امام در ادامه می فرماید: وصفشان دارو و گفتارشان درمان اما کردارشان دردی است بی درمان.بر رفاه و آسایش مردم حسد می ورزند و بر بلا و گرفتاری مردم می افزایند و امید واران را ناامید می کنند.

آنها در هر راهی کشته ای و در هر دلی راهی و بر هر اندوهی  اشکها می ریزند. مدح و ستایش را به یکدیگر قرض می دهند و انتظار پاداش می کشند. اگر چیزی را بخواهند اصرار می ورزند و اگر ملامت شوند، پرده دری می کنند و اگر داوری کنند اسراف می ورزند.

سپس امام در تکمیل اوصاف منافقان می فرماید: آنها برابر هر حق باطلی و برابر هر دلیلی شبهه ای و برای هر زنده ای قاتلی و برای هر دری کلیدی و برای ار شبی چراغی تهیه کرده اند.

سپس امام در انتهای این خطبه می فرماید: با اظهار یاس می خواهند به مطامع خود برسند و بازارشان را گرم کنند و کالای خود را بفروشند.سخن می گویند اما به اشتباه و تردید می اندازند.وصف می کنند اما فریب می دهند.در آعاز راه را آسان و سپس در تنگناها به بن بست می کشانند.آنها یاوران شیطان و زبانه های آتش جهنم هستند.