی میدان شوش و خراسان، در ایام عاشورا و تاسوعا با حالتی سوگوارانه حرکت می
کردند و جمعیت بسیار فراوانی را در خود جای می دادند، جمعیتی که از طبقات مختلف
مردم تشکیل می شد و مرحوم طیب خود را گِل مال کردن سر، و با پوشیدن لباس مشکی، در
میان مردم به راه می افتاد.
پهلوان محمد حیدری
زاده نیز طوق کش طیب بود، روضه خوان هم بود، موقعی که طیب خان می خواست روز عاشورا
دسته راه بیندازد، آنچنان روضه می خواند که همه گریه سرمی دادند، بعد دسته حرکت می
کرد. ایشان به یاد علی اصغر، اسم پسرش را اصغر گذاشته بود.
آقا شعبان هم آدم مومن
و خوبی بود، او هم علم کش معروفی بود، علم کش طیب بود، آن قدر افتاده و نجیب بود
که در سلام کردن به یک بچه پیش قدم می شد.
منبع: قدس آنلاین
کدخبرنگار:211001