چرا توفیقات از ما سلب می‌شود؟

عقیق: ذهن آدمی همواره دغدغه مند و کنجکاو در شناخت ناشناخته ها است، از این رو است که در سراسر زندگی سوالات بیشمار ذهن او را به خود درگیر می کند؛ در این میان پاسخ برخی سوالات به صورت تجربی برای او قابل یافتن است اما هستند بسیاری از سوالات که خارج از میدان تجربه انسان بوده و پاسخ آنها به آسانی بدست نمی آید. از این رو، در این نوشتار به مواردی از اینگونه سوالات برگرفته از کتاب نسیم اندیشه آیت الله جوادی آملی پاسخ داده می شود:

ما انسان ها گاه دچار سلب توفیق می شویم. چگونه منشا این سلب توفیق ها را پیدا کنیم؟
بعضی مسائل برای ما مخفی است؛ برای مثال شب قدر در چند شب پنهان است و انسان باید در همه این شب ها بیدار بماند تا شب قدر واقعی را دریابد یا طاعت مقبول در میان طاعت ها مخفی است و مشخص نیست که خدای سبحان کدام اطاعت را قبول می کند، پس انسان نباید هیچ اطاعتی را ترک کند.
عِقاب هم در میان گناهان مخفی است و معلوم نیست که انسان برای کدام گناه عقاب می شود. در بسیاری موارد هم خداوند گناهان را می بخشاید. در سوره مائده می خوانیم: «و یعفوا عن کثیر.«
دعای «یا من یقبل الیسیر و یعفو عن اکثیر اقبل منی الیسیر و اعف عنی الکثیر انک انت العفو الغفور»، نیز از همین آیه گرفته شده است.
از این رو، گناهان نابخشودنی پنهان است و مشخص نیست که خدا کدام گناه را نمی بخشد، پس انسان باید از همه گناهان دوری کند.
ولّی خدا نیز در میان اولیا مستور است و معلوم نیست که کسی در شمار اولیای خدا جای دارد، پس حق تقدم نداریم کسی را تحقیر کنیم.

چرا بعضی دعاها که در روایات هم به آنها سفارش شده، بی اثر است؟

دعاهای انسان، اگر شرایط اجابت را دارا باشد، حتما مستجاب می شود،، گرچه انسان استجابت آن را نفهمد، یعنی گاهی همان خواسته مصلحت است و خدای سبحان عطا می کند، اما اگر مصلحت نبود، چیز دیگری که صلاح است، عطا می فرماید. علاوه بر این، دعا موجب بخشش گناه یا ترفیع درجه خواهد بود.

منبع:شبستان