۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۸ : ۱۱
در منظومه فکری امام(ره) جمهوری اسلامی ایران، حلقه محتوم از امر محتوم فرج حضرت است. از این رو در فهم درست این سخن امام(ره) علاوه بر اشراف بر دانش فقهی، بصیرت سیاسی و عرفانی حضرت امام نیاز است که تحقق جمهوری اسلامی در این عصر را برای ظهور غیر قابل انکار می داند. بنابراین اشتباه است اگر تصور کنیم زمان حاضر را می توان با ۱۴۰۰ سال قبل از این مقایسه کرد و نتیجه گرفت که اگر در این طول زمانی حکومتی اسلامی تشکیل نشد و به اسلام هم ضربه ای وارد نشد الان هم چنین امکانی وجود دارد. چرا که در نگرش زمان شناسی امام(ره) زمانی که ما در آن زیست می کنیم یک زمان کاملاً استثنایی است و سابقه تاریخی ندارد. همان طور که فهم فلسفه قیام حضرت أباعبدالله(علیه السلام) هم منوط به درک شرایط استثنایی زمان آن حضرت است که نظیرش در زمان امام حسن(ع) و حضرت امیر(ع) نبوده است.
با توجه به این نکته به سراغ متن کامل تر این بیان ایشان می رویم که با توجه به آن این سنگینی تا حدود زیادی برطرف می شود و بیان ایشان قابل هضم تر خواهد شد. ایشان فرموده اند: «امروز ما مواجه با همه قدرت ها هستیم و آنها در خارج و داخل دارند طرح ریزی می کنند؛ برای اینکه این انقلاب را بشکنند و این نهضت اسلامی و جمهوری اسلامی را شکست بدهند و نابود کنند و این یک تکلیف الهی است برای همه که اهمّ تکلیف هایی است که خدا دارد؛ یعنی، حفظ جمهوری اسلامی از حفظ یک نفر- ولو امام عصر باشد- اهمیتش بیشتر است؛ برای اینکه امام عصر هم خودش را فدا می کند برای اسلام. همه انبیا از صدر عالَم تا حالا که آمدند، برای کلمه حق و برای دین خدا مجاهده کردند و خودشان را فدا کردند. پیامبر اکرم(ص) آن همه مشقات را کشید و اهل بیت معظم او آن همه زحمات را متکفّل شدند و جانبازی ها را کردند؛ همه برای حفظ اسلام است. اسلام یک ودیعه الهی است پیش ملت ها که این ودیعه الهی برای تربیت خود افراد و برای خدمت به خود افراد هست و حفظ این بر همه کس واجب عینی است؛ یعنی، همه مکلف هستیم حفظ کنیم تا آن وقتی که یک عده ای قائم بشوند برای حفظ او، که آن وقت تکلیف از دیگران برداشته می شود.»(صحیفه امام؛ ج۱۵؛ ص: ۳۶۵)
یک علت غیر قابل هضم بودن این بیان حضرت امام(ره) برای برخی این است که گفته می شود به هر حال این نظام، با نظام اسلامی که مدنظر معصومین علیهم السلام از جمله حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است فاصله دارد، لکن حضرت امام ره در وصیت نامه سیاسی ـ الهی خود پاسخ این سوال و شبهه را هم می دهند و می فرمایند: «اینجانب نصیحت متواضعانه برادرانه می کنم که آقایان محترم تحت تأثیر این گونه شایعهسازیها قرار نگیرند و برای خدا و حفظ اسلام این جمهوری را تقویت نمایند و باید بدانند که اگر این جمهوری اسلامی شکست بخورد، به جای آن یک رژیم اسلامی دلخواهِ بقیة الله - روحی فداه- یا مطیع امر شما آقایان تحقق نخواهد پیدا کرد، بلکه یک رژیم دلخواه یکی از دو قطب قدرت به حکومت می رسد و محرومان جهان، که به اسلام و حکومت اسلامی رو آورده و دل باخته اند، مأیوس می شوند و اسلام برای همیشه منزوی خواهد شد؛ و شماها روزی از کردار خود پشیمان می شوید که کار گذشته و دیگر پشیمانی سودی ندارد. و شما آقایان اگر توقع دارید که در یک شب همه امور بر طبق اسلام و احکام خداوند تعالی متحول شود یک اشتباه است و در تمام طول تاریخ بشر چنین معجزه ای روی نداده است و نخواهد داد و آن روزی که ان شاء اللَّه تعالی مصلح کل ظهور نماید، گمان نکنید که یک معجزه شود و یک روزه عالم اصلاح شود؛ بلکه با کوشش ها و فداکاری ها ستمکاران سرکوب و منزوی می شوند.» (صحیفه امام؛ ج۲۱؛ ص: ۴۴۷)
همچنین باید توجه داشت که تشکیل نظام جمهوری اسلامی از برجسته ترین موارد عمل به احکام دین اسلام است. در باور حضرت امام(ره) تشکیل نظام جمهوری اسلامی ایران مقدمه غیر قابل اجتناب در آماده سازی مقدمات تحقق جامعه مهدوی(عج) می باشد. از این رو حضرت امام(ره) به جد معتقد بودند که «اگر این جمهوری اسلامی شکست خورد، اسلام مدفون می شود؛ دیگر خیال نکنید بعدها شما بتوانید دوباره یک کاری انجام بدهید. مسئولیت یک همچو مسئولیتی است. مسئولیت یک مسئولیتی است که انبیاء و اولیاء و همه خونشان را دادند برای حفظ این. و همه برای حفظ مکتبشان خونهایشان را دادند- چه انبیای سابق و چه نبی اکرم- که همه تاریخش را می دانید، همه چیزشان را دادند برای اینکه حفظ بشود این مکتب و یک وقت اعوجاجی در آن پیدا نشود. سیدالشهدا(سلام اللَّه علیه) که این قیام را کردند، برای اینکه معاویه و پسرش اسلام را وارونهاش کرده بودند. هم امام جماعت بود و هم امام جمعه بود و هم خطیب بود، و هم شارب الخمر، و هم همه چیز؛ مکتب داشت از بین می رفت. یک وقت یک کسی است که میگوید من رضاخان پهلوی هستم، هر غلطی که بکند به مکتب ضرر نمی زند، مردم می گویند مردکه کذائی است. یک وقت یک کسی است که می گوید من خلیفه رسول الله هستم. می آید خطبه می خواند و می آید جماعت می خواند و خلافت رسول الله است، و با اینکه خلافت رسول الله است، آن اعوجاجها را می کند، آن خطاها را می کند؛ این غیر خطای محمدرضا و رضاست. خطای یزید این نبود که سید الشهدا را کشته، این یکی از خطاهای کوچکش بود، خطای بزرگ این بود که اسلام را وارونه اش کرده بودند، و سید الشهدا به داد اسلام رسید، سید الشهدا اسلام را نجات داد »(صحیفه امام ج۸ ص ۵۲۵).
بنابراین در منطق حضرت امام(ره) حفظ اسلام در زمان ما به حفظ جمهوری اسلامی بستگی دارد و باید آن را حفظ کرد، لذا فرمودند: «حفظ اسلام یک فریضه الهی است، بالاتر از تمام فرایض؛ یعنی هیچ فریضه ای در اسلام بالاتر از حفظ خود اسلام نیست. اگر حفظ اسلام جزء فریضه های بزرگ است و بزرگترین فریضه است، بر همه ما و شما و همه ملت و همه روحانیون حفظ این جمهوری اسلامی از اعظم فرایض است.»(صحیفه امام ج۱۵ ص۳۲۹)
ارزش جمهوری اسلامی برای حضرت امام(ره) بر اساس نقشی است که در مقدمه چینی ظهور حضرتش دارد: «...بحمدالله تعالی این مولود نوپای ابراهیمی- محمدی- (صلی اللَّه علیهما و آلهما)- به رشد و قدرت و شهرت خود ادامه داده به پیش می رود و انعکاس جهانی آن ملتهای دربند را در سراسر جهان به خود آورده و مظلومان را بر ستمگران شورانده است و امید است آفتاب درخشان اسلام بر جهانیان نور افشاند، و مقدمات ظهور منجی بشریت را فراهم آورد، و مَا ذلک علی اللَّه بعزیز»(صحیفه امام ج۱۹ ص ۱۴۶)
در منطق حضرت امام(ره) حفظ جمهوری اسلامی از مصادیق انتظار فرج است و لذا فرمود: «انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است، و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند، و مقدمات ظهور ان شاء اللَّه تهیه بشود.» (صحیفه امام ج۸ ص۳۷۴)
در نتیجه راز فهم این سخن امام در این نکته نهفته است که توجه داشته باشیم تمامی اولیای الهی وجود خود را در راه دین خدا و اجرای فرامین الهی خواسته اند و همه هستی خود از جمله مال، جان، آبرو و خویشان خود را فدای اوامر خداوند متعال نموده اند که واضحترین آنها در ماجراهای زندگی امیرالمومنین(علیه السلام) در واقعه شهادت حضرت زهرا(س) و امام حسین(ع) در واقعه کربلا جلوه گر شده است. منظور حضرت امام(ره) از حفظ جمهوری اسلامی حفظ نظامی است که اگر از بین برود اصل اسلام مورد تهدید جدی قرار خواهد گرفت و مفروض این است که حضرت ولی عصر(عج) طبعا با چنین مقوله ای همچون جد شهیدش حضرت اباعبدالله الحسین(ع) رفتار خواهد کرد و به بهانه حفظ جان خود از حراست این نظام اسلامی کوتاهی نخواهد کرد؛ چه رسد به ما که تکلیفمان از این معادله کاملا معلوم است که باید جانمان را فدای این ودیعه الهی باشیم.
منبع:مهر