نقلی از آیت الله حکیم/
عقیق: آيت الله العظمي حکيم قدس سره از علماي بزرگ و مراجع بنام تقليد بود که
سالها زعامت حوزه کهن سال نجف را به عهده داشت و در راه نگهباني از دين خدا
رنجها به جان خريد.
آيت الله سيد عباس کاشاني حائري در مورد حضرت ابوالفضل عليه السلام و سرداب و قبر مطهرش داستاني را در خدمت این مرجع بزرگوار مشاهده کرده که اینگونه نقل کرده است: روزي در بيت آيت الله حکيم بودم که کليدار آستان مقدس حضرت ابوالفضل(ع) تلفن کرد و گفت:«سرداب مقدس حضرت ابوالفضل(ع) را آب گرفته و بيم آن مي رود که ويران گردد و به حرم مطهر و گنبد و مناره ها نيز آسيب کلي وارد شود شما کاري بکنيد»
آيت الله حکيم فرمودند: « من جمعه خواهم آمد و هر آنچه در توان دارم انجام خواهم داد.»
آنگاه گروهي از علماي نجف از جمله اينجانب به همراه ايشان به کربلا و به حرم مطهر حضرت ابوالفضل(ع) رفتيم. آن مرجع بزرگ براي بازديد به طرف سرداب مقدس رفت و ما نيز از پي او امديم اما همين که چند پله پايين رفتند ديدم نشست و با صداي بسيار بلند که تا آن روز نديده بودم شروع به گريه کرد.
همه شگفت زده و هراسان شديم که چه شده است؟
من گردن کشيدم و ديدم شگفتا منظره عجيبي است که مرا هم گريان ساخت. منظره اين بود: که ديدم قبر شريف ابوالفضل عليه السلام در ميان آب بسان جايي که از هر سو به وسيله ديوار بتوني بسيار محکم حفاظت شود در وسط آب قرار دارد اما آب آن را نمي گيرد درست همانند قبر سالارش حسين(ع) که متوکل بر آن آب بست اما آب به سوي قبر پيش روي نکرد و آنجا را حاير حسيني ناميدند. سلام خدا بر او و سالارش حسين(ع).
پی نوشت:
برگرفته از کرامات الصالحین
منبع:باشگاه خبرنگاران
آيت الله سيد عباس کاشاني حائري در مورد حضرت ابوالفضل عليه السلام و سرداب و قبر مطهرش داستاني را در خدمت این مرجع بزرگوار مشاهده کرده که اینگونه نقل کرده است: روزي در بيت آيت الله حکيم بودم که کليدار آستان مقدس حضرت ابوالفضل(ع) تلفن کرد و گفت:«سرداب مقدس حضرت ابوالفضل(ع) را آب گرفته و بيم آن مي رود که ويران گردد و به حرم مطهر و گنبد و مناره ها نيز آسيب کلي وارد شود شما کاري بکنيد»
آيت الله حکيم فرمودند: « من جمعه خواهم آمد و هر آنچه در توان دارم انجام خواهم داد.»
آنگاه گروهي از علماي نجف از جمله اينجانب به همراه ايشان به کربلا و به حرم مطهر حضرت ابوالفضل(ع) رفتيم. آن مرجع بزرگ براي بازديد به طرف سرداب مقدس رفت و ما نيز از پي او امديم اما همين که چند پله پايين رفتند ديدم نشست و با صداي بسيار بلند که تا آن روز نديده بودم شروع به گريه کرد.
همه شگفت زده و هراسان شديم که چه شده است؟
من گردن کشيدم و ديدم شگفتا منظره عجيبي است که مرا هم گريان ساخت. منظره اين بود: که ديدم قبر شريف ابوالفضل عليه السلام در ميان آب بسان جايي که از هر سو به وسيله ديوار بتوني بسيار محکم حفاظت شود در وسط آب قرار دارد اما آب آن را نمي گيرد درست همانند قبر سالارش حسين(ع) که متوکل بر آن آب بست اما آب به سوي قبر پيش روي نکرد و آنجا را حاير حسيني ناميدند. سلام خدا بر او و سالارش حسين(ع).
پی نوشت:
برگرفته از کرامات الصالحین
منبع:باشگاه خبرنگاران
