سپس امام در ادامه می فرماید:اگر از این ضربت و در این لغزشگاه نجات یابم که حرفی نیست.ام اگر گام ها بلغزد و از این جهان بروم ما نیز چون دیگران در سایه شاخسار درختان مسیر وزش باد و باران و زیر سایه ابرهای متراکم آسمان پراکنده می شویم آثارمان روی زمین نابود خواهد شد.من از همسایگان شما بودم که چند روزی در کنار شما زیستم و به زودی از من جز جسدی بی روح و ساکن پس از آن همه تلاش و خاموش پس از آن همه گفتار باقی نخواهد ماند پس باید سکوت من و بی حرکتی دست و پا و چشم ها و اندام من مایع پند و اندرز شما گردد که از هر منطق رسایی و از هر سخن مواثری عبرت انگیز تر است وداع و خدافطی من با شما چونان جدایی کسی است که آماده ی ملاقات با خداست فردا ارزش ایام زندگی مرا خواهید دید و راز درونم را خواهید دانست پس از آنکه جای مرا خالی دیدید و کسی دیگر جای من نشست مرا خواهید شناخت.