احوالات امام خمینی در ایام محرم

عقیق:امام‌خمینی (ره) همواره بر توسل به سیدالشهدا و حضرات آل­ الله تاکید خاصی داشتند. حاج عیسی جعفری خادم ایشان در کتاب خاطرات خود که با عنوان «عیسای روح‌­الله» توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است خاطره‌ای را از توسل و حزن امام‌خمینی بر مصائب امام حسین(ع) نقل می­‌کند:

حاج عیسی می­‌گوید: «برعکس استقامت و پایداری امام در برابر شنیدن خبر شهادت یاران عزیزشان، ایشان در مراسم حضرت اباعبدالله علیه‌السلام خیلی زیاد گریه می‌کردند. آقای کوثری روضه‌خوانی می‌کرد و امام خیلی متاثر می‌شدند. وقتی او شروع به خواندن روضه می‌کرد، امام روی زمین می‌نشستند و بسیار گریه می‌کردند. به تازگی عکسی از امام در اتاق خودشان منتشر شده که روضه گرفته‌اند، آقای کوثری روضه می‌خواند و امام سرشان پایین است و دستمالی به صورت دارند و گریه می‌کنند. این عکس متعلق به اتاق بیرونی امام است. اینگونه مراسم‌های خصوصی‌تر همیشه برقرار بود و در همان‌جا برگزار می‌شد.

در جریان شهادت آقا مصطفی چون امام گریه نکردندو غصه را در دل خود نگه داشتند، اطرافیان برای تسلای امام و سبک شدن ایشان می‌گویند روضه خوان بیاید. او هرچه از آقا مصطفی می‌گوید امام اصلاً خم به ابرویشان نمی‌آورند تا اینکه از امام حسین می‌خواند و امام شروع به گریه کردن می‌کنند.

ماه محرم برای حضرت امام از جایگاه خاصی برخوردار بود؛ در روزهای محرم و صفر در حین قدم زدن و ذکر گفتن هم حالشان منقلب بود و حالت گرفته‌ای داشتند که تشخیص آن دشوار نبود. یادم هست در مقطع بیماری امام که من برای ایشان در حیاط کباب درست می‌کردم و یا برای آقای پسندیده غذا می‌پختم، ایام محرم که می‌شد امام دستور می‌دادند دیگر اصلاً آتش روشن نکنید و دود به راه نیاندازید. این قدر مواظب بودند.»