آیت الله بهجت گفتند: ما اگر صدای بمب بشنویم، تکوینا تکان می‌خوریم؛ پس اهل شهود که کشف آن‌ها به مراتب قوی تر است، چگونه با مشاهده جمال و کمال مطلق به هرچه غیر او است پشت پا نزنند؟

ایشان افزودند: تکرار آیه موجب می‌شود که روح بالا رود و آن صدا را با واسطه یا بدون واسطه از مصدر بشنوند زیرا قرآن از مقوله صوت است: «کررتها حتی سمعتها من قائلها»، پیوسته تکرار نمودم تا این‌که آن را از گوینده‌اش شنیدم. هم چنین آمده است: «و نحن اقرب الیه من حبل الورید»، ما از رشته رگ گردن به او نزدیک‌تریم.

آیت الله محمد تقی بهجت بیان نمودند: اما دنیاپرستان را بنگرید که به چه دل بسته‌اند و بر سر چه با هم نزاع دارند، به دنیایی از کاغذ و مقوا و خانه عنکبوت، چنان که گفته‌اند: «رایت زیدا معدوما، علی فرس معدوم، بیده سیف معدوم، فی قباله عدو معدومف بیده سیف معدوم، و هما یقتتلان قتلا معدوما»، زید معدوم را بر اسب معدوم دیدم که در دستش شمشیر معدوم، و در برابرش دشمنی معدوم بود و با هم جنگ معدوم می‌کردند؛ یعنی ای هیچ، بهر هیچ، بر هیچ، مپیچ

پی نوشت:

در محضر بهجت