آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح این حدیث می گوید:اگر کسی پیش شما آمد و گفت:من را ببخش من غیبت شما را کردم.شما ببخشید نگویید نمی بخشم.یکی از چیزهایی که به شما یاد می دهم این است که هرگاه خواستید به درگاه خدا دعا کنید، بگویید:خدایا من از کسانی که به من به هر نحوی بدی کردند گذشتم تو نیز از من بگذر.

مرحوم مجتهدی در ادامه می گوید:این موضوع خیلی مهم است.اگر می خواهید دعایتان سریعتر مستحاب شود حتما به این دستور عمل کنید.حدیث دارد:حتی اگر قدرت بر انتقام داری و می توانی از کسی که به تو بدی کرده انتقام بگیری،اما به شکرانه اینکخ قدرت پیدا کرده ای او را عفو کن.امام علی (ع) می فرماید:هرگاه بر دشمن خود دست یافتی، به شکرانه قدرت پیدا کردن، او را عفو کن.

ایشان در ادامه می گوید:در عفو لذتی است که در انتقام نیست.این جملات همه موعظه است.شخصی در حال احتضار بود.یک بنده خدایی آمد و به او گفت:آقا مراببخشید.شخص محتضر با آنکه در حال احتضار بود گفت نمی بخشم آقا.خوب تو در قیامت گیر هستی.خدا هم به تو می گوید:چطور تو از خطای آن شخص نگذشتی،بعد توقع داری من از تقصیر تو بگذرم؟

پی نوشت:

کتاب احسن الحدیث، ص 124