وی با بیان اینکه در رابطه با شعرها و
سروده‌های آئینی اگر کمیت و کیفیت در راستای هم نباشند، نتیجه‌ای حاصل
نخواهد شد، افزود: یک اصل کلی وجود دارد که بیشتر شعرهای آئینی مربوط به
امام حسین(ع)، امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) است، در گذشته هم این گونه بوده
است؛ از سوی دیگر این موضوع به تأثیر وضعی عملکرد و سیره حضرت سیدالشهدا(ع)
در کربلا مربوط است و همچنین تأثیری که بر دنیا گذاشتند و تا ابد این اثر
ادامه خواهد داشت و هر سال نیز شدت آن بیشتر می‌شود.
سادات‌رضوی در ادامه دلیل کثرت شعرهای
سروده شده درباره امام حسین(ع) و تعداد کم سروده‌ها درباره سایر ائمه
معصومین(ع) را مورد اشاره قرار داد و بیان کرد: این موضوع به این دلیل است
که در طول سال در جلسات و هیئات مذهبی درباره امام حسین(ع)، حضرت علی(ع) و
حضرت زهرا(س) صحبت می‌شود و مردم بیشتر به یادشان هستند؛ از این رو این
موضوع نمی‌تواند به دلیل شناخت کم شاعران نسبت به سیره و زندگی اهل بیت(ع)
باشد.
این مداح اهل بیت(ع) تصریح کرد: شاعری که
ذوق و قریحه دارد و درباره یک ائمه معصوم(ع) شعر می‌سراید، درباره سایر
ائمه(ع) نیز این شناخت وجود دارد و به نظرم علت عمده همان است که در طول
سال کمتر یاد می‌شود.
سادات رضوی در ادامه تأکید کرد: شاعران در
رابطه با ائمه معصومین(ع) به ویژه امام حسن عسکری(ع) باید زندگی و سیره آن
حضرت را مورد توجه قرار دهند تا مردم نسبت به آنها آگاهی بیشتری پیدا کنند
و حال و هوای شعرها نیز به همین سمت برود و از صورت به سیرت تغییر موضع
دهد.
وی درباره دلیل نزول بسیاری از شعرها و
نوحه‌ها عنوان کرد: به نظر می‌رسد فرهنگ شنوایی مستمع نزول کرده است؛ چرا
که قدما وقتی شعر می‌گفتند، بسیار مستحکم‌تر بود و مستمع نیز شعر را
می‌فهمید و یا سعی می‌کرد خود را به سطحی برساند که این مفاهیم را بفهمد.
از این‌رو نزول مستمع شاعر را مجبور کرده است، شعرهای نازل‌تری بسراید.
سادات رضوی ادامه داد: این موضوع در
موسیقی آئینی نیز رخ داده است و ریتم‌هایی که اغلب در مداحی‌ها اجرا
می‌شود، مبتذل است و از پایه و اساس قوی برخوردار نیست و از طرف دیگر فرهنگ
بیگانه و موسیقی اجنبی رسوخ کرده و به نوعی این فرهنگ بر فرهنگ موسیقی
آئینی القا شده است و دستی پشت پرده این فرهنگ و در یافت را تنزل داده و
شعر را هم همینطور.
وی در ادامه گفت: دلیل دیگر ازدیاد مداحان
است؛ مداحانی با عشق و علاقه وارد این کار می‌شود و به آن اعتقاد دارند،
اما چون استاد نمی‌بینند و زیر نظر یک فرد دارای تجربه، کسب تجربه و آموزش
نمی‌کنند، مجبور می‌شود شعرهایی بخواند که سهل‌الوصول‌تر است و در این
راستا تعداد شاعران هم زیاد شده و جوانان بسیاری به آن روی آورده‌اند، اما
اغلب آنها در انجمن‌های شعری حضور نمی‌یابند تا شعرشان حلاجی و بررسی شود.
این مداح بیان کرد: در قدیم شعرا با کمال
تواضع در انجمن‌های ادبی حضور پیدا می‌کردند و اگر نیاز به اصلاح بود،
اصلاح و چکش‌کاری می‌شود و شعر آبدیده‌ای به وجود می‌آمد و در نهایت اثری
فاخر خلق می‌شد که اثرگذار بود و پایه و اساس مستحکمی داشت.
منبع:ایکنا