باز خوانی خطبه 91 نهج البلاغه؛
امام علی(ع) در خطبه نود و یک نهج البلاغه به زیبایی به شرح حال فرشتگان می پردازد.
عقیق:امام اول شیعیان حضرت علی(ع) در قسمتی
از خطبه نود و یک کتاب شریف نهج البلاغه در مورد پاکی و قداست فرشتگان می
فرماید:فرشتگان درباره ی پروردگار خویش به جهت وسوسه های شیطانی اختلاف
نکردند و برخورد های بد باهم نداشته و راه جدایی نگیرند.کینه ها و حسادت ها
در دلشان راه نداشته و عوامل شک و تردید و خواهش های نفسانی،آنها را از هم
جدا نساخته و افکار گوناگون آنها را به تفرقه نکشانده است.فرشتگان بندگان
ایمانند و طوق بندگی بر گردن افکنده و هیچ گاه با شک و تردید و سستی آن را
بر زمین نمی گذارند در تمام آسمان ها جای پوستینی خالی نمی توان یافت مگر
آنکه فرشته ای به سجده افتاده یا در کار و تلاش است.
امام
علی(ع) در ادامه این خطبه نورانی می فرماید:اطاعت فراوان آنها بر یقین و
معرفتشان می افزاید و عزت خداوند، عظمت او را در قلبشان بیشتر می نماید.
گروهی از فرشتگان در آفرینش ابر های پر آب و در ایجاد کوه های عظیم و
سربلند و خلقت ظلمت و تاریکی ها نقش دارند و گروهی دیگر قدم هایشان تا
ژرفای زمین پایین رفته و چنان پرچم های سفیدی دل فضا را شکافته اند و در
زیر آن باد هایی است که به نرمی حرکت کرده و در مرزهای مشخصی نگاهش میدارد.
از
کلام مولایمان این موضوع برداشت می شود که فرشتگان علری از هرگونه رذیلت
اخلاقی هستند و همواره به ستایش و پرستش خداوند مشغول اند.
منبع:باشگاه خبرنگاران