بازخوانی نامه 63 نهج البلاغه؛
زمانی که مردم کوفه آماده جنگ جمل می شدند به امام علی (ع)خبر رسيد که ابوموسى اشعری، كوفيان را از رفتن به جنگ باز داشته و به نشستن در خانه ترغيب كرده است.
عقیق:امام علی (ع) در نامه 63 کتاب شریف نهج
البلاغه خطاب به ابوموسی اشعری می فرماید:از تو به من سخنى رسيده كه هم به
سود توست و هم بر زيان تو . چون فرستاده من ، با پيام من نزد تو آيد ، دامن
بر ميان زن و بند كمر استوار نماى و از سوراخت بيرون آى و كسانى را كه با
تو هستند ، فراخوان . اگر ديدى كه بايد از من اطاعت كنى، به نزد من آى و
اگر در ترديد بودى از آن مقام كه تو را داده ام كناره گير .
سپس
امام در ادامه می فرماید:به خدا سوگند ، هر جا كه باشى تو را بياورند و
رهايت نكنند تا راه چاره بر تو بسته شود و سرگردان مانى و كره ات با شير و
گداخته ات با ناگداخته آميخته شود . تو را وادارند كه بشتاب از جاى برخيزى و
از پيش رويت چنان ترسان شوى كه از پشت سرت . اين مهم را آسان مپندار كه
بلايى است بزرگ . بايد بر اشترش نشست و توسنش را رام كرد و كوههايش را چون
دشت هموار ساخت . پس عقلت را به فرمان آور و رشته كار خود به دست گير . و
نصيب و بهره خويش درياب .
امام
در انتها به این فرد فتنه گر می فرماید:اگر آمدن را خوش ندارى از كار
كناره گير و به تنگناى خود گريز . جايى كه در آن ، راه رهايى بسته است .
سزاست كه ديگران آن كار را كفايت كنند و تو در خواب باشى آنسان ، كه هرگز
كس نپرسد كه فلان كجاست ؟ به خدا سوگند ، كه اين جنگ جنگى است بر حق .
همراه كسى كه او نيز بر حق است . و او را باكى نيست كه ملحدان چه كردند .
منبع:باشگاه خبرنگاران