آیا حضرت زهرا(س) برای اتمام حجت به در خانه مهاجرین و انصار رفتند؟ چنین کاری با شأن و منزلت ایشان منافاتی ندارد؟

عقیق: حجت الاسلام والمسلمین رضا محمدی شاهرودی در ویژه برنامه «از فاطمیه تا فاطمیه» که از رادیو پاسخ وابسته به سوی مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات حوزه های علمیه پخش شد، به پاسخ یکی از شبهات مرتبط با سیره حضرت فاطمه زهرا(س) پرداخت و گفت: حقیقت این است که نه تنها در زمان حیات حضرت زهرا(س) ایشان را نشناختند که پس از شهادت ایشان نیز هنوز که هنوز است این بانوی بزرگ عالم بشریت به خوبی مورد شناسایی قرار نگرفته اند.

چرا آن حضرت را «فاطمه» گفته اند؟

وی افزود: اینکه دخت نبی مکرم اسلام را «فاطمه» گفته اند بنا بر روایت به این دلیل بوده که مردم از کُنه معرفت ایشان باز گرفته شده اند؛ به نحوی که نوزاد از شیر مادرش گرفته می شود. همه شبهاتی هم که در مورد این شخصیت بزرگوار مطرح می گردد ناشی از عدم معرفت افراد مختلف نسبت به این کوثر نبوی و این لیلة القدر الهی است.

کارشناس مسائل مذهبی سپس به بیان شبهه ای در خصوص سیره حضرت فاطمه زهرا(س) پرداخت و اظهار کرد: یکی از این شبهات این است که حضرت زهرا(س) برای گرفتن بیعت به درب خانه انصار و مهاجرین مراجعه می کردند؛ آیا این موضوع صحت دارد یا خیر؟ و اصلاً برای یک زن رفتن به درب خانه دیگران آن هم زنی در شأن حضرت زهرا(سلام الله علیها) مناسب است؟

نمی توان با تحلیل های فلسفی، عقلی و یا با تحلیل های بی اساس و سست نسبت به حقایق تاریخی نظر داد

وی در پاسخ به این شبهه گفت: در وهله اول باید دانست که هر علمی دارای روش خاصی برای پژوهش است. وقتی بخواهیم در خصوص مسائل تاریخی قضاوت کنیم، نمی توان با تحلیل های فلسفی، عقلی و یا با تحلیل های بی اساس و سست نسبت به حقایق تاریخی نظر داد. علم تاریخ نیز همانند سایر علوم دارای روشی است و در این روش می بایست پس از بررسی دقیق اسناد تاریخی به اعتبارسنجی اسناد پرداخت.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی شاهرودی «نقل» را مبنای همه رشته های تاریخ برشمرد و خاطرنشان کرد: حتی در تاریخ تحلیلی نیز مبنا «نقل» است. یعنی تاریخ تحلیلی هم بر اساس تاریخ نقلی قضاوت می کند. بنابراین افرادی که چنین شبهاتی را مطرح می کنند، متدولوژی علوم را آشنایی ندارند.

دفاع از حق به هیچ عنوان خلاف شأن حضرت زهرا(س) نیست

وی با تأکید بر اینکه دفاع از حق به هیچ عنوان خلاف شأن شخصیتی همچون حضرت زهرا(س) نیست، بیان داشت: حضرت زهرا(س) برای دفاع از حق در بین مهاجر و انصار به سخنرانی پرداختند و این درحالی بود که ایشان فردی با حجاب کامل بوده، مقنعه ایشان تا زیر زانویشان می آمد و جلبابشان زیر پایشان می ماند. سخنرانی آن حضرت در مسجد در پشت پرده و در محاصره زنان برگزار شد.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: از افرادی که این گونه شبهات را مطرح می کنند باید پرسیده شود که حضرت زهرا(س) مگر در جنگ اُحُد حضور پیدا نکردند و زخم های پیامبر اکرم(ص) را مرهم نگذاشتند؟ این موضوع چه تضادی با شأنیت آن حضرت دارد؟

باید با مسلمین اتمام حجت می شد

وی در ادامه این برنامه یادآور شد: مطلب دیگر این است که در مورد حق ولایت باید با مسلمین اتمام حجت می شد. زیرا اگر آن حضرت به درب خانه های مسلمانان نمی رفتند، ممکن بود بعدها آن ها بگویند که ما نمی دانستیم و یادمان رفته بود، چرا شما اهل بیت نیامدید و به ما یادآوری نکردید تا حقتان ادا شود. با این کار حضرت زهرا(س) حجت را بر همه مسلمانان تمام کردند. مخصوصاً که در برخی از نقل ها آمده است که ده ها نفر بلکه بیش از صد نفر اعلام کردند که فردا می آییم و تجمع می کنیم. اما روز بعد بنا بر اسناد تاریخی حدود پنج نفر بیشتر نیامد.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی شاهرودی گفت: اتمام حجت صورت گرفت و دیگر کسی نمی توانست بگوید ما نمی دانستیم. همه آن ها هم گفتند که بله حق با شماست، اما دیر آمدید. گفتند که ما دیروز بیعت کردیم و حالا دیگر دیر است. حضرت زهرا(س) در پاسخ به آنان فرمودند که ما دیروز داشتیم پیکر پیامبر(ص) را دفن می کردیم و نمی توانستیم برای گرفتن بیعت نزد شما مردم بیاییم.

وی با اشاره به اینکه دو نکته کاملاً واضح را از تاریخ می توان فهمید، ادامه داد: یکی از این نکات این است که امیرالمؤمنین(ع) و همچنین حضرت زهرا(ص)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) جزء آیه تطهیر هستند، با هم به درب منازل مسلمانان رفتند. از آنجا که این چهار نفر معصوم می باشند در نتیجه هیچ کسی نمی تواند آنان را به دروغ و عدم حق گویی متهم نماید. این بهترین سند و روشن ترین سند برای کسی است که به دنبال حق باشد.

همه مسلمانان اتفاق نظر دارند که این چهار نفر مصداق آیه تطهیر هستند

کارشناس مسائل مذهبی گفت: همه مسلمانان بدون استثنا اتفاق نظر دارند که این چهار نفر از مصادیق آیه تطهیر هستند و در این آیه شریفه آمده است که « اِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا». پس این چهار نفر دروغ نمی گویند و همین چهار نفر به درب منازل رفته و گفتند که حق و حقیقت در امر ولایت چیست.

وی با بیان اینکه آنچه پیامبر(ص) طراحی کرده و خدا خواسته بود با آنچه که اتفاق افتاد یکی نبود، خاطرنشان کرد: مطلب دیگر این است که در این رابطه باید اتمام حجت می شد تا بعداً کسی چنین بهانه ای را مطرح نمی کرد که اگر اهل بیت(ع) در زمینه ولایت حقی داشتند باید آن را مطالبه می کردند و سکوت اختیار نمی نمودند تا تأییدی بر وضع موجود نباشد.

حضرت زهرا(س) به تنهایی درب منازل مسلمانان نرفتند

حجت الاسلام والمسلمین محمدی شاهرودی ادامه داد: باید دانست که حضرت زهرا(س) به تنهایی درب منازل مسلمانان نرفتند؛ بلکه این اقدام توسط ایشان، حضرت امیرالمؤمنین(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) به همراه یکدیگر انجام شده است. دلیل این امر هم می تواند محکم شدن اتمام حجت باشد.

وی با مهم دانستن اقدام اهل بیت در مطالبه حق ولایت اظهار کرد: این اقدام باید در تاریخ می ماند تا هرکس که امروز بعد از ۱۴۰۰ سال می خواهد ببیند مسیر حق کدام است، بتواند بر اساس مبانی قرآن کریم و سنت پیامبر(ص) راه را پیدا کند. این اسناد باید می ماند و نقش تاریخ نیز همین است. خداوند در قرآن کریم می فرماید «لَقَدْ کانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ».

آیا زنی که حقش ضایع شده است نباید از حقش دفاع کند؟!

استاد حوزه و دانشگاه بیان داشت: در پاسخ به اینکه گفته اند در شأن یک زن نیست برود و درب خانه های مردم را بزند، باید گفت که اولاً ایشان به تنهایی به درب منازل نرفته اند و دوماً دفاع از حق هیچ منافاتی با شأن حضرت زهرا(س) ندارد. مگر زنی که حقش ضایع شده است نباید از حقش دفاع کند؟!

وی افزود: باغ فدک، هبه پیامبر اکرم(ص) به حضرت زهرا(س) بود که به دستور خداوند به ایشان داده شد. پس حضرت زهرا(س) باید از حق خود دفاع می کردند و این دفاع می بایست در تاریخ هم ثبت می شد. کسانی که می خواهند این امر را انکار کنند، می توانند به تاریخ مراجعه کرده و نامه معاویه به امیرالمؤمنین(ع) و همچنین پاسخ حضرت امیر به معاویه را مطالعه نمایند.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی شاهرودی در پایان با اشاره به اینکه استبعاد در یک واقعه تاریخی کار درستی نیست، گفت: مراجعه حضرت زهرا(س) به درب منازل مهاجرین و انصار صحت دارد، اما این امر به تنهایی از سوی ایشان انجام نگرفته و از سوی دیگر باید احتجاج های آن حضرت با مردم صورت می گرفت و در دل تاریخ به ثبت می رسید تا حق را برای انسان های نسل امروز روشن کند.