عقیق:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، شرح دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان را از منظر معظم له منتشر می سازد که رسانه رسمی حوزه آن را انعکاس خواهد داد.

«اللهُمَّ اجْعَلْنى‏ فيهِ مُحِبَّاً لِأَوْلِيآئِكَ، وَمُعادِياً لِأَعْدآئِكَ، مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خاتَمِ انْبِيآئِكَ، يا عاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيّينَ‏؛خدايا در اين ماه مرا دوستدار اوليائت و دشمن دشمنانت و عمل كننده به روش خاتم پيامبرانت،قرار ده، اى نگهدار دل‏هاى پيامبران»[1]

تبیین خصوصیات اولیاء الله و نسبت آن با سنجش اعمال انسان، ترسیم خطوط مرزی خودی از غیر خودی و اهمیت اسوه پذیری از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از مهم ترین نکات دعای بیست و پنجم ماه مبارک رمضان به شمار می آید.

اولياء اللَّه‏؛ معیار سنجش اعمال انسان

انسان‏ها از يك سو و اولياء اللَّه[2]‏ از سوى ديگر، با هم موازنه مى‏شوند، لذا به هر اندازه، ما شباهت و نزديكى به عقائد و اوصاف و اعمال آنها داشته باشيم ميزان عمل ما سنگين‏تر است.[3]

 در واقع اين شخصيت‏هاى بزرگ و نمونه، معیار سنجش‏ اعمالند و اعمال هركس به آن اندازه‏اى كه به آنها شباهت دارد «وزين» است، و آنچه به آنها شباهت ندارد بى وزن يا كم وزن است، حتى در اين جهان نيز اولياء اللَّه‏ نيز مقياس سنجشند ولى در جهان ديگر اين مسأله به مرحله ظهور و بروز مى‏رسد.[4]

دوستان واقعى خدا چه کسانی هستند؟

 در بیان ویژگی های اولياءاللَّه باید گفت آنها مى‏دانند دنيا سرايى است ناپايدار، كه بايد از آن زاد و توشه براى سفر طولانى آخرت برگيرند.^[5]

هم چنین آن‏ها از وسوسه‏ ها و نقشه‏ هاى پيچيده شيطان و شيطان‏صفتان بيمناك‏اند.^[6] چرا که اولياءاللَّه طرفدار حق‏اند؛ لذا دشمن ظلم و ستم هستند.^[7]

خوف و رجاء، وجود آن‏ها را پر كرده ،به همين دليل نه دلبستگى به غير او دارند، نه غير او را در سرنوشت خود مؤثر مى‏دانند و نه از غير او بيمناك‏ اند.^[8]

اولیاء الله مى‏دانند مقام‏ها و ثروت‏ها سرانجام، آن‏ها را ترك مى‏كند^[9] و تنها با كفنى ساده به‏سوى ديار آخرت رهسپار مى‏شوند پس چه بهتر كه دل به اين امور عاريتى نبندند.^[10]

دوستان واقعی خدا رسيدن به زرق و برق‏^[11] اموال و مقامات دنيوى را نه تنها براى خود افتخارى نمى‏دانند بلكه آن را سبب از دست دادن توفيقات بيشتر می دانند.^[12]

سرچشمه فهم مردم از قرآن، آن‏ها هستند و سرچشمه علوم آن‏ها، قرآن است، به نحوی که مقام و منزلت آنان در نزد مردم به‏وسيله قرآن دانسته مى‏شود.^[13]

اولیای الهی همچون چشمه‏ هايى هستند كه از منابع زيرزمين مدد مى‏گيرند و سپس به‏سوى باغ‏ها و گلزارها و كشتزارها سرازير مى‏شوند.^[14]

پیوند علم و آگاهى آن‏ها و علم و آگاهى مردم به‏وسيله آن‏ها، سبب شده تا‏ قرآن مجيد آن‏ها را ستوده و منزلت آن‏ها را روشن نماید.^[15]

تولی و تبری؛ منطق تفکیک خودی از غیر خودی

تأمل در دعای نورانی روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان نشان می دهد تولّاى اولياء اللَّه (دوست‏داشتن دوستان خدا) و تبرى از اعداء اللَّه‏ (بيزارى از دشمنان خدا) دو اصل اساسى را تشكيل مى‏دهد كه هر مسلمانى بايد به آن‏ها پايبند باشد. ^[16] زیرا جمع ميان«محبت خدا» و«محبت دشمنان‏ خدا» در يك دل ممكن نيست، و بايد از ميان اين دو يكى را برگزيد، اگر راستى مؤمنیم بايد از دوستى دشمنان‏ خدا بپرهيزیم و الا ادعاى مسلمانى نكنیم.^[17]

البته بايد از كسانى كه طرفدار «تز» دوستى با همه و در تحت هر شرايطى هستند پرسيد:^[18]آيا در جهانى كه ظالم و مظلوم و ستمگر و ستمديده، استعمارگر و استعمار شده، حق طلب و اشغالگر و پاك و ناپاك وجود دارد همه را دوست بداريم؟! با همه خوش باشيم؟! آيا هيچ منطق انسانى چنين اجازه‏اى را به ما مى‏دهد؟ آيا عاطفه زنده هيچ مردمى با اين سازشكارى غلط هماهنگى دارد؟^[19]

اگر به جاى تولی و تبری، روح سازشكارى با همه‏كس و هر مكتب و بى‏تفاوت بودن در برابر هر چيز و هر صحنه پيدا شود نابودى چنان اجتماعى سريع خواهد بود.^[20]

رسول اعظم(صلی الله علیه و آله)؛ کامل ترین الگو برای بشریت

پيامبر(ص) مأمور به تواضع آميخته با محبّت در برابر مؤمنان و نبرد با منافقان و دشمنان اسلام بود لذا تكليف افراد امّت روشن است چرا كه پيغمبر سرمشق و الگو و «اسوه» براى همه امّت است‏،^[21] لذا در فرازی از دعا می خوانیم:« مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خاتَمِ انْبِيآئِكَ؛عمل كننده به روش خاتم پيامبرانت »[22]

تا زمانی که الگو گرفتن از برنامه پيامبر اسلام (ص) را چراغ راه خود نسازیم، هر چند استكبار جهانى نپسندد و با آن به مخالفت برخيزد؛هرگز جامعه سالم و انسانى نخواهيم داشت.[23]