"تمرکز بر شیوه مقارنه و مطالعات تطبیقی"
وی با بیان این که این دانشگاه سه اصل اساسی را برای فعالیت آموزشی، علمی و پژوهشی خود برگزیده است گفت: اصل اول در تاسیس این دانشگاه تمرکز بر شیوه مقارنه و مطالعات تطبیقی است. نکته گفتنی این است که اولا اگرچه در گذشته کم و بیش افرادی یا مجموعه هایی بودند که پاره ای از مباحث را به صورت تطبیقی ارائه می کردند؛ اما آنچه اختصاصی این دانشگاه این است که به صورت گسترده از شیوه مقارنه بهره می جوید و ثانیا دانشگاه این شیوه را در جهت خدمت به امت از طریق دستیابی به نتایج حاصل از آراء شیعه و سنی برگزیده است و به هیچ روی مقارنه در این دانشگاه و بحوث آموزشی، علمی و پژوهشی آن، سیاست غلبه بخشی به مذهبی در قبال مذهب دیگر را ندارد و ثالثا شیوه تطبیقی در این دانشگاه علوم مختلف را تحت پوشش خود قرار می دهد.
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی افزود: اصل دوم در فعالیت های دانشگاه مذاهب اسلامی، توسعه علوم اسلامی است. این دانشگاه در پی توسعه دانش های اسلامی به حوزه ها و زمینه های جدید و معاصر آنهم با رویکرد به پاسخگویی به مسائل فراروی امت اسلامی است. وی با بیان این که بر ین امر واقف هستیم که توسعه بخشی به علوم اسلامی کاری بسیار حساس وهمراه با صعوبت است، گفت: توسعه در این دانشگاه توسعه ای هدفمند و معطوف به زمینه های فرا روی امت اسلامی با مساهمت و مشارکت آراء همه فرق اسلامی است.
حجت الاسلام والمسلمین مبلغی با اشاره به این که معتقدیم دانش های اسلامی به رغم اختلاف مکاتب ناشی از مذاهب اسلامی مساحت های مشترکی چه از حیث مبانی، چه از حیث روش و چه از حیث موضوعی و چه از حیث اقوال و آراء عالمان دو مذهب دارد، گفت: دانش های اسلامی به رغم وجود اختلاف مدرسه ای؛ دانش های واحدی هستند.
وی تاکید کرد: هنگامی که این دانش ها تولد یافتند عالمان و دانشمندان جامعه اسلامی زیر سقف واحد آنها به تفاهم می پرداختند. بنابراین تقویت و توسعه بنیه های اصلی دانش های اسلامی و کشاندن آنها به مسائل اجتماعی معاصر یک ضرورت برای امت اسلامی است.
تقویت و توسعه مشترکات
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی، تقویت و توسعه مشترکات را سومین اصل در فعالیت های این دانشگاه عنوان کرد و افزود: مشترکات شیعه و سنی کم نیستند و در جایگاه های حساسی هم این مشترکات حضور دارند. در اصول دین ، در فروع دین، در شریعت اسلامی و اوصاف و خصائص و قواعد آن. در پاره ای از مناهج و روشهای اجتهادی و نیز در اقوال نهفته در کتب شیعه و سنی این مشترکات موج می زند.
عضو خبرگان رهبری با اشاره به این که از دیدگاه اسلامی حتی یک مشترک، تا چه برسد به انبوهی از مشترکات را نباید در وضعیت باطل و عاطل نهاد، گفت: باید مشترکات را در جهت تاثیر گذاری در جامعه و به سمت تولید معرفت های متناسب به نفع امت فعال نمود.
وضعیت برزخی مشترکات امت اسلامی
استاد حوزه علمیه قم، ادامه داد: مشترکات به جای آن که در وضعیت خنثی و برزخی قرار گیرند و در حاشیه و انزوا به سر ببرند، لازم است بر دوش آنها فعالیت های عینی، عملی، وحدت بخش و تقویت کننده روابط میان امت را بنهیم.
وی در ادامه با اشاره به این مطلب که مشترکات میان شیعه و سنی بر دو دسته است، بیان داشت: یکی مشترکات اولیه است که حوزه عریضی را به خود اختصاص داده و حوزه های متعددی را در نوردیده است و دیگری مشترکات ثانویه است که می توان آن را در مواجهه با مسائل معاصر ایجاد کرد، به این صورت که از دل مشترکات اولیه به راه حل ها، اندیشه ها و افکاری برسیم که میان شیعه و سنی و عالمان آنها می تواند مشترک باشد و این همان توسعه مشترکات است. حتی براساس اختصاصات مذهبی هم می توان به مشترکات جدید دست یافت به این معنا که اگر چه هر دو مذهب شیعه و سنی با تکیه بر اختصاصات و شیوه و منهج خود به استنباط دست می زنند، اما به نتیجه ای می رسند که این نتیجه مشترک است و در موارد بسیار نتیجه واحدی برای روش های گوناگون متصور است.
امت اسلامی از مشترکات بهره بردای مطلوب نمی کنند
حجت الاسلام والمسلمین مبلغی تاکید کرد: واقعیت این است که ما ذخائر عظیم مشترکات را به کناری نهاده ایم و امت از آنها هیچ گونه بهره بردای به صورت مطلوب نمی کند.
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی در پایان از آمادگی این دانشگاه برای همکاری با نهادهای علمی و دانشگاهی عراق خبر داد و گفت: دانشگاه مذاهب اسلامی آماده است همه تجارب خود را در اختیار مجموعه وقف شیعه وسنی در عراق قرار دهد تا آنها نیز به ایجاد دانشگاهی مشابه در عراق اقدام کنند.
گفتنی است، در این نشست شخصیت هایی همچون؛ عمر حمید مراد مشاور دیوان وقف سنی، شیخ علی الخطیب نماینده رئیس دیوان وقف شیعی، مشاور وزیر آموزش عالی، رؤسای دانشکده علوم اسلامی دانشگاه های، سامرا، تکریت،کوفه و دانشگاه عراق و... حضور داشتند که هرکدام در سخنانی نسبت به ضرورت احداث دانشگاه مذاهب اسلامی در عراق تاکید ورزیده و بیان داشتند که دانشگاهی در این طراز می تواند در جهت رفع تعصب و زدودن جهل عالمان مذاهب نسبت به یکدیگر و تحقق وحدت میان امت موثر باشد.