عقیق: حضرت
آیت الله العظمی خامنه اى در پیامى به مناسبت کنگره عظیم حج سال جارى، فرا رسیدن
موسم حج را عید بزرگ امت اسلامى و فرصتى معجزه گر براى علاج آسیب پذیرى هاى دنیاى
اسلام خواندند و با اشاره به تلاش تمام عیار جبهه استکبار جهانى و شبکه جنایتکار
صهیونیسم براى سرکوب و عقیم کردن بیدارى اسلامى و به حاشیه راندن مسائل اساسى
همچون نجات فلسطین و ملتهاى مسلمان تأکید کردند: «اتحاد و برادرى مسلمانان در زیر لواى
توحید» و «شناخت دشمن و مقابله با نقشه ها و شیوه هاى او» از بارزترین درسهاى حج
و علاج بنیانى و اساسى براى اوضاع محنت بار امروز دنیاى اسلام است.
... همه و همه محصول نقشه ى شیطانى و استکبارى سرویس هاى امنیتى
بیگانگان و عوامل حکومتى همدست آنان در منطقه است که در زمینه هاى مستعدّ داخلى کشورها
امکان وقوع مى یابد و روز ملتها را سیاه و کام آنان را تلخ مى کنند. یقیناً
در چنین اوضاع و احوالى نمى توان انتظار داشت که کشورهاى مسلمان، خلاءهاى مادى و
معنوى خود را ترمیم کنند و به امنیت و رفاه و پیشرفت علمى و اقتدار بین المللى که
برکات بیدارى و هویت یابى است، دست یابند. این اوضاع محنت بار، مى تواند بیدارى
اسلامى را عقیم و آمادگیهاى روحى پدیدآمده در دنیاى اسلام را ضایع سازد و بار
دیگر، سالهاى دراز، ملت هاى مسلمان را به رکود و انزوا و انحطاط بکشاند و مسائل
اساسى و مهم آنان همچون نجات فلسطین و نجات ملتهاى مسلمان از دستاندازى آمریکا و
صهیونیسم را به دست فراموشى بسپارد.
علاج
بنیانى و اساسى را مىتوان در دو جمله ى کلیدى خلاصه کرد که هر دو از بارزترین
درسهاى حج است:
اول:
اتحاد و برادرى مسلمانان در زیر لواى توحید؛
و
دوم: شناخت دشمن و مقابله با نقشه ها و شیوه هاى او.
تقویت
روح اخوت و همدلى درس بزرگ حج است. در اینجا حتى جدال و درشت گوئى با دیگران ممنوع
است. پوشش یکسان و اعمال یکسان و حرکات یکسان و رفتار مهربان در اینجا به معنى
برابرى و برادرى همهى آن کسانى است که به این کانون توحید معتقد و دلبسته اند.
این ردّ صریح اسلام بر هر آن فکر و عقیده و دعوتى است که گروهى از مسلمانان و
معتقدان به کعبه و توحید را از دائره ى اسلام بیرون بداند. عناصر تکفیرى که امروز
بازیچهى سیاست صهیونیست هاى غدار و حامیان غربى آنان شده و دست به جنایتهاى سهمگین
مىزنند و خون مسلمانان و بیگناهان را مى ریزند و کسانى از مدعیان دیندارى و
ملبسین به لباس روحانیت که در آتش اختلافات شیعه و سنى و امثال آن مى دمند، بدانند
که نفس مراسم حج، باطل کننده ى مدعاى آنان است. شگفتا؛ کسانىکه مراسم برائت از
مشرکان را که ریشه در عمل پیامبر اعظم(ص) دارد، جدال ممنوع قلمداد مىکنند، خود از
مؤثرترین دستاندرکاران ایجاد منازعه هاى خونین میان مسلمانانند.
اینجانب
همچون بسیارى از علماى اسلام و دلسوزان امت اسلامى بار دیگر اعلام مىکنم که هر
گفته و عملى که موجب برافروختن آتش اختلاف میان مسلمانان شود و نیز اهانت به
مقدسات هر یک از گروههاى مسلمان یا تکفیر یکى از مذاهب اسلامى، خدمت به اردوگاه
کفر و شرک و خیانت به اسلام و حرام شرعى است.
شناخت
دشمن و شیوه هاى او نیز دومین رکن است. اولاً وجود دشمن کینه توز را نباید به دست
غفلت و فراموشى سپرد و مراسم چندباره ى رمى جمرات در حج، نشانهى نمادین این حضور
ذهنِ همیشگى است. ثانیاً در شناخت دشمن اصلى که امروزه همان جبهه ى استکبار جهانى
و شبکه ى جنایتکار صهیونیسم است، نباید دچار خطا شد، و ثالثاً شیوه هاى این دشمن
عنود را که تفرقه افکنى میان مسلمانان و ترویج فساد سیاسى و اخلاقى و تهدید و تطمیع
نخبگان و فشار اقتصادى بر ملتها و ایجاد تردید در باورهاى اسلامى است، باید
به خوبى تشخیص داد و وابستگان و ایادى دانسته و نادانسته ى آنان را از این راه
شناسائى کرد«...
راهکارهاى
عملى براى رسیدن به وحدت بین مسلمین
اگر
مسلمانان جهان توجه کنند که دشمنان اسلام همواره در صدد توطئه چینى و ایجاد تفرقه
در امت اسلامى هستند تا از این جدایى استفاده ى ابزارى کنند و ملل مسلمان را
استعمار نمایند، مسلمانان جهان براى مقابله با این توطئه ها استراتژى را در پیش
خواهند گرفت و بدان ملتزم خواهند شد. در اینجا به تعدادى از این راهکارها اشاره
مى کنیم:
.1توجه به نقاط مشترک
یکى
از عوامل بسیار مهمى که در جهان معاصر م ىتواند موجب وحدت بین مسلمانان شود، توجه
به نقاط مشترک یکدیگر است. مسایل مورد اتفاق میان آنان، بسیار فراوانتر از موارد
اختلافى است، اما متأسفانه غالباً مسایل مورد اختلاف مورد توجه قرار گرفته و
اعتقادهاى مشترک به کلى نادیده انگاشته شده اند. توحید، نبوت، معاد(اصول دین) و
از سوى دیگر نماز، روزه، خمس، زکات، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منکر(فروع
دین)، قبله، قرآن و بسیارى موارد دیگر از جمله چیزهایى هستند که مىتوانند
به عنوان عوامل مشترک میان مسلمانان مطرح باشند که متأسفانه همهى آنها به بوتهى
فراموشى سپرده شده اند.
2. تأکید بر سرنوشت مشترک امت اسلامى
جهان
اسلام بخش بزرگى از جغرافیاى انسانى و سیاسى جهان را به خود اختصاص مىدهد. در این
جغرافیاى بزرگ، امت اسلامى داراى سرنوشت اجتماعى مشترک مى باشد. از نظر اعتقادهاى
اسلامى، اهتمام به امور مسلمین و رسیدگى به وضعیت نابسامان برادران و خواهران
مسلمان در تمام عالم، یکى از وظایف مسلمانان محسوب مىگردد. مسلمانان باید نسبت به
وضعیت برادران دینى خویش احساس مسؤولیت نموده و خود را در رنج و درد آنان شریک
بدانند.
3.دورى از عقاید افراطى و خرافى
یکى
از راههاى مقابله با توطئه ى دشمن که موجب وحدت مى گردد، زدودن خرافه ها و
دلبستگى هاى بى پایه و اساس از ساحت مذهب است. بدعت زدایى نقش بسیار مهمى در سلامت
مذهب و بالابردن ظرفیت تعامل آن دارد. تعصب بر روى مظاهر غلط که جزو دین نیستند و
از اوهام، خواب و آداب و رسوم محلى سرچشمه گرفته اند با جریحه دارکردن چهره ى دین
و دینداران، راه را بر هرگونه اتحادى مى بندد. یکى از این راهها، اعلام برائت
شیعه از غلات و برائت اهل سنت از نواصب و دشمنان اهل بیت است که توهین به ائمهى
شیعه را جزو عبادت مىدانند.
4. توجه به دشمنان مشترک و تهدید آنها
توجه دادن
مسلمانان به این خطر و تهدید مشترک، آنان را از رفتن به سوى اختلافهاى جزیى برحذر
داشته و متوجه دفاع دسته جمعى و مشترک از نظام اسلامى و اعتقادهاى دینى مى سازد.
امروز امت اسلامى با تهدیدهاى مشترک سیاسى، اقتصادى و فرهنگى روبه رو است. تهدید
فرهنگى که اعتقادهاى دینى مسلمانان را به چالش مى طلبد، از مهمترین تهدیدهاى جهان
کنونى است که اندیشه و تفکر اسلامى را به مبارزه مى طلبد. این تهدیدها از مرزهاى جغرافیایى،
ملى، مذهبى و قومى عبور نموده و هویت مشترک امت اسلامى را که همانا دیندارى و
پاىبندى به نظام ارزشى اسلام است، زیر سؤال مى برد. بنابراین، اندیشمندان مسلمان وظیفه دارند تا
در راستاى حراست از دیندارى و ایمان باورى به عنوان هدف مشترک در سنگر واحدى قرار
گیرند.
5.
حفظ
حرمت مقدسات مذاهب اسلامى
از
مسؤولیتهاى علماى شیعه و سنى جهت وحدت میان مسلمانان آن است که آشکارا بر حرمت
هرگونه اهانت یا تجاوز به جان، مال، ناموس و یا تکفیر هر یک از فرق اسلامى تأکید
ورزیده و اینگونه اقدامها را به منزله ى هتک حرمت به ساحت تمام مسلمانان به شمار
آورند. قرآن کریم در حرمت توهین به اعتقادهاى یکدیگر و نهى از آن مى فرماید:
«ولاتسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدواً بغیر علم» (سوره ى انعام،
آیه 108)
در
جنگ صفین حجربن عدى و عمربن حمق خزاعى بیرون آمدند و به اظهار تنفر و لعنت بر
شامیان پرداختند. امام على(ع) به ایشان پیام فرستاد: از آنچه در باره ى شما گزارش
مى دهند، دست بکشید و زود نزد من آیید. چون آن دو آمدند، گفتند: یا على! مگر حق با
ما نیست؟ فرمود: چرا؛ گفتند: مگر آنها باطل نیستند؟ فرمود: چرا؛ گفتند: پس از چه
رو ما را از دشنام گویى به آنان باز مى دارى؟ امام على (ع) فرمود: «کرهت لکم ان
تکونوا لعانین شتامین»؛ روا ندانستم بر شما که نفرینگر و دشنامگو باشید. (شرح
نهج البلاغه، ابن ابى حدید، ج12، ص 121) وظیفه ى مسلمانان است که ویژگى هاى
مثبت اعتقادهاى خود را به جاى توهین به مقدسات سایر ادیان و مذاهب ذکر کنند. اگر
امروزه امت اسلامى و عالمان مسلمان در موارد اختلاف نظر فقهى، بر نظریات همدیگر
اصل احترام متقابل و معذوریت شرعى را مورد توجه قرار دهند، به یقین تفاوت نظر فقهى
نه تنها مانع اخوت و برادرى آنان نخواهد شد، بلکه زمینه هاى رشد و تعالى فقه
اسلامى را نیز فراهم خواهد ساخت.
.6برگزارى جلسات علمى مشترک
تعاملهاى
فکرى و تضارب آراى میان اندیشمندان و علماى شیعه و سنى یکى از عوامل دورى آنان از
ذهنیتهاى منفى و بالتبع آنان در امت اسلامى است .بدین منظور، برگزارى نشستهاى علمى مشترک که
عالمان شیعه و سنى در کنار هم به طرح دیدگاهها و نقطه نظرهاى اسلامى و دینى
بپردازند، نقش مهمى را در ایجاد وحدت اسلامى و تقریب بین مذاهب اسلامى خواهد داشت.
درک درست از نقطه نظرهاى فقهى و دینى عالمان مسلمان شیعه و سنى از همدیگر در
نهایت به گسترش نقاط اشتراک و کمرنگ گردیدن تفاوتهاى جزیى در مسایل فقهى کمک
نموده و زمینه هاى تحقق عملى اخوت اسلامى را فراهم مى سازد. تدوین آثار مشترک در قالب
کتاب، مجله و روزنامه میان علماى مذاهب شیعه و سنى، نیز از عوامل وحدت بخش مىباشد.
منبع:تسنیم