۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۸ : ۱۰
اعتراف "محمود امجد" به عدم بهره‌بردن اخلاقی و معنوی از محضر آیت‌الله بهاءالدینی!
"محمود امجد" در یکی از جلسات درس اخلاق خود درباره حضور در محضر آیت‌الله بهاءالدینی عبارتی را به‌کار برده است که حکایت از آن دارد که وی هیچ بهره اخلاقی و حظ معنوی از محضر آیت‌الله بهاءالدینی به‌عنوان بزرگ‌مرد عرفان و اخلاق نبرده است.
عقیق:"حجت‌الاسلام رضا درزی" که بین سالهای 70 تا 76 در جلسات ماهانه اخلاق آقای "محمود امجد" شرکت داشتند، به ذکر خاطره‌ای کوتاه از وی پرداخته است که در ادامه آمده است:
"به‌یاد دارم در ایامی که در قم بودیم و روزهای اول هر ماه در جلسه اخلاقی آقای امجد شرکت می‌کردیم، او در یکی از جلسات درباره حضور در محضر آیت‌الله بهاءالدینی حرف می‌زد و می‌گفت: ما در محضر ایشان (آیت‌الله بهاءالدینی) مانند آجر بودیم! (یعنی هیچ نمی‌فهمیدیم).
در آن ایام، ما طلبه‌ها این حرف امجد را حمل بر شکسته‌نفسی و تواضع وی می‌کردیم اما بعدها با اتفاقات و مواضعی که در فتنه‌ها از او دیدیم، متوجه شدیم که وجود امجد در محضر بزرگانی همچون آیت‌الله بهاءالدینی حقیقتاً مثل آجر بوده است که از نورانیت آنان هیچ بهره‌ای نگرفته بود بلکه مانند سنگی کنار آب فراوان که هیچ اثری از زلال آب و نور آفتاب در آن ظاهر نمی‌شود جز کدورت و سیاهی!
چه زیبا قرآن می‌فرماید: «ثمّ قست قلوبکم من بعد ذلک فهی کالحجارة او اشدّ قسوةً و انّ من الحجارة لمایتفجّر منه الانهار و انّ منها لمایشّقّق فیخرج منه الماء و انّ منها لمایهبط من خشیة اللّه و ما الله بغافلٍ عمّا تعملون» بقره:74.
امیدوارم این سرنوشت امجد و امثال او برای ما درس عبرتی باشد و هیچ‌وقت از خدا غافل نشویم؛ الهی به‌حق محمد و آلش یک آن ما را به حال خود وامگذار؛ آمین یا رب العالمین!"
منبع:تسنیم
گزارش خطا
