عقیق:«جاثیه» یعنی کسی که دو زانو نشسته است. حالت به زانو درآمدن و بر
زانو نشستن در روز قیامت، حکایت از ناتوانی انسانها و ذلت و تواضع و تسلیم
آنان در مقابل حق و در پیشگاه خداست که در آیه 28 به آن اشاره می شود. در آیات 26 تا 35 این سوره، وقوع قیامت در سه بخش بیان می شود: یک - آیات 26 و 27 اشاره به زنده شدن دوباره انسانها دارد و می فرماید:
بگو: خدا(ست که) شما را زندگی می بخشد، سپس می میراند، آنگاه شما را به
سوی رستاخیز - که تردیدی در آن نیست گرد می آورد، ولی بیشتر مردم (این را)
نمی دانند. و فروانروایی آسمانها و زمین از آن خداست، و روزی که رستاخیز
برپا می شود آن روز است که باطل اندیشان زیان خواهند دید دو - آیات 28 و 29 حالت ناتوانی و تسلیم و تواضع انسانها را در روز قیامت بیان می کند:
و هر امتی را به زانو در آمده می بینی؛ هر امتی به سوی کارنامه خود
فراخوانده می شود و (بدیشان گفته می شود:) امروز جزای کارهای خود را دریافت
می کنید. این است کتاب ما که علیه شما به حق سخن می گوید. ما از آنچه می
کردید، نسخه بر می داشتیم. سه - در آیات 30 تا 35 به بیان سرانجام دو گروه یعنی مؤمنین و کفار می پردازد:
و اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، پی پروردگارشان
آنان را در جوار رحمت خویش داخل می گرداند. این همان کامیابی آشکار است. و
اما کسانی که کافر شدند (بدانها گفته می شود:) پس مگر آیات ما بر شما
خوانده نمی شد؟ و(لی) تکبر نمودند و مردمی بدکار بودید. و چون گفته شد:
وعده خدا راست است و شکی در رستاخیز نیست، گفتید: ما نمی دانیم رستاخیز
چیست، جز گمان نمی ورزیم و ما یقین نداریم. و (حقیقت) بدیهایی که کرده اند،
بر آنان پدیدار می شود و آنچه را که بدان ریشخند می کردند، آنان را فرو می
گیرد؛ و گفته شود: همان گونه که دیدار امروزتان را فراموش کردید، امروز
شما را فراموش می کنیم، و جایگاهتان در آتش است و برای شما یاورانی نخواهد
بود. این بدان سبب است که شما آیات خدا را به ریشخند گرفتید، و زندگی دنیا
فریبتان داد. پس امروز نه از این (آتش) بیرون آورده می شوند، و نه عذرشان
پذیرفته می گردد.