۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۰ : ۱۸
عقیق: بعضی کردارهای انسان آن قدر بر شیطان ناگوار است که او را به
فریاد و فغان می آورد و از ناراحتی رنجور و نحیف می شود. به این داستان توجه کنید:
روزی شیطان در گوشه مسجد الحرام ایستاده بود. حضرت رسول(ص) سرگرم طواف خانه کعبه بودند. وقتی آن حضرت از طواف فارغ شد،
دید ابلیس ضعیف و نزار و رنگ پریده، کناری ایستاده است، فرمود: ای ملعون! تو را
چه می شود که چنین ضعیف و رنجوری ؟!
گفت : ازدست امت تو به جان آمده و گداخته شدم.
فرمود: مگر امت من با تو چه کرده اند؟
گفت : یا رسول الله! چند خصلت نیکو در ایشان است، من هر چه
تلاش می کنم این خوی را از ایشان بگیرم نمی توانم .
فرمود: آن خصلت ها که تو را ناراحت کرده کدامند؟ گفت :
اول این که، هرگاه به یک دیگر می رسند سلام می کنند، و سلام یکی از نام های خداوند است. پس هر که سلام کند حق تعالی او را از هر بلا و رنجی دور می کند. و هر که جواب سلام دهد، خداوند متعال رحمت خود را شامل حال او می گرداند.
دوم این که، وقتی با هم ملاقات کنند به هم دست می دهند. و آن را چندان ثواب است که هنوز دست از یک دیگر برنداشته حق تعالی هر دو را رحمت می کند.
سوم ، وقت غذا خوردن و شروع کارها بسم الله می گویند و مرا از خوردن آن طعام و شرکت در آن دور می کنند.
چهارم ، هر وقت سخن می گویند: ان شاءالله بر زبان می آورند و به قضای خداوند راضی می شوند و من نمی توانم کار آنها را از هم بپاشم ، آنان رنج و زحمت مرا ضایع می کنند.
پنجم ، از صبح تا شام تلاش می کنم تا اینان را به معصیت بکشانم. باز چون شام می شود، توبه می کنند و زحمات مرا از بین می برند و خداوند به این وسیله گناهان آنان را می آمرزد.
ششم ، از همه این ها مهم تر این است که وقتی نام تو را می شنوند با صدای بلند صلوات می فرستند و من چون ثواب صلوات را می دانم، از ناراحتی فرار می کنم؛ زیرا طاقت دیدن ثواب آن را ندارم.
هفتم ، ایشان وقتی اهل بیت تو را می بینند، به ایشان مهر می ورزند و این بهترین اعمال است.
پس حضرت روی به اصحاب کرده و فرمودند: هر کس یکی از این خصلت ها را داشته باشد از اهل بهشت است…
:پی نوشت
شیطان در کمین گاه / نعمت الله صالحی حاجی آبادی
منبع:آسمونی