۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۲ : ۲۰
ماهتما گاندی؛
نتیجه مطالعات و تحقیقات گاندی در مورد امام حسین
من براي مردم هند چيز تازه نياوردم ، فقط نتيجه اي را که از مطالب و تحقيقاتم درباره تاريخ زندگي قهرمان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهيم هند را نجات دهيم واجب است همان راهي را بپيماييم که حسين بن علي پيمود...
عقیق: گاندي معمارِ استقلال هند و رهبر ملي مردم اين کشور، براي آزادي هندوستان
از سلطه انگليس، هسته مرکزي قوي يک تشکيلات سياسي را پايه ريزي نمود و حزب
کنگره را رهبري نمود و با تمرد از قوانين، عدم تقبل پست هاي دولتي، عدم
همکاري با مأموران انگليسي و تحريم اجناس بريتانيايي، يعني با اصل «مقاومت
منفي » باسلطه انگليس مبارزه نمود و روح آزادي و بازگشت به هويت و سنت هاي
اصيل هندي را احياء کرد. در آخرين بار که دولت انگليس در سال 1942 ميلادي
او را بازداشت کرده گاندي هنگام توقيف ، فرياد «يا مرگ يا استقلال » را سر
داد.
وقتي حر به امام حسين گفت : اگر جنگ کني کشته خواهي شد.
امام فرمود: مرا از مرگ مي ترساني؟ که برادر اويسي ما گفته است: من حتماً مي روم و جوانمرد را از مرگ، ننگ و عاري نيست. اگر عملش براي حق باشد... و با بذل جان خود با مردمان و نيکوکار مواسات کند و از مردم مطرود و ملعون جدا شود... اين خواري براي تو بس است که زنده بماني و مورد ظلم و تجاوز قرارگيري و نتواني از حق خود دفاع کني ،چقدر مرگ در راه وصول به عزت و احياي حق سبک و راحت است. مرگ در راه حق و عزت، زندگاني جاويد است و زندگاني با ذلت، حياتي جزء مرگ نيست... . مرحبا و آفرين به کشته شدن در راه خدا و ليکن شما توانايي به نابودي مجد و عظمت مرا نداريد، پس دراين صورت مرا باکي از مرگ نيست. «موت في عز خير من حياة في ذل»
گاندي در تفحص زندگاني امام حسين و علت جاودانگي و پايداري آن به يک مسأله مهم رسيده و همانا درسي از سرور آزادگان اخذ نموده و آن را براي استقلال هند به کار بسته است. يعني او به پيروي از امام، به مردم هند که طرفدار استقلال هند بودند اعلام نمود مرگ را به بازي و مسخره بگيريد و نترسيد.
«من براي مردم هند چيز تازه نياوردم، فقط نتيجه اي را که از مطالب و تحقيقاتم درباره تاريخ زندگي قهرمان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهيم هند را نجات دهيم واجب است همان راهي را بپيماييم که حسين بن علي پيمود... .»
منبع:باشگاه خبرنگاران
وقتي حر به امام حسين گفت : اگر جنگ کني کشته خواهي شد.
امام فرمود: مرا از مرگ مي ترساني؟ که برادر اويسي ما گفته است: من حتماً مي روم و جوانمرد را از مرگ، ننگ و عاري نيست. اگر عملش براي حق باشد... و با بذل جان خود با مردمان و نيکوکار مواسات کند و از مردم مطرود و ملعون جدا شود... اين خواري براي تو بس است که زنده بماني و مورد ظلم و تجاوز قرارگيري و نتواني از حق خود دفاع کني ،چقدر مرگ در راه وصول به عزت و احياي حق سبک و راحت است. مرگ در راه حق و عزت، زندگاني جاويد است و زندگاني با ذلت، حياتي جزء مرگ نيست... . مرحبا و آفرين به کشته شدن در راه خدا و ليکن شما توانايي به نابودي مجد و عظمت مرا نداريد، پس دراين صورت مرا باکي از مرگ نيست. «موت في عز خير من حياة في ذل»
گاندي در تفحص زندگاني امام حسين و علت جاودانگي و پايداري آن به يک مسأله مهم رسيده و همانا درسي از سرور آزادگان اخذ نموده و آن را براي استقلال هند به کار بسته است. يعني او به پيروي از امام، به مردم هند که طرفدار استقلال هند بودند اعلام نمود مرگ را به بازي و مسخره بگيريد و نترسيد.
«من براي مردم هند چيز تازه نياوردم، فقط نتيجه اي را که از مطالب و تحقيقاتم درباره تاريخ زندگي قهرمان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهيم هند را نجات دهيم واجب است همان راهي را بپيماييم که حسين بن علي پيمود... .»
منبع:باشگاه خبرنگاران
گزارش خطا
